Column: Erwin’s zin en onzin - deel 59

Schönburg, een sprookjsachtig kasteel dat moeiteloos als filmdecor voor een Sissi-film kan fungeren

Trainingskamplocatie 2015 op alle punten goedgekeurd

Haarspeldbochten, listige afdalingen, bospaden met fikse stijgingspercentages, hier en daar een geitenpaadje en Kaffee mit ein Kaiserbrötchen in de vroege ochtend. Meer hebben wij niet nodig. Met ‘wij’ bedoel ik Roel Schreurs, Gertjan Bentert, Tim te Brake en ondergetekende. In de donkere dagen voor kerst reist dit viertal af naar het Duitse Rijndal voor een ‘proeftrainingskamp’. In mei gaat een grote groep Ava-leden op trainingsstage en deze locatie moet natuurlijk worden onderworpen aan een strenge keuring.

In 2015 is Oberwesel de plaats van handeling voor  het vierde trainingskamp van het T&F-team (Track and Field) van Ava’70. Oberwesel ligt aan de oevers van de Rijn in de deelstaat RIjnland-Palts. De jeugdherberg ligt op een 150 meter hoge heuvel. Vanaf de top heb je een schitterend uitzicht over het dorp en de wijde omtrek. Na iedere baantraining (de baan ligt onderaan de heuvel) moet er een kleine twee kilometer worden geklommen om bij de jeugdherberg te komen. De heuvel is met een gemiddeld stijgingspercentage van vijf procent met uitschieters naar tien procent zeker geen kattenpis. Het trainingskamp is niet voor watjes.

De vier eerdergenoemde kemphanen verblijven drie dragen in Duitsland en dit staat gelijk aan vijf trainingen. Op dag één staat er een ‘rustige’ duurloop op het programma. Maar dat rustig kan met die vier ‘mannetjes’ wel weer doorgestreept worden. Wanneer één van de heren het lastig krijg, profiteren de anderen hier optimaal van. Geen genade. Het is ‘the survival of the fittest’, zelfs in een duurloop. Na een kwartier lopen door de bergen is praten al niet meer mogelijk en het ‘melkzuur’ is gestegen tot aan de oren. De vier andere trainingen verlopen in principe hetzelfde. Heb je een slechte benen, dan ben je gewoon de spreekwoordelijke lul. Niet alleen tijdens de trainingen dagen de ‘niet tegen hun verlies kunnende atleten’ elkaar uit, maar ook van het tafeltennissen, het kaarten en zelfs het ontbijten wordt een wedstrijd gemaakt.

Alles trainingen worden op film vastgelegd. Gertjan Bentert, is de atleet binnen het kwartet. Wanneer de lopers hun trainingen doen, bedient hij de camera. De rollen worden omgedraaid als Gertjan zijn trainingen afwerkt. Het schieten van de beelden wordt hem echter fataal. ‘Cameraman’ Tim wil per se nog een verspringshot hebben. Een gebroken/zwaar gekneusde enkel is het souvenir dat Gertjan aan zijn sprong overhoudt. Dit tot grote hilariteit van zijn ‘vrienden’. Het verhaal wordt nóg leuker, wanneer je weet dat Gertjan de vervanger is van de geblesseerde Kylian Klein Hesselink, die wegens een scheenbeenblessure niet mee kon naar Duitsland. Ironie ten top!

Buiten het feit dat de loopomgeving de natte droom is van iedere doorgewinterde hardloper, is de jeugdherberg ook van alle gemakken voorzien. Een zwembad, een luxe speelhal, een café met koffiebar en diverse groepsruimtes. Op steenworpafstand staat de schitterende ‘Schönburg’, een sprookjesachtig kasteel, dat moeiteloos als filmdecor voor een Sissi-film kan fungeren.

De atletiekbaan is in licht vervallen staat. Het oorspronkelijk rode kunststof is overwoekerd door een groene laag, maar een hogedrukspuit doet wonderen. Helaas hebben de heren geen toestemming om de baan te betreden, dus een illegaal bezoekje is noodzakelijk. Een armzalig hekje van twee meter hoog houdt de jonge sportievelingen natuurlijk niet tegen. Wonder boven wonder kunnen de atleten zonder begeleiding van de polizei de baan weer verlaten. 

Na drie dagen buffelen keert de ‘keuringsdienst van atletieklocaties’ heel tevreden en met hevige spierpijn, en wellicht een botbreuk weer huiswaarts. Op alle punten is Oberwesel geslaagd voor de test en het kan haast niet anders dat het trainingskamp van 4 t/m 9 mei een ontzettend gigantisch fantastisch succes gaat worden. 

De prachtige omgeving van Oberwesel