Björn Demkes loopt een fantastische Marathon, aangemoedigd door enthousiaste supporters

Björn Demkes

Na 15 weken keihard trainen, 5 keer in de week, is het dan eindelijk zover. De laatste week heeft Bjorn nog 4 korte trainingen op het schema staan. Hij doet er maar 2, want hij heeft last van zijn kuit. Dit wordt steeds erger. Verder is Bjorn moe. Ik maak me toch wel zorgen. Ik zie Enschede 2012 voor me.  Van de week al een paar keer tegen Bjorn gezegd: zou je wel gaan starten dan? Hierop zegt Bjorn: je moet me juist oppeppen niet depressief maken. Zo verloopt de laatste week een beetje.

Zondag 12 april 2015

05:00 uur gaat de wekker. Dit zijn toch geen tijden om op te staan. Vandaag is Bjorn zijn dag. Vrijdag hebben we zijn startnummer opgehaald. Op de sportbeurs nog snel compressie kousen laten aanmeten, blijkt de pijnlijke kuit anderhalf centimeter dikker te zijn dan de linker kuit. Ik zie het niet goed gaan met die marathon. Maar goed, Vandaag ben ik pakezel, taxi chauffeuse, kinderen oppassen en opletten dat ik ze niet kwijtraak in de drukte. Van Bjorn nog opdracht meegekregen dat we op 3 punten met drinken en gelletjes moeten klaarstaan. Dit is voor het geval het niet goed mocht gaan, even een extra boost Door die vieze gelletjes.

Om 09:00 uur afscheid genomen van Bjorn. Heel veel succes gewenst en samen met Loes en Kris gaan wij vast lopen naar de Erasmus brug.  Heerlijk zonnetje, wind. Ik heb er geen fijn gevoel erover. We gaan voorbij de Erasmus brug staan. 10:00 uur de start. Kippenvel heb ik. Prachtig om te zien als de eerste kopgroep langs komt rennen. In het derde groepje loopt Gertjan Wassink. Kris, Loes en ik schreeuwen zo hard dat hij wel onze kant op moet kijken. Dan komt Bjorn eraan. Weer een kippenvel moment. Hij zwaait vrolijk. Ik heb er nu een goed gevoel bij, moest hem eerst zien rennen. Snel naar de metro om naar het volgende punt te gaan. Daar gaat het mis. Ik dacht dat ik een dagkaart voor 3 personen had gehaald, maar nee het kan ook niet eens goed gaan. Ik had 3 kaartjes moeten krijgen. Dus met al mijn charmes 2 gratis kaartjes kunnen bemachtigen voor de metro. Het is zo druk, het hangt er met de benen uit. Loes vind het niet leuk in de grote stad, om de 2 seconden vraagt ze of we er al zijn. Mooi.

We komen bij het 15 km punt. Hier zoeken we een plekje waar we Bjorn een fles je drinken met 2 gelletjes kunnen overhandigen. Daar komt hij aan. Bjorn oogt fris en fit en pakt het flesje met de gelletjes aan. Snel rennen Kris en Loes en ik verder naar een ander punt. Het is een lusje, dus kunnen we Bjorn nog een keer zien. Terug in de Metro naar het 28 km punt. Dit is weer bij de Erasmus brug. Wat moeten we ons haasten. Daar komt Bjorn weer aan. Hij ziet er goed en fit uit.  Bjorn loopt op schema om 2:48 te kunnen lopen. Weer een flesje met gelletjes kunnen overhandigen. Ze moeten hier de Erasmusbrug weer over. Er staat een stevige wind. Maar ik zie dat Bjorn er soepel overheen loopt. We moeten ons ook snel weer haasten naar kilometerpunt 39.

Onderweg daarnaartoe zien we Andre en Inez Balke staan. Samen lopen we naar het 39 kilometerpunt. Daar zien we ook nog een mooi groepje van Ava staan waaronder mijn grote kameraad Erwin Wamelink. Verder Gertjan Bentert, Bart Wesselink, Mark en Tim te Brake en nog meer jongens. Leuk dat ze er ook zijn. Hun staan midden op de weg wat verder afgezet is met dranghekken. Wij kunnen daar niet komen. Dus de afstand tussen ons is groot. Om met elkaar te kunnen praten, moeten we schreeuwen naar elkaar. Ik hoor Erwin schreeuwen: wil je een snoepje? Dat wil ik wel. Erwin gooit het snoepje en ik krijg het voor elkaar om hem te vangen, maar dit terzijde. Andre, Inez, Kris,Loes en ik lopen nog een stukje verder. Ik klim dan over een dranghek om Bjorn zijn laatste gelletje te kunnen overhandigen. Er komt een verkeersregelaar aan welke mij weg wil sturen.  Ik laat mij niet wegsturen. Ik krijg het voor elkaar dat ik mag blijven staan. Ik kijk op mijn horloge en zie dat Bjorn elk moment kan komen, mocht hij nog op schema lopen. Het duurt en duurt en dan eindelijk zie ik in de verte een geel hemdje opdoemen. Het is Bjorn. Hij ziet er nog heel goed uit, fit en fris. Niet grauw zoals toen in Enschede. Hier weet ik dat 2:48 gehaald gaat worden. Bjorn wil het laatste gelletje niet en rent verder.

Yes dit gaat een mooie eindtijd worden. Andre en Inez blijven nog op dat punt. We zeggen elkaar gedag. Ik loop met Kris en Loes in een stevig tempo richting  de finish. Onderweg snel een bloemetje en een mooie ballon gekocht voor Bjorn. Als we bij de auto komen zien we Bjorn opstaan. Wat is hij blij en tevreden. Ook ziet hij er nog zo goed en fit uit. Wel erg last van de kuiten, maar dat is maar bijzaak. Bij de auto omkleden, wat eten en drinken en heel tevreden rijden we terug naar de Achterhoek.

WAT EEN GEWELDIGE MOOIE DAG.

Björns supporters, Katja, Kris en Loes