Nijverdal 1e Salland Trail 25 km - 2:38:48 min - Plaats: Ergens in de achterhoede

Ik heb de 25 kilometer gehaald!

Na een leuk personeelsfeest en een korte nachtrust gaat om 7.00 uur de wekker. Even later dringt het tot me door dat ik me heb opgegeven voor de 1e Salland Trail in Nijverdal, een wedstrijd over 25 kilometer, volgens mij heb ik deze afstand voor het laatst gelopen in 1995, tijdens de Marathon van Rotterdam. Mijn doel met deze Trail is om vooral lekker rustig te lopen en te genieten van de vaak prachtige omgeving waar we doorheen komen en ik heb voor me zelf dan ook een tijd van rond de drie uur in gedachten.

Om 8.00 uur vertrekken we met zeven personen in de auto van Benno Aversteeg in de richting van Nijverdal. Het is erg rustig op de weg en een uur later zijn we bij de prachtige nieuwe zwem- en sportaccommodatie van het Ravijn, waar menig gemeente stinkend jaloers op zal zijn. Bij het ophalen van het startnummer wordt het nummer ook nog eens op mijn handpalm geschreven en is er nog tijd genoeg over voor een lekkere kop koffie. Henrie Drenthel, die de 50 kilometer loopt, mag klokslag 10.00 uur als eerste starten en 5 minuten later mogen de deelnemers aan de 25 kilometer ook op weg.

Het is ideaal loopweer en in het begin heb ik het al snel aardig warm. Ik maak wat foto's onderweg en het valt me met een Trail iedere keer weer op dat de deelnemers veel meer met elkaar praten dan onder een gewone wedstrijd. Ik loop enkele honderden meters op met Johan Wolthuis en Sander van der Hoeff met z'n hond, die ik beide ken van de trainingsloopjes die ik tussen Kerst en Nieuwjaar organiseer en de Duitser Manfred Fleige. Hij heeft kennis van deze Trail via mijn site gekregen en zich daarna ingeschreven, leuk om te horen.

Op het 13 kilometer punt staat een tafel met heel veel eten op ons te wachten, Johan's opmerking dat het wel een mini-wegrestaurant lijkt klopt aardig. Ik neem hier ruim de tijd voor en houdt het bij enkele bekertjes cola en een punt Limburgse vlaai. Als ik na bijna 5 minuten rust verder loop neem ik ook nog even wat voor onderweg mee, die koolhydraatrijke lekkernijen kan ik later nog wel eens nodig hebben. Het tweede gedeelte op de Sallandse Heuvelrug loop ik vrij veel alleen en langzaam aan ga ik de benen wel voelen.

Maar er zijn atleten die het moeilijker hebben. Voor mij struikelt er één over een boomwortel en komt ten val maar gelukkig kan hij wel door. Ook begint er een atleet te wandelen en ik probeer hem nog wat aan te moedigen door te zeggen dat het nog maar een klein stukje naar de finish is. Wat is een klein stukje vraagt hij, 5 kilometer? Als ik zeg dat het nog geen 4 kilometer is begint hij ook nog weer te lopen maar dat is van korte duur. Precies op het halve marathonpunt ben ik bij het Avonturenpark Hellendoorn wat er nu wat mistroostig bij ligt.

Iets verderop ben ik blij dat ik het plaatsnaambordje van Nijverdal weer zie en begin toch wel naar het einde te verlangen, de kilometers lijken langer dan in het begin van de route. Ik moet er op dat moment niet aan denken om net als Henrie nog 25 kilometer te moeten. We lopen rond een erg diepe kuil en ik heb steeds in gedachten dat we daar door heen moeten maar dat valt mee. De laatste honderden meters zijn dezelfde als de eerste en diep in het Ravijn zie ik de finish liggen. Hier worden alle deelnemers keurig opgewacht door de organisator van deze Trail, Bertus van Elburg. Mijn een ferme handdruk feliciteert hij me met het uitlopen van de 25 kilometer, iets waar ik best een beetje trots op ben. Na afloop van de trail heb ik heerlijk in het zwembad kunnen ontspannen, iets wat me erg goed heeft gedaan.

De Salland Trail in het kort samengevat: Prima georganiseerde Trail, prachtige start- en finishlocatie, mooi en gevarieerd parcours, uitstekende verzorging, prima routeaanduiding, veel enthousiaste vrijwilligers en het is dus een prachtige nieuwkomer op de loopagenda. Volgend jaar is de Salland Trail op zaterdag 9 maart, ik zet het alvast met potlood in mijn agenda.

Zie ook het verslag in de Tubantia met een foto van Tracy Jewell