Bijna 700 starters uit alle hoeken en gaten van Nederland en ver daarbuiten rondden de 12 zandeilanden van de Vinkeveense Plassen
Wat een geweldige dag!
Avondrood. Drankje. Mooi muziekje van dito meisje-met-gitaar. Energie net weer aangevuld met een smakelijke hap. Daarvoor al lekker nagepraat met een biertje in nabijheid, terwijl het zonnetje weer doorbrak en Cindy op het podium stond.
Bert had, ondanks blessure, alles gegeven en kwam een kwartier eerder binnen dan verwacht. Outsider Jessie klopte stiekem bijna de topper van AVA! Terwijl Evelien haar tijd van vorig jaar toch flink scherper had gezet. Walter wilde binnen 1 uur terug zijn en kwam slechts 3 passen te kort. Gerben had hem even daarvoor ingehaald en de flora nog wel netjes voor hem plat gelopen. Rik was er al en Aalten blijkt dus niet 1, maar zelfs 2 snelle ambtenaren in dienst te hebben. Met enkele lichtjaren voorsprong had Cindy toen al laten zien waar ze voor kwam. Het hoogst haalbare was de 2e plaats in de tijdrit en natuurlijk deed ze het niet voor minder. In de zwaar bevochten finale werd ze zelfs 1e in haar leeftijdscategorie!
Het rondje zelf had ook weer alles wat je van een rondje verwachten mag. Begin en eind op de zelfde plek en daartussen een spoor van sporters die wel van een natje en een droogje houden. Dit op een cirkel van 12 eilanden waarop gelopen werd en waartussen gezwommen. Een zwemloop-zwemloop-zwemloop-zwemloop-zwemloop-zwemloop-zwemloop-zwemloop-zwemloop-zwemloop-zwemloop-zwemloop dus. De hele weg onder een dreigend wolkendek en een enkele regendruppel, maar uiteindelijk slechts wat geflits van pocketcamera’s op standje automatisch.
Niet alleen het nafeest en het parcours was goed geregeld, de start was ook weer feilloos. In de race was het natuurlijk ieder-voor-zich, maar bij het wegschieten gingen elke 30 seconden telkens 10 atleten gelijktijdig weg. Met een hoge opkomst van ruim 600 deelnemers zag je onderweg toch vaak maar een enkeling voor je. En soms was er wat uitstervend gehijg achter je.
“Vaak buj te bange” zeggen ze in het Oosten. Daar hadden deze Westerse wedstrijdleiders echter geen last van. Ondanks code ORANJE en zwarte wolken in elke windrichting, wisten deze koele kikkers een uur voor de start al dat alles gewoon lekker doorging. Er was wel 1 extra instructie…; Mocht de hel toch losbarsten, ga dan niet zelf nadenken maar luister naar ons!
De reis naar Vinkeveen was als vanouds en zo ook de kriebels in de buik. Er was op Eiland 1 al flink wat sfeer aanwezig, maar natuurlijk hadden we onderweg ook zelf nog de nodige ongein verzameld.
Na een jaar wachten en veel trainen was het eindelijk zo ver:
We gingen weer naar Het Rondje Eilanden!
Bert van Asselt 1:16:48, Jessie te Grotenhuis 1:02:09, Evelien Hillen 1:01:49, Walter Vaags 1:00:03, Gerben Duenk 0:56:42, Rik Hulshof 0:54:26, Cindy Brussé 0:46:21
sportieve groet, Walter Vaags
Wat een geweldige dag!
Avondrood. Drankje. Mooi muziekje van dito meisje-met-gitaar. Energie net weer aangevuld met een smakelijke hap. Daarvoor al lekker nagepraat met een biertje in nabijheid, terwijl het zonnetje weer doorbrak en Cindy op het podium stond.
Bert had, ondanks blessure, alles gegeven en kwam een kwartier eerder binnen dan verwacht. Outsider Jessie klopte stiekem bijna de topper van AVA! Terwijl Evelien haar tijd van vorig jaar toch flink scherper had gezet. Walter wilde binnen 1 uur terug zijn en kwam slechts 3 passen te kort. Gerben had hem even daarvoor ingehaald en de flora nog wel netjes voor hem plat gelopen. Rik was er al en Aalten blijkt dus niet 1, maar zelfs 2 snelle ambtenaren in dienst te hebben. Met enkele lichtjaren voorsprong had Cindy toen al laten zien waar ze voor kwam. Het hoogst haalbare was de 2e plaats in de tijdrit en natuurlijk deed ze het niet voor minder. In de zwaar bevochten finale werd ze zelfs 1e in haar leeftijdscategorie!
Het rondje zelf had ook weer alles wat je van een rondje verwachten mag. Begin en eind op de zelfde plek en daartussen een spoor van sporters die wel van een natje en een droogje houden. Dit op een cirkel van 12 eilanden waarop gelopen werd en waartussen gezwommen. Een zwemloop-zwemloop-zwemloop-zwemloop-zwemloop-zwemloop-zwemloop-zwemloop-zwemloop-zwemloop-zwemloop-zwemloop dus. De hele weg onder een dreigend wolkendek en een enkele regendruppel, maar uiteindelijk slechts wat geflits van pocketcamera’s op standje automatisch.
Niet alleen het nafeest en het parcours was goed geregeld, de start was ook weer feilloos. In de race was het natuurlijk ieder-voor-zich, maar bij het wegschieten gingen elke 30 seconden telkens 10 atleten gelijktijdig weg. Met een hoge opkomst van ruim 600 deelnemers zag je onderweg toch vaak maar een enkeling voor je. En soms was er wat uitstervend gehijg achter je.
“Vaak buj te bange” zeggen ze in het Oosten. Daar hadden deze Westerse wedstrijdleiders echter geen last van. Ondanks code ORANJE en zwarte wolken in elke windrichting, wisten deze koele kikkers een uur voor de start al dat alles gewoon lekker doorging. Er was wel 1 extra instructie…; Mocht de hel toch losbarsten, ga dan niet zelf nadenken maar luister naar ons!
De reis naar Vinkeveen was als vanouds en zo ook de kriebels in de buik. Er was op Eiland 1 al flink wat sfeer aanwezig, maar natuurlijk hadden we onderweg ook zelf nog de nodige ongein verzameld.
Na een jaar wachten en veel trainen was het eindelijk zo ver:
We gingen weer naar Het Rondje Eilanden!
Bert van Asselt 1:16:48, Jessie te Grotenhuis 1:02:09, Evelien Hillen 1:01:49, Walter Vaags 1:00:03, Gerben Duenk 0:56:42, Rik Hulshof 0:54:26, Cindy Brussé 0:46:21
sportieve groet, Walter Vaags
 |
| van links naar rechts Rik Hulshof, Bert van Asselt, Evelien Hillen, Jessie te Grotenhuis, Walter Vaags en Gerben Duenk |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten