Verslag van Henrie's 5e donkere herfstloop in Winterswijk

van links naar rechts Henrie Drenthel, Andre Bleumink, Angelique Vrijdag, Miranda Domhof, Geert Wevers en Erwin Wamelink

Valpartij André Bleumink siert vijfde donkere herfstloop

Wat doe je als je buiten geen hand voor ogen ziet, de ondergrond spiegelglad is en de bospaden door boomwortels en losliggende keien, ter grootte van tennisballen, levensgevaarlijk en onbegaanbaar zijn? Hardlopen natuurlijk! Dit slaat natuurlijk als een tang op een varken, maar toch zijn er een aantal idioten die dit doen. Initiatiefnemervan deze donkere herfstloop is Henrie Drenthel. Zoals bekend is Henrie, als het op hardlopen aankomt, niet helemaal goedwijs, maar toch krijgt hij al vijf jaar lang mensen zo gek om samen in het pikkedonker te gaan hardlopen.

Vijf atleten komen op vrijdagavond samen om het eerste lustrum met Henrie te vieren. Aan de flanken van de Winterswijkse vuilnisbelt, onder hardlopers beter bekend als de Tafelberg, komt het zeskoppige gezelschap samen. Vier lopers van Ava’70 en twee van LVG, de loopvereniging uit Groenlo. André Bleumink is in het bezit van een dubbel paspoort. Naast de ervaren trailers Henrie en André trekken ook Miranda Domhof, Angelique Vrijdag, Geert Wevers en Erwin Wamelink de hoka’s aan voor deze nighttrail.

Aks alle lopers zijn voorzien van een ‘koplamp’ en veiligheidshesje en wanneer Geert, zo kinderachtig als hij is, een ‘groepsselfie’ heeft gemaakt, vluchten de atleten de bossen in. Het is helaas te donker om een beschrijving te maken van het parcours. Het is in ieder geval drassig, op sommige stukken zelfs spekglad. Overal liggen stenen en wortels waar je op prachtige wijze je enkel kunt breken en de brandnetels doen op 90 procent van de route van zich spreken. Ook zitten er wat venijnige afdalingen, een paar verraderlijke kuilen en enkele goed verstopte afstapjes in het parcours. Meer informatie is door het beperkte zicht ,van maximaal 45 centimeter, helaas onmogelijk. Hoewel een dwarslaesie op de loer ligt, wordt er onderweg verdacht veel gelachen.

De atleten betreden onderweg een verboden natuurgebied. Omdat de natuur hier van een onmetelijke schoonheid is, wil de boswachter hier absoluut geen hardlopers zien. Als de boswachter weet dat Geert met zijn platvoeten bewust op 4 zeer zeldzame paddenstoelen is gaan staan, zal het terrein wel voor altijd een hardloopvrije zone blijven. Het verboden gebied levert ook veel hilariteit op. Eerst maakt Angelique een fenomenale enkelzwikker. Het omzwikken brengt een geluid met zich mee dat nog in de buurtschappen Huppel en Henxel te horen is.  Even later doet André dit dunnetjes over. Hij ziet een worteltje over het hoofd en pleurt met heel zijn hebben en houwen in de modder. Een prachtige gezicht .De val komt in hetzelfde rijtje als de legendarische struikelpartij van Marieke Prinsen. Marieke presteerde het om tijdens de eerste editie van de donkere herfstloop op vijf meter van de finish een ‘plattebeksmak’ te maken.

Als de lopers ongeveer 15 kilometer achter de kiezen hebben, zit de tocht er op. Maar zoals bekend wordt er na een trail flink gebunkerd. Iedereen heeft wat proviand meegenomen. Toastjes met salade, chocoladechips, hier zijn vooral de dames aan verknocht, stroopwafels, koffie, snoep en heel de mikmak komt te voorschijn. Bijna twee uur hardlopen maar toch 3 kilo aankomen, dat is trailen in een notendop.

Volgend jaar is huize Boekelder hoogstwaarschijnlijk weer start/finish plaats van de donkere herfstloop. En omdat hun bescheiden tuintje is voorzien van een hot tub, is de verwachting dat er plots twintig deelnemers aan het vertrek staan.