Ronald Veerbeek stapt op rijdende trein

Ronald Veerbeek bij de poster van de Zevenheuvelenloop, kuitenbijter van Nederland, in het verleden was Ronald lid van AVA’70 (foto Gerard Verschoten)
.…..

Afgelopen zomer nam Ronald Veerbeek als directeur van de Stichting Zevenheuvelenloop het stokje over van Henk Stevens. Over zeven weken is zijn vuurdoop. In de aanloop naar de 26e editie van de Zevenheuvelenloop werd Ronald Veerbeek toch stiekem een beetje zenuwachtig.

Het aantal aanmelding bleef om organistorische redenen achter bij de verwachtingen. Maar inmiddels, na de Dam tot Damloop, loopt het weer storm en melden de fanatieke hardlopers zich met honderden tegelijk aan en zit de loop bijna vol. Voor de 35-jarige Veerbeek is dit jaar alles anders. Als voormalig manager topevenementen van de Atletiek unie is hij wel het een en ander gewend, maar de Zevenheuvelenloop is toch weer van een andere orde dan een NK of een EK.

Na 25 eerdere edities staat de organisatie van de Zevenheuvelenloop als een huis. Door de jaren heen werd alles dat met de loop gedaan moest worden verbeterd en geprofessionaliseerd. Verantwoordelijk voor dat alles was Henk Stevens. Henk Stevens was de Zevenheuvelenloop en de Zevenheuvelenloop was Henk Stevens.

"Henk heeft door zijn eigenzinnigheid de Zevenheuvelenloop groot gemaakt", beseft Veerbeek. Mensen die met de loop te maken hebben, zullen na 25 jaar Stevens moeten wennen aan de nieuwe man. "De naam kennen de meesten al wel, maar er moet nog een gezicht bij komen. De voorzitter van het bestuur, Ton van Lieshout, heeft me al een keer mee op sleeptouw genomen, we hebben pas een officiële kick-off gehad en er is een brief naar alle relaties gegaan. Na 25 jaar zit er natuurlijk heel veel in het hoofd van Henk Stevens en zit er veel kennis bij de coördinatoren. Ook zaken die niet per se in draaiboeken staan. Zaken die al jaren goed lopen, zullen ook deze keer wel doorgaan. Een ding is zeker, op 15 november zal om 13.00 uur het startschot klinken", weet de nieuwe directeur die zich gelukkig prijst met zes medewerkers in vaste dienst.

"Het is dan ook beslist niet mijn bedoeling om van alles te gaan veranderen. Een succesformule moet je niet veranderen. Eigenlijk stap ik op een rijdende trein, is mijn bedje hier gespreid. Tijdens gesprekken vooraf werd me gevraagd wat ik zou willen veranderen. Maar ik kon niets bedenken. Er zijn geen grote punten die ik wil aanpakken. Alleen de site hebben we verbeterd. Die was niet gebruikersvriendelijk. En de poster heb ik wat aangepast. De foto alleen maakte niet duidelijk dat het om een kuitenbijter ging. Verder zullen we vooral bezig zijn met de kwaliteit voor de lopers nog verder te verbeteren."

"Wat we er bij de Zevenheuvelenloop zeker in willen houden, is de innovatie, het onderzoeken van nieuwe dingen. De duurzaamheid vinden we belangrijk. De combinatie met de Nederlandse Spoorwegen, het zoveel mogelijk voorkomen van afval."

De Zevenheuvelenloop is de Nijmegenaar niet vreemd. "Acht keer heb ik hem meegelopen. Ik heb altijd geroepen, als ik niet meer binnen het uur de finish, stop ik er mee. Vorig jaar is me dit overkomen. Niet veel later belde Henk Stevens met de vraag of ik het over wilde nemen", zegt de geboren Achterhoeker die nog trainde onder Gerard Tebroke

Vanaf zijn aanstelling is Veerbeek vooral bezig geweest om zich in te werken. "Het heeft me verbaasd hoeveel er bij komt kijken. Mensen vragen me wel eens of ik met de organisatie van de Zevenheuvelenloop wel een volledige dagtaak heb. Maar je hebt te maken met het bedrijfsleven, de sponsoring, het aantrekken van atleten. En we organiseren natuurlijk ook de Marikenloop. Ik kan je vertellen, ik ben er meer dan een dag druk mee."

Op 15 november beleeft Veerbeek zijn vuurdoop. "Het begint te kriebelen, dat is aan alles te merken. Er wordt meer gebeld, meer gemaild, de dagen worden langer. Op de dag zelf zal ik me nergens aan binden. Een vaste taak is niet handig. Overal wil ik gaan kijken."

bron: de Gelderlander

site organisatie

Training rondje Groene Grens

Van links naar rechts voorste rij: Ingrid van Zolingen, Inez Balke en Marieke Prinsen. Achterste rij: Gerrit Ormel, Geert Wevers en Marco van Rijs, op de tafel ligt Theo Stronks

De Nederlands-Duitse grens loopt precies vier kilometer bij mijn huis vandaan en toch train ik eigenlijk nooit in Duitsland. Dat lijkt gek maar misschien vormt de grens wel een soort barriere dat het er maar steeds niet van komt. Vandaag starten we echter onze trainingsloop net over de groene grens in de Aaltense Heurne waar volgens het informatiebord de koninklijke bode passeerde toen hij op weg was naar het Pruissische Hof.

Op een heuveltje dichtbij deze grensovergang staat een oude grenssteen uit 1766 met het nummer 749. De steen is gehouwen uit Bentheimer zandsteen en draagt de wapens van Gelre en Münster. Later op de route komen we nog verschillende grenspalen tegen en we kennen bij de Duits-Nederlandse grens twee van deze reeksen. De reeks die langs Aalten loopt, start in Vaals op het drielandenpunt met grenspaal 193 en eindigt met nummer 862 bij Overdinkel in Twente. Destijds was dit de grens tussen het Koninkrijk der Nederlanden en het Koninkrijn Pruissen. Grenspaal 1 stond bij de Luxemburg-Franse grens.

In het begin van de ronde lopen we over het Duitse gedeelte en een grensoverschrijding blijft toch iets spannends houden. Hoeveel smokkelaars zullen hier in het verleden hun waren de grens overgebracht hebben en uit de hoge mais zie ik al zo de douaniers springen die deze lui op heterdaad betrappen. Ongeveer op de helft van de route hebben we een drankpauze en onze meefietser Johan Assink heeft dan ook genoeg drank in zijn fietstassen zitten.

Even later gaan we verder en komen we via grenspaal 756 weer terug in het Gelderse. We lopen een klein bospaadje in, dat precies voor de biologische dynamische boerderij van de familie van Ipenburg op de Haart uitkomt. Na enkele honderden meters slaan we rechtsaf het Beestmanbos in en we vervolgen onze weg door het steeds maar wisselende landschap van de Achterhoek. Het is heerlijk loopweer en na ruim 70 minuten (inclusief pauze) en 12,2 kilometer zijn we weer terug bij het vertrekpunt.

fotoalbum rondje groene grens

Marco heeft een prachtige route uitgezet

Het geel en blauw van AVA’70 kom je ook overal tegen

We zijn weer op Nederlands grondgebied

Meefietser Johan Assink 

Uit de oude doos - Foto's deel 2

De jeugd van AVA'70

In de afgelopen jaren hebben verschillende mensen veel foto’s van wedstrijden en activiteiten gemaakt en de meeste foto’s hebben al eens op mijn web-log gestaan. Ik heb een aantal van deze foto’s nog eens ingedeeld in vier verschillende slides. Vandaag laat ik hiervan in de categorie "uit de oude doos" deel 2 zien. Deel 1 heeft op 27 augustus op de site gestaan en is terug te zien in de rechterkolom in de categorie "uit de oude doos".

Klik op de link voor de foto's

fotoalbum

Gebrselassie mist wereldrecord in Berlijn

Haile Gebrselassie

Haile Gebrselassie is er in Berlijn niet in geslaagd voor de derde achtereenvolgende keer het wereldrecord op de marathon aan te scherpen. De Ethiopiër won de wedstrijd in de Duitse hoofdstad wel, in 2.06.08.

Gebrselassie hield tot de dertigste kilometer zicht op het wereldrecord en de Ethiopiër vestigde op dat punt een officieel wereldrecord van 1.27.49. De beste tijd ooit op die afstand stond sinds 2005 op naam van de Japanner Takayuki Matsumiya met 1.28.00. In de laatste fase liepen de kilometertijden op tot boven de drie minuten. Een derde record op rij in de Duitse hoofdstad zat er daardoor niet in. Hij was ruim een halve minuut langzamer dan in januari in Dubai.

Sammy Kosgei was Hailes haas tot even voorbij de dertigste kilometer. Duncan Kibet verloor al bij de twintigste kilometer het contact met de wereldrecordhouder.De winnaar van de Rotterdam Marathon met de BWP van 2009 van 2.04.27 had aangekondigd Haile partij te zullen geven. Francis Kiprop kwam in de laatste kilometers tot op 80 seconden van de leider, maar kon hem niet meer acterhalen. Hij werd tweede in 2.07.03. Negari Terfa werd derde in 2.07.41.

Tussentijden: 14.30 – 29.15 – 43.56 – 58.34 – 61.27 – 1.13.09 – 1.27.49 – 1.42.37 – 1.58.34 – 2.06.08.

De wedstrijd bij de vrouwen werd gewonnen door gewonnen door Atsede Besuye (Eth) in 2.24.47.

Volgens de "live-ticker" van de organisatie was het bij de start 14 graden en liep de temperauur op naar 17 graden bij de finish.

De leden van AVA’70 hebben de volgende netto eindtijden gelopen:

Wim Brinkman – 3:34:04

Henk Lammers – 3:54:00

Henk Essink – 5:33:18

uitslagen 

site organisatie

Een geweldige marathon, wat een mensen, wat een sfeer, maar ook erg warm om te lopen. We hebben hem alle drie (Henk Lammers, Henk Essink en ik) uitgelopen, en daar zijn we erg blij mee.Wat me zelf betreft ging het erg goed tot ongeveer 30 kilometer, toen kreeg ik kramp in het rechter been en heb toen ook maar besloten om de tijd te laten varen en te zorgen dat ik nu wel de finish zou halen (Enschede syndroom) en dat ging redelijk.

Henk Lammers had last van een grote blaar onder zijn voet en van Henk Essink weet ik verder niets, alleen dat hij hem heeft uitgelopen. Maar al met al een onvergetelijk weekend in een geweldige stad.

groetjes uit Berlijn,

Wim Brinkman

Geen code meer invullen

Code niet meer nodig!

Iedereen die op dit web-log wel eens op een artikel gereageerd heeft, zag nadat de reactie ingevuld was de volgende zin verschijnen. "Als laatste stap voor je reactie wordt achtergelaten, gelieve de letters en cijfers in te vullen die je in onderstaande afbeelding ziet".

Dit is vanaf vandaag niet meer nodig. Als je nu, nadat de reactie is ingevuld, op de knop plaatsen drukt wordt de raactie automatisch geplaatst. Plaats eens een reactie en probeer het gewoon eens een keer!

Rekken Oldenkotteloop 5,3 km - 20,47 min - 4e plaats

Jan Rademaker, deelnemer aan de 10,9 kilometer

Gelijk nadat ik bovenstaande foto heb gemaakt, komt er iemand van de organisatie van de Oldenkotteloop naar mij toe met het verzoek om geen foto’s meer te maken. Er lopen ook TBS-patiënten buiten de poort en zij moeten in principe een schriftelijke toestemming geven om gefotografeerd te mogen worden. Ik breng mijn fototoestel naar de auto en laat het dit keer daarom bij enkele foto’s. Voor alle duidelijkheid staat er echt "JAN" op het shirt en is hier niets mee gefotoshopt. Sommige kritische bezoekers van mijn web-log stelden de laatste weken enkele vragen hierover. Hoe komen ze erbij?

Voor de wedstrijd kom ik de Duitser Jonas Bauemer tegen en hij heeft nog enkele prijzen voor me in de auto liggen van een wedstrijd van enkele weken terug bij onze Oosterburen in Hamminkeln. Bedankt Jonas. Bij het inschrijven gaat het er erg gemoedelijk aan toe. Het enige wat ze moeten weten is aan welke afstand ik ga meedoen. Naar mijn naam, leeftijd, vereniging en woonplaats wordt niet gevraagd. Ik krijg een grijs kartonnetje met één speldje in de hand gedrukt en onderweg moet ik dezelfde kleur pijlen volgen.

Om klokslag half zeven worden de atleten van de 10,9 kilometer Oerend Hard door Normaal zanger Bennie Jolink weggetoeterd en een kwartier later mogen wij ook gaan. Ik vind het parcours rond het Forensisch Psychiatrisch Centrum wel wat hebben van onze 3dNb Crosscompetitie in Aalten. In het begin en aan het eind lopen we over stukken harde weg en daartussen is er wel bijna vier kilometer zandpad en stukjes over het gras. Het is een prachtige ronde door een mooie omgeving en in de laatste kilometer haal ik nog iemand in, die zich na de wedstrijd voorstelde als de neef van Katja Demkes(Tank uit Vragender). Ook blijf ik de Duitser Manfred Fleige net voor. Voor de nummer drie kom ik ongeveer vijftig meter tekort.

Na deze ontspannen wedstrijd is er genoeg te eten en te drinken. Ze hebben limonade, water, koffie, een lekkere krentenbol en er staat zelfs een heuse ijscokar op het terrein om iedereen wat lekkers aan te bieden. Kortom het was weer een leuke, perfect georganiseerde wedstrijd met heel veel vrijwilligers. Wat mij betreft zouden er wel wat vaker van dit soort wedstrijden door de activiteitencommissie georganiseerd mogen worden.

uitslagen – Op de 5,3 kilometer moet een kwartier van de tijd afgehaald worden.

fotoalbum(Gijs Mondria)

site organisatie

 Uit de Gelderlander

Uit de oude doos Marathon van Berlijn 1990

Van links naar rechts staand: Gerda Demkes, Gerard Demkes, Leo van Diggele, Piet Lettink, Johan Assink, Gerard Heinen, Jan te Brake jr. Zittend: Lia Assink, Jan te Brake sr, Ria Rusink, Leo Temming

Komende zondag, 20 september 2009, staat al weer de 36e Marathon van Berlijn op het programma. Ook enkele clubgenoten van mij doen hier aan mee.

De groep op bovenstaande foto heeft op 30 september 1990 meegedaan aan een historische Marathon van Berlijn. De oude Duitse hoofdstad kreeg met de 17e editie van deze Marathon een voorproefje van de hereniging want enkele dagen later, in de nacht van dinsdag op woensdag om 00.00 uur, hielden de Bondsrepubliek Duitsland en de Duitse Democratische Republiek op te bestaan.

Jan te Brake senior, die de voorbereidingen heeft getroffen voor de reis en de wedstrijd, vindt het zeer uniek. We kregen op 4 november 1989 bij de Marathon van New York het idee om ons in te schrijven voor Berlijn. Vijf dagen later is de eerste grensovergang open gegaan. Zondag lopen we nog in twee Duitslanden, terwijl de woensdag erna de éénwording een feit is. Wie had dat durven denken na 45 jaar. Toen we ons inschreven hadden we geen idee dat we zowel door oost als west zouden lopen. Dat heeft de organisatie pas in februari beslist. De groep beschouwt de wedstrijd tevens als een gezellig lang weekende in het buitenland. Normaal kom je niet snel in New York, ik moet ook zeggen dat ik nog nooit in Berlijn ben geweest. Voor mij is het één van de vele marathons en daarnaast kan ik mooi iets van de stad zien. Dus eigenlijk twee vliegen in één klap, aldus de Aaltenaar.

Klik voor meer informatie over de Marathon van 2009 op de volgende links

informatie

parcours

site organisatie

Ook gingen er in 1990 veel supporters mee naar Berlijn

Marathon Enschede in 2010 over nieuw parcours

ING Enschede Marathon

De 42e editie van de Enschede Marathon op 25 april 2010 gaat over een volledig nieuw parcours dat een lengte heeft van ca. 21 km en door de marathonlopers twee keer wordt gelopen. En, komend vanaf de Gronausestraat richting Boulevard en Alphatoren, lopen de deelnemers de laatste 1,5 kilometer bergafwaarts. De organisatie rekent op een scherpe eindtijd en verwacht dat veel persoonlijke records zullen sneuvelen. De starttijd van de marathon is met een half uur vervroegd naar 10.30 uur.

De historie van de marathon in Enschede gaat terug naar 1947, toen met 151 lopers. 33 lopers finishten in het G.J. van Heekpark waaronder winnaar Eero Riikonen uit Finland in ruim 2 uur en 44 minuten. Het G. J. van Heekpark is ook in 2010 nog een van de prominente plekken in het marathonparcours. Net als de wijk Roombeek (vuurwerkramp), de Oude Markt, het Van Heekplein en de Alphatoren. Maar ook Glanerbrug en Lonneker zit nog in het totaal vernieuwde parcours. Hiermee is een belangrijke stap gezet richting een van de doelstellingen voor 2012: een eindtijd van rond de 2 uur 7 minuten. Op termijn wil de Enschede Marathon groeien naar 15.000 deelnemers.

Voor meer informatie klik op onderstaande links

50% korting voor vroege inschrijvers

site organisatie 

Reintjes wil Som achterna

Jeroen Reintjes

Jeroen heeft tijdens de Sevenaer Run een scheurtje in de peesplaat van zijn voet opgelopen en heeft daarom niet meegedaan aan het Nederlands Kampioenschap 10 kilometer in Tilburg.

…..

Jeroen Reintjes is een ontluikend talent in de atletiek. Of hij de absolute top haalt, zoals zijn idool Bram Som, is uiteraard koffiedik kijken. Aan zijn passie en instelling zal het zeker niet liggen. "Ik leef helemaal voor mijn sport en heb er alles voor over om mijn droom te verwezenlijken", vertelt de pas negentienjarige Didammer. Dit jaar liep Jeroen Reintjes zich stilaan in de picture. Zo veroverde hij in februari in Apeldoorn op het Nederlands kampioenschap indoor een bronzen medaille op de drie kilometer bij de A-junioren. De atleet van het Achterhoekse Atletico’73 en het talententeam Running Team Achterhoek was echter niet in staat in juli van dit jaar op de buitenbaan dit kunststukje te herhalen. Hij moest in Emmeloord genoegen nemen met de vijfde plaats. " Toen stond er wel een heel sterk deelnemersveld. Hooguit dat ik een plaatsje had kunnen opschuiven."

Bijna zou Reintjes zich nog een Nederlandse titel verwerven. In juni werd hij op het nationale kampioenschap op de tien kilometer weliswaar eerste bij de junioren, maar de ceremonie protocollaire ging niet door. Die titel werd niet erkend, omdat er slechts twee deelnemers over de baan snelden."De langere afstanden zijn bij veel jongeren minder populair, althans op de baan", verklaart Reintjes, die op zondag 6 september bij het NK tien kilometer op de weg in Tilburg wel iedereen verwacht. "Ik wil daar meedoen om de medailles, maar het zal heel lastig worden om op het podium te komen. Jesper van der Wielen en Wesley Pauel zijn heel sterke lopers. Als ik op het podium zou komen, kan ik mijn geluk niet op. Dan heb ik het fantastisch gedaan."

Zijn doelstelling is om aansluiting te krijgen bij de vaderlandse top. Met zijn trainer Henk Peters is een meerjarenplan opgesteld dat de derdejaars CIOS-student, die uit het goede hout is gesneden, stapje voor stapje naar zijn doel moet leiden. "Volgend jaar bij de senioren zal een moeilijk jaar worden. Het niveau ligt veel hoger. Maar ik neem de tijd om me te kunnen doorontwikkelen. Alleen met talent red je het niet. Je moet ook de juiste drive hebben." Jeroen Reintjes kan passie voor het hardlopen bepaald niet ontzegd worden. "Ik kan niet zonder. Ik laat mijn biertje ervoor staan. Ooit wil ik me kwalificeren voor een internationaal toernooi. Dan komt mijn droom uit."

….. 

Twee clubgenoten van AVA’70 beklimmen de Stelvio

Patrick Temming(links) en Gerrit Ormel na het beklimmen van de Stelvio

Een groep medewerkers van het Koningin Beatrix Ziekenhuis in Winterswijk willen in het kader van het 25 jarig jubileum van het ziekenhuis iets voor het goede doel doen. Al snel is het plan geboren om met een grote groep mederwerkers de Stevio in de Dolomieten in Italië per fiets te beklimmen. Over het goede doel heeft de groep niet lang na hoeven te denken. Ze gaan hun gezonde spieren inzetten voor mensen met zieke spieren. Het goede doel is dan ook de Stichting Spieren voor Spieren geworden.

Ook mijn clubgenoten Patrick Temming en Gerrit Ormel zijn met deze groep meegeweest en hebben beide op vrijdag 11 september 2009 de tocht met succes volbracht. Gefeliciteerd met deze prachtige prestatie! Waarschijnlijk gaan enkele clubgenoten van mijn atletiekvereniging AVA’70 volgend jaar een Halve Marathon op de Stelvio lopen!

De Passo dello Stelvio (2757m), Stilfser Joch op zijn Duits (de Duits-Italiaanse taalgrens loopt over de pas), is na de Col de l'Iseran (2770m) en de Col de la Bonette (2802m) de op twee na hoogste Alpencol. Deze bijzonder tot de verbeelding sprekende pasovergang tussen Trentino en Lombardije volgt nog steeds het originele tracxc3xa9 uit de jaren 1820-1825 toen de weg door Oostenrijkse ingenieurs werd aangelegd. Het enorme hoogteverschil van 1871 meter en de schier eindeloze reeks van 48 genummerde haarspeldbochten vanaf Gomagoi maken vooral de klim vanuit Prato (Prad) tot een van de meest uitdagende in de Alpen.

Van de afslag van de SS40 bij Spondinig tot aan Prato is de weg nagenoeg vlak, waarna de klim geleidelijk inzet met bescheiden percentages door het dal van de Schluderbach. Pas na passage van de eerste brug over de beek worden de stijgingspercentages serieus en na Gomagoi begint de eigenlijke klim. Nog eens viermaal wordt de beek overgestoken waarna in het bos van het Trafoier dal regelmatig de tien procent wordt gehaald. Er lijkt geen eind te komen aan het bos, maar eenmaal boven de boomgrens bij het Gasthaus Weixsfer Knott is de hele verdere klim tot aan de top in één blik te vangen; een fantastisch en ontmoedigend gezicht die opeenvolging van haarspelden tegen het majestueuze decor van de Ortlerspitze en Madatschgletscher.

In de krappe haarspelden kunnen grotere bussen vaak niet in één keer de bocht nemen zodat het op zonnige dagen in de zomer na de ochtenduren regelmatig voorkomt dat de doorgang versperd wordt door een touringcar. Vroeg vertrekken en juli en augustus bij voorkeur mijden dus! De steilste passage is een stukje van 15% bij Weixsfer Knott, verder wordt de 12% nergens overschreden. 

Eenmaal boven wordt het hooggebergte landschap helaas verregaand ontsierd door de bekende toeristenkermis die hier een complete winkelstraat beslaat. Om later op de dag de drukte in de afdaling te ontlopen is er de interessante optie om terug te fietsen via de Umbrail Pass. Weliswaar is er bovenin nog steeds een strook van enige kilometers niet geasfalteerd maar bij goed weer is dat zelfs op de smalste racebandjes geen enkel probleem. Dit levert een fraai rondje van 65 kilometer op.

fotoalbum van Ton Roks

nog meer foto’s

verslag Patrick Temming

site Passo dello Stelvio

site organisatie

Het hoogteprofiel

Training van Winterswijk naar Aalten

Marco van Rijs

In het artikel van mijn training in Dalfsen op donderdag 27 augustus kwam er in enkele reacties de opmerking voor dat we bij ons in de buurt ook een vistrap hadden. Ik had hem echter nog nooit gezien maar vandaag kwam daar verandering in. 

Ina en Merle zijn van plan om in Winterswijk te gaan winkelen en Marco van Rijs en ik liften mee om daarna terug te lopen naar Aalten. We worden bij de Venemansmolen uit de auto gezet en deze windkorenmolen is van verre al zichtbaar. We lopen in Oostelijke richting en slaan even later de Vreehorstweg in, langs de gelijknamige camping. Aan het eind van de weg is de vistrap aan de Boven-Slinge. Deze is een belangrijk onderdeel van de ecologische verbindingszone tussen Winterswijk en de Oude IJssel en deze vistrap maakt het zelfs mogelijk dat de vissen tot in de Bekendelle kunnen komen. Dit natuurgebied dient in het voorjaar als paaiplaats voor de kopvoorn, beekprik, kwabaal, serpeling en winde.

Na een korte stop lopen we verder en slaan we even later rechtsaf het fietspad op dat op de N319 uitkomt. Mijn gebruikelijke oefeningen besluit ik dit keer op de stuw te doen en dat had ik beter niet kunnen doen! Het ging namelijk niet allemaal van een leien dakje en ik ben niet meer zo lenig als ik dacht! Aan het eind van het fietspad slaan we linksaf in de richting van Aalten en bij doorkomst in Miste word er bij cafe de Tappen volop het volksfeest gevierd. In Bredevoort neem ik afscheid van Marco en loop nog ongeveer drie kilometer door totdat ik ook weer thuis ben. We hebben heerlijk een uur gelopen op een prachtige nazomermiddag. Marco bedankt voor het meegaan!

Daar ga je dan!

Limousine in de straten van Bredevoort

Romy, de dochter van Marco, vind het allemaal erg interessant en wil graag met de Limousine van de Bridge 2 Bridge op de foto

Het lijkt erop dat de organisatie van de Bridge to Bridge loop het zekere voor het onzekere heeft genomen en één van de opmerkingen op dit web-log heel serieus opgepakt heeft. In een reactie op het artikel "Marco van Rijs als VIP Loper naar Arnhem" hieronder, wordt aangegeven dat het te hopen is dat de Limousine in de straatjes van Bredevoort komende zondag de bochten kan maken.

Dinsdagmiddag verschijnt er in de kleine straatjes van dit stadje dan ook een grote Limousine om te kijken of het allemaal lukt. Het is maar goed dat er aandacht aan besteed is want het straatje waar Marco woont, is niet te bereiken en nu mag hij op enkele honderden meters van zijn huis instappen.Het is te hopen dat hij zondag zijn hoofd bij de wedstrijd heeft staan anders kan er van het lopen wel eens niet veel terecht komen. Marco, een fijne ontspannen zondag gewenst en geniet ervan!

Warnsveld Hanzeloop 5 km – 18,54 min – 3e plaats

Net na het startschot van de 5 kilometer

De laatste jaren wilde ik altijd al een keer mee doen aan de Hanzeloop in Warnsveld maar het kwam er steeds niet van. Deze wedstrijd viel namelijk altijd in hetzelfde weekend als de Maas- en Waalse Dijkenloop in Beneden-Leeuwen, dat onderdeel was van het Gelders Looppaspoort.

Van de week kreeg ik echter een mailtje van Gerrit Heersink of ik zaterdag zin had om mee te gaan naar deze wedstrijd en dat had ik dus wel. Ik heb er voor het laatst in 1992 een Halve Marathon(1:19:32) gelopen en bij aankomst ken ik weinig van de omgeving terug. Veel nieuwbouw in- en rond het grote winkelcentrum De Dreiumme en ik kan mij ook niet herinneren of de sporthal er toen al stond. Beide hebben we ons ingeschreven in deze hal voor de 5 kilometer en na een beetje warmlopen komen we verschillende clubgenoten tegen die later die middag de 10 of 21 kilometer gaan lopen.

Meteen na de start van de jeugdloop worden wij weggeschoten en binnen de eerste kilometer in 3,33 minuten kom ik op de zesde plaats te lopen. We slaan linksaf en lopen over het terrein van het GGNet, voorheen Psychiatrisch Centrum Het Groot Graffel, waar ik in het verleden voor mijn werk een aantal keren ben geweest. Leuk om het eens terug te zien. Als we het terrein aflopen slaan we rechtsaf en ik zie dat mijn clubgenoot Gerrit Heersink op een derde plaats een erg sterke wedstrijd loopt maar dat de nummer vier toch ook iets op hem aan het inlopen is, ikzelf blijf op een stevige zesde plek en voor mijn gevoel zit er op dat moment ook niet meer in.

Net voor de laatste kilometer wordt Gerrit echter voorbij gelopen door zijn beide achtervolgers maar ook één van hen krijgt het moeilijk. Ik probeer er nog een versnelling uit te gooien en dit gaat zo goed dat ik in ongeveer 200 meter drie atleten voorbij ga. Dit moet ik maar niet meer uit handen geven en ik loop het lange rechte stuk naar de finish, net als de eerste kilometer, in 3,33 minuten naar een prachtige derde plaats in het totaalklassement. Gerrit wordt knap zesde in 19,31 minuten, al staat hij niet in de uitslagen vermeld! Heb ik de vorige week in Hamminkeln de prijsuitreiking nog laten schieten, in Warnsveld werd hier bij de vijf kilometer helemaal geen aandacht aan besteed. Toch een beetje kaal voor zo’n grote wedstrijd!

fotoalbum

uitslagen

verslag

site organisatie

Even napraten over de wedstrijd met Gerrit Heersink(foto’s Rob van Campen).

Marco van Rijs als VIP loper naar Arnhem

VIP Runner Marco van Rijs

Hallo Geert,

Vanmorgen was ik blij verrast bij het openen van de enveloppe van de stichting Bridge to Bridge. Ik ben door mijn opvallende prestaties van de voorgaande Runs als VIP voor deze wedstrijd uitgenodigd.

Dit houdt in dat ik per Limousine thuis wordt opgehaald en ik de hele dag een VIP behandeling krijg! Na afloop van mijn wedstrijd word ik heerlijk gemasseerd door vier Arnhemse Missen in een warm borrelende klaar staande Jacuzzi. Zelfs op mijn startnummer is te zien dat ik een VIP Runner ben(zie foto).

Misschien dat door Geert's weblog mijn opvallende prestaties gevolgd werden door het comitee van de Bridge to Bridge. Ik kan natuurlijk niet wachten tot het volgende week zondag is.

Groetjes Marco

De Loper Klim Clinic 2009

De Loper Klim Clinic 2009

De Klim Clinic wordt mooier, grootser en uitdagender. Met meer evenementen en nog meer specifieke trainingen om sneller te kunnen lopen onder zware omstandigheden. Maar de gezelligheid ontbreekt niet. Na iedere training is er gelegenheid om na te praten onder het genot van een kopje thee of koffie en tijdens de Zevenheuvelenloop en Montferland Run is een perfecte ontvangst verzorgd. Behalve de training op zondag in’t Peeske, kun je nu op zaterdag in Velp deelnemen aan dezelfde clinic. De clinics worden gegeven in samenwerking met Run2Day Arnhem-Nijmegen en wordt mede mogelijk gemaakt door Volvo Harrie Arendsen Doetinchem – Ruurlo – Zevenaar.

Vanaf september komen er weer uitdagende hardloopevenementen. Na de Bridge to Bridge volgen bijvoorbeeld de Posbankloop, Zevenheuvelenloop en de MontferlandRun. Het specifieke karakter deze evenementen is het heuvelachtige parcours. Dat maakt het extra pittig. Speciaal voor de hardloper die zich hierop wil voorbereiden, organiseert DE LOPER al weer de vierde klim clinic.

We beginnen dit jaar op zondag 20 september met de verkenning van de Posbankloop. We lopen de route van de 6,5 kilometer en trainen specifiek op het bedwingen van de beroemde/beruchte Muur van Aalbers. De week erop is de Posbankloop, dus je weet meteen of de training werkt!  In oktober en november kun je zowel op zaterdag als zondag trainen om een betere loper of loopster te worden. Het programma is globaal onderverdeeld in zes onderwerpen waarmee per keer een accent wordt gezet. Die onderdelen zijn: Techniek; Kracht; Coördinatie; Loophouding; Lenigheid; Wedstrijdtactiek.

De trainingen vinden voornamelijk plaats op een zachte ondergrond. Iedere training bestaat uit een warming up, losmakende oefeningen, de kern waarin specifiek wordt getraind op één van de hiervoor genoemde onderwerpen en de cooling down. Het accent zal dit jaar meer komen te liggen op kracht en coördinatie. Dat betekent dat je ook op een vlak parcours zult merken dat je beter gaat lopen. De klim clinic is bedoeld voor lopers met enige ervaring die in ieder geval 10 kilometer aan een stuk kunnen hardlopen.

De clinic wordt gehouden op de weekends in oktober en november, met uitzondering van de weekends van de parcoursverkenningen en de zondag van de Zevenheuvelenloop. Zondag 1 november is de parcoursverkenning in Nijmegen en zondag 22 november verkennen we zowel de 7,5 kilometer als de 15 kilometer route van de MontferlandRun. De trainingen starten steeds om exact 09.00 uur. Op zaterdag vanaf de parkeerplaats bij VVO aan de Kluizenaarsweg in Velp en zondag vanaf de parkeerplaats van ‘t Peeske in Beek (gem. Montferland). Zorg dat u op tijd bent, ook om te kunnen parkeren. Er is geen kleedgelegenheid en geen sanitaire voorzieningen. Je kunt je nog inschrijven tot en met 13 september. Schrijf nu in op inschrijven.nl (30 augustus DE LOPER Klim Clinic).

Deelname aan de clinic kost € 75,-. Voor dat bedrag krijgt de deelnemer trainingen onder deskundige begeleiding, verkenning van de parcoursen, koffie of thee na afloop van iedere training en een warme ontvangst tijdens de Zevenheuvelenloop en de MontferlandRun. Inschrijven voor de wedstrijden dient u zelf te verzorgen. De ontvangsten tijdens de wedstrijden worden mede mogelijk gemaakt door Volvo Harrie Arendsen en Run2Day.