Het duingebied Meijendel, ten noorden van Den Haag

Duingebied Meijendel

In de zaterdageditie van het Algemeen Dagblad van enkele weken geleden, staat een mooie route beschreven over het duingebied Meijendel, ten noorden van Den Haag. Aangezien we de week er op nog enkele dagen voor een korte vakantie daar in de buurt zijn, trekt het artikel mijn interesse. Het is een route van precies 8 kilometer die een gele-paaltjesroute combineert met een blauwe en rode. De start is bij het bezoekerscentrum De Tapuit aan de Meijendelseweg 42 in Wassenaar. Een routebeschrijving hebben ze hier niet maar de medewerker geeft aan dat verlopen haast niet mogelijk is, als we gekleurde paalkoppen maar aanhouden. 

Na een twee uur durende aurorit nemen we eerst een lekkere kop cappuccino en besluiten we te beginnen met de gele route. We lopen direct de duintuin in en even later worden we welkom geheten langs het begrazingsgebied 'Het vogelbos'. In dit deel van de Meijendel lopen Gallowayrunderen en Konikpaarden, die ieder op hun eigen manier van de aanwezige vegetatie in het duin eten waardoor de verschillende planten kans krijgen om hier weer te groeien. Deze planten trekken op hun beurt weer vlinders en vogels aan.

Door de prachtige duinen lopen we in de richting van de zee en daar aangekomen kunnen we zuidwaarts in de verte de Pier in Scheveningen zien liggen. Nadat we weer van de zee aflopen gaan de gele paaltjes, op ongeveer de helft van de route, over in blauwe paaltjes. Veel mensen komen we niet tegen en het landschap veranderd langzaam aan in bos met geregeld een heidevennetje of meertje. Ook dit landschap heeft wel wat en we lopen gestaag verder. 

Als we de rode route bereiken wordt er meer van onze conditie gevraagd. Het zijn vaak kleine paadjes met  mul zand waarop we lopen en er moet ook nog geregeld geklommen worden. Een vrouw van hoge middelbare leeftijd loopt hier ook maar of ze nu echt aan het genieten is vraag ik me af? Van tevoren heb ik op mijn Garmin de startlocatie ingesteld en het blijkt dat we hemelsbreed nog geen kilometer van ons vertrekpunt afzitten, mijn gevoel zegt dat het verder is. We steken een paar keer dezelfde verharde weg over en kronkelen zo verder over de prachtige paadjes. 

Plotseling staan we bij het grote speelveld in de buurt van het bezoekerscentrum en hebben we de route er al weer opzitten. Op een informatiebord lezen we dat koning Willem Alexander en prinses Maxima hier met hun drie dochters nog niet zo lang geleden wat gedronken hebben. Wij willen niet achter blijven en praten nog wat na over deze prachtige tocht. 

Klik op de links voor enkele foto's

fotoalbum