Verslag van de Trefle a 4 Feuilles in Olne (België)

De groep voor het kasteel in Olne met van links naar rechts Monica Kroesen, Geert Prinsen, Jan Wevers, Gerrit te LIndert, Benno Aversteeg, Henrie Drenthel, Allard, Tracey Jewell en Andre Bleumink. Op de hurken Marieke Prinsen, Wim Brinkman en Peter Kroesen

Zaterdag 21 januari 2012
Zaterdagmiddag rond een uur of 2 vertrok er een groep atleten van AVA'70 met aanhang en gastloper Andre Bleumink richting de Ardennen om in het plaatsje Olne op zondag een trail te lopen. Voor de atleten van de Lange Afstand Groep was deze trail een goede training, lange afstand en veel hoogte meters. De trail bestaat uit 4 lussen van 12-11-10-en 9 kilometer en na elke lus komt men weer bij het beginpunt uit zodat men zelf kan beslissen; ik stop hier ik of ga door. De opzet is zo simpel maar ook zo mooi, raar dat er hier in de buurt nog nooit iemand op is gekomen.

Op weg richting Olne was het ontzettend slecht weer op de Duitse autobaan en we vroegen ons dan ook al af van wat dat met het lopen zou worden. Op de grens van Duitsland en België hebben we bij een wegrestaurant heerlijk koffie gedronken en voor de nodige energie al maar vast een flink stuk appelgebak of wat anders tot ons genomen. Toen iedereen uit gedronken, gegeten en geplast was zijn we in colonne België in getrokken, achter reisleider Henrie Drenthel aan. Iets voor 6 uur waren we bij het clubgebouw van de organisatie in Olne gearriveerd en konden we al vast het startnummer en de bonnen voor de overnachtingsplek ophalen. Want na deze plek waren we minsten zo nieuwsgierig als naar al het ander dit weekend. Na een paar minuten rijden kwamen we aan bij onze overnachtingsplek: Chalet Wegimont, werkelijk een geweldig mooi kasteel met een grote oprijlaan, een grote gracht er om heen en een heuse binnen plaats. De sleutels van onze kamers werden opgehaald en we konden zelfs nog uit verschillende kamers kiezen. De verdeling van de kamers verliep soepel, dit was bij de slaapplekken wel iets anders. We sliepen namelijk in stapelbedden en wie wil er dan boven en wie beneden slapen. Ook was de vering van de verschillende bedden anders, wat Henrie er bijna toe bracht om de deur uit de kast te halen en deze onder zijn matras te leggen.

De meesten van ons begonnen echter nu ook wel honger te krijgen en we besloten om het slapen maar even te vergeten en gingen op weg naar de plaatselijke pizzeria de la Plume. Ook hier was men goed voorbereidt op onze komst en had men de verwarming al vast op maximaal gezet. Kortom het eten was geweldig en iedereen propte zich vol met de nodige pasta maar door de temperatuur was het drinken nog belangrijker geworden (maar dat wisten de meesten van ons al wel, ook van diverse lopen). Na het eten weer terug naar het chalet maar na een kort groepsoverleg werd er toch besloten dat het wel erg vroeg was voor een zaterdagavond om al te gaan slapen.

Democratisch werd er besloten om het avond gebeuren in Olne is nader kennis te maken, wat voor sommigen van ons wel betekende dat ze de pyjama weer uit konden doen en de kleren snel weer aan. Kort samen gevat, het uitgaansleven in Olne staat op een zeer laag pitje, maar gelukkig was ook hier nog Cultuurhuis. Peter Kroesen, nieuw bij AVA'70, zag in een deur opening een schone Belgische dame van hoge leeftijd, maar met een tijgerprint en resoluut stapte hij er op af met de vraag " waar is hier nog wat te drinken"? En ja hoor, de plaatselijke toneel club gaf een uitvoering en omdat de tweede akte net was begonnen konden we gebruik maken van de bar .Dit lieten we ons niet twee keer vertellen en ik kan u vertellen, het was gezellig en het is ook nog laat geworden .

Zondag 22 januari 

Ondanks de korte nachtrust stond iedereen rond half acht naast zijn bed want vandaag moest het namelijk gaan gebeuren. Eerst werd er gezamenlijk ontbeten en iedereen zorgde ervoor dat hij of zij genoeg at en veel koffie drinken want dan kun je te minsten nog even naar het toilet. Hierna volgde natuurlijk de discussie over wat doe je aan met het lopen, welke sokken, welke schoenen en wat doe je als na een ronde alles koud en nat is. Ook van het toilet werd nog veelvuldig gebruik gemaakt, wat de frisheid zeker niet ten goede kwam. Na wat foto's op weg naar de start en daar aan gekomen was het al behoorlijk druk. We kwamen bijna als eerste Henk Lammers en Gerard Demkes tegen, die al erg vroeg deze zondag uit Aalten waren vertrokken om op tijd aanwezig te zijn.

Om 10 uur was de start en hoe dichter we bij dit uur kwamen hoe hoger de spanning op liep. De één had zijn schoenen helemaal ingetapt met ducktape (Henk Lammers) en de ander stond in T-shirt en korte broek ( Tracey Jewell). Dan is het eindelijk zo ver, de start, Jan Wevers en Benno Aversteeg lopen direct al vrij voor aan, Gerrit Te LIndert loopt helemaal zijn eigen race en Marieke Prinsen, Geert Prinsen (die ook een ronde mee loopt ) Henk Lammers en Wim Brinkman besluiten om eerst de kat uit de boom te kijken en blijven rustig bij elkaar. Henrie (de rot in dit soort lopen), Andre Bleumink, Tracey Jewell en Peter Kroesen besluiten ook om samen aan deze tocht te beginnen.

Na een afdaling begint het feest, klimmen, glijden, springen en al wat niet meer nodig is om overeind te blijven, want ook hier heeft de regen de laatste tijd zijn tol geëist, Maar al snel vergeet je al deze zaken en is het puur genieten van de uitzichten, het lopen, maar vooral van de elementen van de natuur. Enkele voorbeelden zijn paadjes waar je naar beneden of naar boven moet, zijn snel stromende beekjes geworden, weilanden waar je door moet maar tot je enkels in weg zakt, dat zelfde geld took voor een maïsland waar je blij bent dat je aan het eind je schoenen nog aan hebt. Maar ook beklimmingen waar je stoer, hardlopend aan begint, maar waar voor de meesten toch lopen de enige optie is om boven te komen. Al met al een geweldige ervaring maar ook dat je naar elke ronde wordt opgewacht door onze eigen dol enthousiaste supporters Allard, Karin, Janneke, Monica en natuurlijk Gerard met zijn al om bekende stroopwafels. Met een woord geweldig, al deze steun.

Het mooie van deze manier van lopen is dat je totaal niet naar de tijd die je loopt kijkt, dit is gewoon niet belangrijk. Ook kan ieder voor zich zelf besluiten wat, en hoeveel ronden hij of zij wil lopen. Tracey, Henk en Benno lopen twee rondes (23 km), Geert loopt een ronde (12km), Marieke loopt er 3 (33km) en Gerrit, Peter Jan, Henrie, Andre en Wim lopen ze alle vier (42 Km). Na een heerlijke douche, een pintje bier (weinig gehad dit weekend!) gaan we weer terug naar huis, waar we rond 18.00 uur arriveren. Vol verhalen en eigenlijk nog met een heel onwerkelijk idee over wat je die dag hebt gepresteerd. Al met al is het weer een onvergetelijke ervaring geworden en iedereen bedankt voor het geweldige weekend. Maar vooral natuurlijk Henrie voor het perfect organiseren, maar vooral voor het enthousiast maken om op deze geweldige manier je sport te beoefenen!

Sportieve groet,

Wim Brinkman

Klik op de link voor een aantal foto's van Andre Bleumink

fotoalbum


Bij de plaatselijke Pizzeria

Klaar voor de start

Prachtige vergezichten.....

..... en modderige paden