zaterdag 20 december 2014

2e Montferland Night Trail, grensverleggend hardlopen

Eric Hoogerbrug, Evelien Hillen en Martijn van Dijk
Op zaterdag 20 december 2014 stond de tweede editie van de Montferland night trail weer op de agenda. Waar het vorig jaar nog over één afstand (17km) ging was er in deze editie voor gekozen om twee afstanden te realiseren, te weten 12 of 24 km. De inschrijvingslimiet was al vrij snel behaald en er stonden op de 12 km 254 en op de 24 km 167 mensen aan de start. Ik was een van de gelukkige die de 24 km uitdaging mocht gaan doen.

Na mijn avontuur van de Siebengebirgsmarathon in Aegidenberg van een week geleden was ik wel benieuwd hoe het zou gaan. Na de eerste editie had de organisatie al vroeg te kennen gegeven goed geluisterd te hebben naar de ervaringen van de deelnemers van vorig jaar. Ze hadden een nog pittige en technische parcours voor ons in petto. Dat en met de nodige regen van de afgelopen dagen erbij kon men de borst dus nat maken. Maar met de ervaring van vorig jaar nog vers in mijn gedachte van hoe mooi het lopen in het donker is vol goede moed en zin samen Peter Buitink uit Lichtenvoorde richting Stokkum gereden.

Al reeds om 18.00 uur daar aangekomen waren de kids al aan hun run begonnen. Ons startnummer opgehaald in het knusse voetbalkantine van de plaatselijke voetbalvereniging. Als extra service kon je bij de inschrijving ook een hoofdlampje bestellen. Peter kreeg dus netjes zijn hoofdlamp geleverd bij zijn startnummer.  Intussen was de kantine goed gevuld met veel trail liefhebbers. En dat ze uit het hele land afgereisd waren naar Stokkum bleek wel uit de woorden van de speaker. Van Groningen tot uit zeeland was men afgereisd om hier in het donker een ronde te gaan hardlopen.

Tassen wegzetten in de inmiddels uitpuilende kleedkamer en nog even stoeien met de juiste kledingkeuze waren we er helemaal klaar voor. In de grote aanwezige tent nog even een kop koffie scoren en klaar maken voor vertrek.  In staffels van 50 vertrok men richting het bos. De start was om 19.00 uur en elke 5 minuten ging er 50 deelnemers weg.  Zowel Peter als ik mochten om 19.15 uur vertrekken.

Klokslag 19.15 uur vertrok er 50 personen het donker tegemoet. Besloten om rustig te starten en zo liepen we rustig het dorp uit. Bij het induiken van het bos al snel een mooie klim met mul zand. Na de eerste heuvel ging het me iets te langzaam en in mijn lichte versnelling toch al wat mensen ingehaald. Al snel was ik Peter uit het oog verloren en kon niet meer inschatten waar hij liep, dus eigen race gaan lopen. Bij een km of 4 kreeg ik wat last van buikkrampen maar dat weerhield me niet om het tempo gaande te houden. Gelukkig waren de buikkrampen bij km 8 volledig verdwenen en kon ik heerlijk lopen. Het zien van al die dansende lampjes door het bos gaf daarbij ook nog eens extra energie.  Het blijft lastig uitleggen wat voor een effect dat heeft op je als hardloper als je het zelf nog nooit ervaren hebt..

De organisatie had niets te veel gezegd over het parcours. Veel single tracks en meer hoogtemeters. Zandpaden afgewisseld met kiezelstroken, paden met hoop modder en boomwortels e.d moesten we bedwingen. Een toffe afwisseling van ondergrond en dat maakte de trail nooit saai. Waar het vorig jaar nog veelal over grote bospadden ging was het nu veelal smalle padjes. Ook het stuk waarbij we scherp links de bocht om moesten en door een soort houten burchtje moesten krioelen was een heerlijke afwisseling.

Na een aantal km doorkruisten beide afstanden elkaar. Samen met een groepje dames liep ik al kletsen met ze op. Bij het horen dat ik de lange afstand deed kregen ze het even benauwd. Navraag bij een post konden ze geruststellend doorlopen, ze zaten nog goed. Ook dit jaar was het top geregeld met al die vrijwilligers en verkeersregelaars die her en der in het bos alles in goede banen hebben geleid.  Ook de bewegwijzering was helemaal super geregeld.  Je kon niet mis, al blijft het goed opletten.Bij de eerste post even heerlijk genieten van een kerstkransje met een bekertje thee. Even de eerste ervaringen delen met andere trailers. En tot slot nog even een sanitaire bezoekje en weer door.

Het clubje bleef nog even met elkaar aan de klets en dat maakte dat ik alleen de afdaling inzette. Vanaf dat punt heb ik de grootste gedeelte alleen gelopen. Na de afdaling kwam een hele pittige ‘klimduintje’ waar het wandelen werd.  Ook het inschatten van de hellingspercentage is lastig in het donker. In het tweede gedeelte had ik het gevoel dat het lang vals plat naar boven ging. Heel even ben ik gestopt om te kijken of ik niets gemist had.  Want als je in 400 meter geen bordje meer zag dan was het niet goed. Twee heren die ik net daarvoor ingehaald had benoemde dat ik wel goed zat omdat er geen ‘afslag’ zou kunnen zijn.  Dus maar lekker doorbanjeren in de modder. Het was op sommige plekken zo modderig dat je zo ver wegzakte dat je niet eens meer om kon zwikken.

Na een pittig klimmetje was er de tweede post met wederom een kopje thee en……..chocalade. Wat is dat dan heerlijk.Na deze versnapering de weg vervolgen en liepen we richting de bebouwde wereld. Naarmate de kilometers  vorderden begon ik mijn bovenbenen aardig te voelen. Bij een vlak stukje toch nog zelf even een stuk chocalade naar binnen werken en een goede slok water binnen slurpen. Richting kasteel Bergh vond ik  weer kracht om de weg onder je te verslinden. Het is een prachtig plaatje als je naar het kasteel toe loopt. Daar aangekomen mochten we het trapje af en rondom het Kasteel. Eerst nog even een foto maken alvorens om het kasteel heen te lopen. Via het parkje weer richting Stokkum.  Met degene die door een foto van me heen liep samen de laatste kilometers vol gemaakt; we hadden een goed gezamenlijk tempo.

Bij kasteel Bergh had ik al wel in de gaten dat het wat meer dan de voorspelde 24 km zou worden.  Gecontroleerd uitlopen was een devies. Ook in deze editie  was het laatste gedeelte  door een weiland naar beneden richting het voetbalveld. Lekker de koeienvlaaien vermijdend de bult naar beneden en richting de ‘trommelaars’. Nog een klein stukje over de straten en binnen…..

In de tent kregen we een heerlijk fris alcohol vrij biertje. Niet echt mijn merk maar het alcohol vrije Radlertje ging er met een razend tempo in. Al genietend kwam Peter ook de tent in gestormd. Beide moe maar voldaan hebben we het biertje weg geslurpt.  Peter had ook geen woorden voor de mooie ervaring. Hoe pittig en zwaar we het ook hebben gehad was dit een top ervaring.  Ook de pannenkoek in de  kantine ging er als zoete koek in!

Na een helaas koude douche maar wel warm van ons eigen verhaal reden we weer richting Lichtenvoorde en Groenlo. Beide waren content met de route en de goede organisatie van dit evenement. Mensen van de Montferland Night Trail bedankt voor dit prachtige evenement en dito organisatie.

Christian Reinders

Geen opmerkingen:

Een reactie posten