Reactie Gert-Jan op artikel: Wassink overweegt andere nationaliteit

Gert-Jan Wassink na afloop van zijn 10 kilometer

Soms heb je als atleet wat uit te leggen als het gaat om artikelen die verschijnen in de media. Je komt kapot over de finish van een hardloopevenement en begint enthousiast te praten over je eigen atletiekcarrière en de doelstellingen die je jezelf hebt gesteld. Afgelopen zaterdagavond was dit niet anders. Na een mooie overwinning tijdens de Gerard te Broke Memorial loop kwam ik in gesprek met een verslaggever. Uiteraard feliciteerde deze mij en vroeg mij naar mijn doelstellingen. Ik vertelde over mijn Olympische ambitie, die er nog steeds is en het feit dat ik alles uit mijn carrière probeer te halen. Ik werk hard voor mijn sport en heb een situatie gecreëerd waarin ik mij fulltime kan richten op de atletieksport. Dit heb ik zelf gedaan en hierbij heb ik minimale ondersteuning gekregen van de atletiekbond. Zonder de ondersteuning van mijn sponsoren en in het bijzonder mijn hoofdsponsor Kramp had ik niet fulltime kunnen trainen en was ik nooit zo ver gekomen als ik nu ben. Helaas heeft de verslaggever niet mijn hele verhaal benoemd waardoor de in het oog springende kop doet veronderstellen dat ik al bezig zou zijn met het aanvragen van een andere nationaliteit. Dit is dus niet het geval! Echter wilde ik een kritische noot plaatsen wat betreft het verschil tussen de limieten van de verschillende landen. Was ik in het bezit van bijvoorbeeld de Zweedse nationaliteit dan was de OS limiet binnen handbereik. 

Tijdens het gesprek gaf ik het verschil weer van de scherpe Nederlandse limieten en die van andere Europese landen. De Olympische limiet van 2.11 op de marathon en die in vergelijking met de Belgische of Zweedse OS limiet (2.17) is een verschil van 6 minuten. Groot Brittannië, Duitsland en Australië hanteren 2.12 als standaard. Amerika doet het weer heel anders, met 2.18 B standaard en 2.15 A standaard kwalificeer je je voor de trials. Tijdens de trials wordt er uitgemaakt welke atleten er naar de Spelen mogen. Kijkend naar de minder hoge limieten biedt dit kansen om ervaring op te doen bij toernooien en eerder je doelstellingen te verwezenlijken. Hetgeen niet betekent dat men daardoor minder hard wil lopen. Ik denk juist het tegenovergestelde omdat men als ambassadeur van het land gemotiveerder is een goede prestatie neer te zetten. ‘’Het Oranje-leeuwen’’ effect’’. 

Een artikel met een schreeuwende kop roept altijd vragen op bij mensen en laat ik over dit artikel het volgende zeggen. Tot nu toe heb ik altijd keihard gewerkt voor mijn sport, dit betekent hard door blijven werken en alles eruit halen wat erin zit. Uiteraard verandert er in dat opzicht helemaal niets. Ik zou altijd het hoogst haalbare na blijven streven om sneller te worden op alle afstanden die ik loop. Mensen die mij goed kennen weten dat ik ook een ambassadeur wil zijn voor de atletieksport en in dat opzicht ook hard mijn best blijf doen.

Door middel van deze kritische noot wilde ik mijn eigen situatie weergeven.

Met sportieve groeten, 

Gert-Jan Wassink