 |
| Weer terug in boekenstad Bredevoort |
Op een vrije middag kun je van alles doen maar
je kunt deze ook goed benutten door met een paar mensen een eindje te gaan
lopen. ‘s Morgens hebben we gezamenlijk wat afgesproken en even na één
uur loop ik in de richting van boekenstad Bredevoort. Als ik bij het huis van
Marco kom is Ingrid al aanwezig. We besluiten om vanaf het centrum richting het
Klooster te lopen en we zijn niet de enige die sportief bezig zijn. We komen ook
fietsers en wandelaars met rugzak tegen. De eerste wie ik daar echter tegen kom
is de befaamde monnik en aan zijn gezichtsuitdrukking te zien herkent hij mij
nog weer. Bij de 12 Apostelen zien we dat de ingekerfde namen door de jaren heen
vergroeid zijn in de bomen maar van mijn medeatleet hoor ik dat de naam Marco
maar liefst 18 keer op een boom ingekerfd staat. Ik neem het maar voor lief aan
en we lopen langzaam verder.
In de verte ligt het open landschap van Corle voor ons. Via Cafe De Woord komen we bij het Nationaal Lindearboreum. Dit project omvat ‘s-werelds grootste collectie Lindebomen(Tilia’s). We nemen hier even de tijd en lezen dat op dit terrein vrijwel alle soorten inheemse Tilia’s vertegenwoordigd zijn waardoor behoud van zowel soorten als groeivormen voor de toekomst verzekerd is. Het terrein kent verder een unieke flora en fauna. We lopen verder en komen bij de Meenkmolen in Miste. Het zicht van deze achtkantige Beltmolen uit 1851 wordt jammergenoeg enigzins beperkt door het maalderij gebouw dat net naast de molen staat. We steken de grote weg over en slaan linksaf in de richting van Winterswijk. Direct erna gaan we rechtsaf het zandpad in en even later staan we voor de Zwanenbroekweg. Doordat hier de laatste tijd ontzettend veel bomen gekapt zijn, kun je tegenwoordig een aardig eind weg kijken waardoor de weg nog langer lijkt dan hij al is.
Rond half drie zijn we weer in Bredevoort. Deze vestingstad had ooit ruim 20 kanonnen en nu komen we bij het enige kanon dat het stadje nog bezit. De loop van dit kanon is gegoten met de gietmallen van het V.O.C. schip De Batavia. Op enkele hoogtijdagen in het jaar vinden hier nog saluutschoten mee plaats door de Bredevoortse kanonniers. Vandaag wordt er wat anders met het kanon gedaan! Het einde van de tocht is bij de Grote Gracht, van hieruit heb je een mooi uitzicht op het theehuisje in de tuin van verzorgingstehuis Sint Bernardus. We wandelen terug naar Marco’s huis en praten, onder het genot van een heerlijk drankje, nog even na over deze schitterende middag. Als ik weer thuis ben heb ik er bijna 20 kilometer opzitten. Marco en Ingrid bedankt!
Klik op de link voor een aantal foto’s
fotoalbum
gelopen rondje (als je op de 3e foto in het album kijkt dan hebben we de volgende knooppunten gelopen 45-17-12-13-18-23-47-45)
In de verte ligt het open landschap van Corle voor ons. Via Cafe De Woord komen we bij het Nationaal Lindearboreum. Dit project omvat ‘s-werelds grootste collectie Lindebomen(Tilia’s). We nemen hier even de tijd en lezen dat op dit terrein vrijwel alle soorten inheemse Tilia’s vertegenwoordigd zijn waardoor behoud van zowel soorten als groeivormen voor de toekomst verzekerd is. Het terrein kent verder een unieke flora en fauna. We lopen verder en komen bij de Meenkmolen in Miste. Het zicht van deze achtkantige Beltmolen uit 1851 wordt jammergenoeg enigzins beperkt door het maalderij gebouw dat net naast de molen staat. We steken de grote weg over en slaan linksaf in de richting van Winterswijk. Direct erna gaan we rechtsaf het zandpad in en even later staan we voor de Zwanenbroekweg. Doordat hier de laatste tijd ontzettend veel bomen gekapt zijn, kun je tegenwoordig een aardig eind weg kijken waardoor de weg nog langer lijkt dan hij al is.
Rond half drie zijn we weer in Bredevoort. Deze vestingstad had ooit ruim 20 kanonnen en nu komen we bij het enige kanon dat het stadje nog bezit. De loop van dit kanon is gegoten met de gietmallen van het V.O.C. schip De Batavia. Op enkele hoogtijdagen in het jaar vinden hier nog saluutschoten mee plaats door de Bredevoortse kanonniers. Vandaag wordt er wat anders met het kanon gedaan! Het einde van de tocht is bij de Grote Gracht, van hieruit heb je een mooi uitzicht op het theehuisje in de tuin van verzorgingstehuis Sint Bernardus. We wandelen terug naar Marco’s huis en praten, onder het genot van een heerlijk drankje, nog even na over deze schitterende middag. Als ik weer thuis ben heb ik er bijna 20 kilometer opzitten. Marco en Ingrid bedankt!
Klik op de link voor een aantal foto’s
fotoalbum
gelopen rondje (als je op de 3e foto in het album kijkt dan hebben we de volgende knooppunten gelopen 45-17-12-13-18-23-47-45)
 |
| Na afloop van het rondje was het tijd voor een heerlijk drankje |
 |
| Marco, Ingrid en Geert |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten