Column: Erwin’s zin en onzin - deel 1

Boekelder Crosscompetitie - 4 zaterdagen in november 

De echte crosser!

Drek aan de kuiten, snot voor de ogen, schuim op de lippen en een bloedsmaak in de mond. Strijden tegen de oostenwind, bikkelen op de venijnige klimmetjes en buffelen door de modder. Met vallen en opstaan en met horten en stoten naar de finish. Watjes en zondaglopers blijf alsjeblieft thuis, dit is het echte werk. De cross! Met afstand de mooiste en puurste vorm van hardlopen.

Tijd speelt geen rol. Het is man tegen man. Geen irritant gepiep van die zogenaamd hippe Garmins, nergens een rondebord en weg met die onzinnige schema’s. Dat moderne gedoe bewaar je maar voor op de atletiekbaan, in het bos en op het veld gaan we ‘back to basic’.

De echte crosser staat al ongeduldig te popelen. Zaterdag is het ein-de-lijk zover. Dan mag hij weer de wei in. Vier weken lang knokken tijdens de Boekelder Crosscompetitie. Toegegeven. De Boekeldercross mag zich met kilometers geasfalteerd wegdek eigenlijk geen cross noemen, maar ach een kleinigheidje houd je toch. De weersomstandigheden voor zaterdag zijn voor de echte crosser ronduit beroerd. Droog en dertien graden. Een cross smeekt om regenbuien, snijdende wind en een temperatuur net boven het vriespunt. Maar ook door deze ongunstige weersomstandigheden laat de echte crosser zich niet uit het veld slaan. Een echte crosser doet het met alle omstandigheden. 

De tegenstand komt uit Duitsland. Even krijg je weer een gezonde hekel aan onze oosterbuur. Heerlijk! Nadat je behoorlijk bent vernederd door diezelfde Duitse opponent, zoek je troost in de iets te moderne kantine. Een echte crosser houdt niet van die nieuwerwetse sanitaire voorzieningen. Een boom om tegen te plassen en een door een oude straalkachel verwarmde tent is voor de diehard crosser voldoende. In de kantine wacht moeder-overste Hermien. Zij verzorgt de moegestreden atleet met een heerlijk kopje erwtensoep. Bij de kenners loopt alleen bij de gedachten aan de soep het water al in de mond. Na deze culinaire vertroeteling verlaat de echte crosser, ongeacht zijn prestatie, tevreden en met zijn kop omhoog het strijdtoneel om een week later weer met frisse moed van start te gaan!

Hermien met haar overheerlijke erwtensoep