Verslag van de heuveltraining in Kilder

Staand van links naar rechts: Chantal Klein Gunnewiek, Wim Brinkman, Henk Lammers, Erwin Wamelink, Wim Rensink, Tracey Jewell, Gerrit te Lindert, Theo Stronks, Jan Wevers, Gerrit Heersink, Heini Rave, Gerrit Dijkslag, Denis Woeltjes, Björn Demkes, Patrick Ikink, Henrie Drenthel, Ronnie Boekelder en Andre Balke. Op de hurken: Geert Kip, Geert Wevers, Ingrid van Zolingen, Katja Demkes, Roel Somsen en Anky Bruil. Liggend: Peter Baten

Kale Jacob maakt reputatie waar

door Erwin Wamelink

Vanaf morgen kunnen de schaatsen weer in het vet en de Elfstedentocht illusies weer in de kast. Reden genoeg voor alle doorgewinterde schaatsfanaten om op deze ‘laatste’ ijsdag af te reizen naar het hoge noorden voor de Acht van Sleat, de Jan Durkspolder toertocht, de Rond de Wiedentocht of de Giethoornse dorpentocht. Maar voor 26 lopers van Ava’70 is er vandaag geen koek-en-zopie of Stempelpost. Nee, voor deze diehards staat er een loodzware heuveltraining op het programma. Plaats van handeling, het dorpje Kilder. Kilder wordt door zijn schitterende ligging en hoge bergtoppen ook wel het Sankt Moritz van de Achterhoek genoemd.

Trainer Theo Stronks, Feyenoord hooligan, heeft de ondankbare taak om het zootje ongeregeld in toom te houden. Pestkop Wim Brinkman noemt Feyenoord gekscherend ‘FC Blijdorp’, een opmerking waar Theo zichtbaar door is aangeslagen. Hoewel het er in eerste instantie erg ontspannen aan toe gaat, slaat de stemming tijdens de training volledig om. Een paar verschrikkelijke beklimmingen staan er op het menu. Door de aangevroren sneeuw lijkt het af en toe meer op klunen dan op hardlopen. Vooral raspaardje Katja Demkes, die vooral goed loopt met 25 graden en een lekker zonnetje, heeft veel moeite met het zwaar gehavende parcours. Met kunst en vliegwerk weet ze overeind te blijven, dit tot grote teleurstelling van de anderen.

Met verzuurde benen en een verbeten blik worden de heuvels genomen. Beklimmingen met namen als ‘de grijze Hendrik, Blonde Alie, rossige Willem en de rode Rinus blijken allemaal kinderspel. Alles staat tijdens deze training in het teken van één heuvel. Een gruwelijke pukkel waar de mannen van de jongetjes worden gescheiden, carrières worden gemaakt of gebroken en menig achillespees en hamstring is gesneuveld. De Kale Jacob. Met een glimlach van oor tot oor stuurt Theo de atleten deze kuitenbijter op. Er lijkt geen eind aan te komen en hij wordt als maar steiler. Het is ieder voor zich. Roepen om je moeder heeft geen zin meer. Verstand op nul en gassen is het enige wat de atleten naar de top brengt. Bij bovenkomst is de opluchting groot. Een enkeling moet een traantje laten. In polonaise gaat de groep weer richting de auto’s. Een aantal uitslovers lopen onder leiding van Gerrit Dijkslag nog een klein lusje extra. Maar ook deze atleten komen uiteindelijk terug op de parkeerplaats om huiswaarts te keren. 

Op zaterdag 16 februari staat het volgende ‘juweeltje’ op het programma, dus dit kun je alvast in de agenda noteren. 

Marieke Prinsen, de fotograaf van de groepsfoto