Verslag van de 1e Lochem Trail

van links naar rechts Jan Wevers, Wim Brinkman, Gerrit te Lindert, Denis Woeltjes, Marieke Prinsen en Hans Sielias

Zondagmorgen half negen, terwijl Aalten nog slaapt na een zware natte kermis zaterdag, staan Marieke, Hans, Gerrit,Jan, Denis en ondergetekende al weer klaar bij AVA voor een nieuwe uitdaging. In Lochem wordt namelijk deze dag voor het eerst een trail georganiseerd en dat willen wij natuurlijk mee maken. Omdat we de omgeving een beetje kennen van de heuveltraining weten we ook dat het geen makkelijke trail zal worden met een paar pittige klimmetjes er in. Als we in Barchem bij camping Reusterman arriveren, is het er druk maar ook tegelijk heel ontspannen. Of het door het mooie weer komt ,er schijnt een heerlijk zonnetje of door de deelnemers, het is voor iedereen nieuw deze trail. Maar het is gezellig en ontspannen. Dit laatste valt mij altijd weer op bij trail atleten, ze gaan echt voor het genieten. 

Rond  tien uur gaan we met zijn alleen naar de start die onder aan de Kale Berg is (bekend van de Lochemse bergloop) Na een welkomst woord door de organisatie gaan we op pad. De eerst 5 km gaan door het bos dat we zo goed kennen en het valt mij direct op dat de route erg duidelijk staat aangegeven. Een enkele moutenbiker komen we tegen en verschillende wandelaars, die ons  echter ruim baan geven. Na een aantal km steken we de  Barchemseweg over, en nu komen we in een stuk bos dat ik persoonlijk niet ken. Maar het blijft een ontzettend mooie omgeving, en het gaat bult op bult af. Op eens zie ik aan mijn rechter kant het openlucht theater "de Zandkuil" en jeugd herinneringen komen we boven, want wie ging er nu niet op Hemelvaartsdag hier na toe? Optredens van Normaal en Nina Hagen, zijn histories, en tijdens het lopen heb ik het er nog over met Gerrit (leeftijds genoot)  

Maar we moeten door, en via het motorcross circuit ,komen we langs het buitencentrum van Ruighenrode, van hier uit gaat het richting de golfbanen De Graafschap. Hier is ook na 14 km de eerste verzorgingspost. Deze post is bij een boer achter het huis voor de koeienstal, en de dames kijken dan ook verwondert naar al die lopers. De meeste lopers nemen hier ook even rustig de tijd om wat te eten of te drinken ,het aanbod van de organisatie is ook uitgebreid, dus bijna moeilijk kiezen. Hierna gaat het verder naar natuurgebied "het Grote Veld' en ook hier kom ik paadjes tegen ,die ik al eens heb gelopen tijdens de oudejaarscross in Vorden of de grote veldloop. Ook in deze omgeving is het erg druk met wandelaars of mensen te paard, waarschijnlijk door het mooie weer. 

Bij een van de oversteek plaatsen krijgen we ook snel onze bijnaam te horen nml: the Yellow Submarine, omdat we met ons drieën steeds netjes achter elkaar lopen. Na 25 km komen we weer terug op het motorcross circuit in Lochem en gaan we weer richting de finish. We steken weer de grote weg over en beginnen dan aan het laatste stuk, met een flinke klim, vele lopers moeten hier aan de wandel ,maar wij besluiten door te rennen een ieder in zijn eigen tempo. Na een paar klimmetjes en vermoeide benen, en veel gezucht en gekreun ,staan we opeens voor de Belverdere .Ik wist niet of ik blij moest zijn ,maar wist wel dat we er nu bijna moesten zijn. Het ging van hier uit weer stijl naar beneden (naar het witte hek ,bij velen bekend) en moesten we aan de andere kant het pad weer naar boven, eindelijk boven, kwamen we op de route van de Lochemse Bergloop en was het een lange afdaling richting de finish.  

Samen met Hans en Gerrit, hierna weer naar de camping om ons om te kleden en te verschonen ,want Hans en Gerrit hadden tijdens de loop ook nog kennis gemaakt met Lochemse grond. Bij de camping zaten Jan en Denis al schoon en fris aan de koffie ,ook zij hadden zo veel mogelijk samen gelopen en waren zeker 20 min voor ons binnen. Niet veel later kwam Marieke er vrolijk aan lopen ,en waren we allemaal binnen. Over een ding waren we het helemaal eens ,dat deze trail een geweldig mooie trail was in een ontzettend mooie omgeving. De organisatie was erg goed verzorgt en hier onze dank voor. En dat we zeker volgend jaar terug komen. Hierna ging het weer richting Aalten en rond twee uur waren we weer thuis moe maar tevreden, en wie wilde kon zich nog volop in het feestgedruis storten.

Wim Brinkman