Column: Erwin’s zin en onzin - deel 74

Joppe Roos en Julie van Zolingen met het spandoek van AVA'70

In de polonaise de bus in!

“Het moet voor je plezier zijn, maar de volgende dag, dan doet elke spier pijn. Dus zeg ik sport gedag. Niet meer op ’t veld en nooit meer in de zaal, ik ben al uitgeteld bij het eerste fluitsignaal. Ooh, ooh, weg met sport, niets is gezond, waar je moe van wordt.” Dirk Vreman herhaalt deze kneiter van de Band Zonder Banaan een keer of tien vlak voordat hij de bus instapt. De Venloop zit erop en Dirkie heeft er nog zin in. De hormonen gieren door zijn tengere lijfje en hij heeft het gemunt op de zeventien jaar oudere Susanne Jansen. “Als je naar de WC gaat, dan duik ik er bovenop”, zegt de buschauffeur met een scheef glimlachje.

Dat Ava’70 een bijzondere vereniging is hoef ik niemand meer uit te leggen. Op zaterdag gaan er 46 pupilletjes en begeleiders met de bus naar Papendal voor de Dag van de Atletiek en 24 uur later stappen 49 Ava-janen in de bus voor de Venloop. De ‘Venlopers’ hebben hier maanden naar toegewerkt  en staan strak van de zenuwen. Katja Demkes is zo zenuwachtig dat ze een enkelblessure faket om zich in te dekken. Achteraf blijkt dit onterecht want ze verricht uitstekend haaswerk voor Sabine Ikink, die met 1.59.59 uur één seconden onder haar streeftijd blijft. De Venloop staat bekend om zijn gezelligheid. Overal aan de rand van het parcours staat het publiek rijen dik op elkaar. André Bruil raakt verward door de toeschouwers, hij denkt op een gegeven moment dat hij op de Via Gladiola van de Nijmeegse Vierdaagse loopt. Door deze verwarring legt hij ook een stuk van het parcours wandelend af. De gezelligheid sleept Marco van Rijs er doorheen. Na een dik jaar blessureleed is de toekomstig inwoner van Barlo weer terug van weggeweest. Van Rijs heeft overigens nog een leuk huisje in Bredevoort te koop staan. Iemand interesse?

Op de terugweg tipt Björn Weier de buschauffeur – Frank te Grotenhuis – om via Duitsland te rijden. Het gezelschap is nog geen vijftig meter de grens over en de bus staat al vast in de ‘Stau’. Bedankt voor de tip Björn! Als de chauffeur ook nog een verkeersbord over het hoofd ziet, wordt het helemaal bar en boos. Zonder pardon haalt de Duitse politie de bus van de weg. Een boete van 25 euro als gevolg. Als Ingrid van Zolingen even met de pet rondgaat, is het bedrag zo bij elkaar. Naar verluidt is er zoveel opgehaald dat Te Grotenhuis direct bij thuiskomst een tweeweekse vakantie naar de Seychellen heeft geboekt. Gerdy Hoornenborg is zo onder de indruk van alle gebeurtenissen dat ze van haar stoel afdondert. Ze blijft gestrekt in het gangpad liggen. Pas na een ‘oplapbeurt’ van bijna-naamgenoot Gerdie Duenk, is Gerdy, die een geweldige halve liep, weer de oude.

Op een enkele uitzondering na, is iedereen tevreden over zijn of haar prestatie. Dit was onmogelijk zonder de steun van de Ava-supporters. Onder meer Jelle Hubers heeft zich de longen uit zijn lijf geschreeuwd en getoeterd. In de bus blies hij, op het moment dat iedereen aan het indommelen was, keihard op een oranje toeter. Dit schoot volledig in het verkeerde keelgat van begeleider Geert Wevers. Gelukkig konden enkele passagiers Geert tot bedaren brengen, want anders was ontslag op staande voet waarschijnlijk onvermijdelijk. Ook Julie van Zolingen en Joppe Roos stonden langs het parcours. Één of andere sadist had het tweetal een vijftien kilo wegend spandoek in de handen gedrukt. De arme blagen konden drie dagen hun veters niet strikken van de spierpijn. 

Na dit geweldige initiatief van, vooral, Mariska van den Berg, wordt er alweer gesproken over een volgende reis. Wordt het de Stevensloop in Nijmegen? De marathon van Utrecht? Of toch weer de Venloop? Het maakt volgens mij geen moer uit naar welke wedstrijd je gaat, met zo’n geweldige groep is het altijd één groot feest!

49 Ava-janen stappen in de bus voor de Venloop