Een bijzondere hardloopwedstrijd (11)

Als ik de Rabo Run moet organiseren hoor ik het wel! Wie geeft zich alvast op?

De afgelopen periode heb ik meegedaan met een aantal 10 km wedstrijden. Wees niet bang, lieve lezer, ik zal u niet vermoeien met de wedstrijdverslagen (alhoewel ik tijdens de Intratuinloop mijn PR wel aangescherpt heb!). Als ik mee doe met zo’n wedstrijd, probeer ik alles te geven. Gevolg hiervan is dat ik na een kilometer of 7 – 8 mezelf afvraag waarom ik dit eigenlijk doe. Waarom kies ik voor dit afzien, dit afmatten van mijn lijf, deze pijn? U zult deze mentale strijd wel herkennen. Tijdens de laatste wedstrijd kwam er een vraag bij: welke gek heeft het bedacht om een hardloopwedstrijd te organiseren? En deze vraag is blijven hangen! Tijd voor een stukje hardloophistorie!

We kennen natuurlijk allemaal het verhaal van Marathon: de Griekse soldaat Pheidippides rende van Marathon naar Athene om zijn generaal te melden dat de Atheners gewonnen hadden. Na deze melding viel hij dood neer, volgens de overlevering. In die tijd, zo’n 800 - 500 jaar voor Christus, werden hardlopers ingezet als boodschappers. In plaats van een belletje of app-je werd er een snelle jongeman gestuurd om diverse fronten van informatie te zien. Het kamp met de snelste renners was natuurlijk in het voordeel. De lopers stonden in hoog aanzien en verkeerden dan ook in de beste kringen. Onderling werden er natuurlijk wedstrijden gehouden, hardlopen is dan ook het oudste onderdeel van Olympische spelen.

En hoe zit het dan in Nederland? Wel nu, de eerste officiële wedstrijd werd in 1878 georganiseerd in Velsen, door ene Pim Mulier. Het betrof een wedstrijd over 100 m en 2 km. Beide wedstrijden werden overigens gewonnen door Pim. Pim zorgde ervoor dat er in Nederland professioneel gerend ging worden, hij heeft namelijk de Atletiekbond opgericht. Dus dankzij Pim peigeren wij ons periodiek af. En bedankt Pim! Hij richtte overigens ook de voetbalclub HFC op, introduceerde hockey, tennis, bandy en skiën in Nederland. Hij zat ook nog in de organisatie van de 1^e Elfstedentocht. Bezig baasje dus! Weet iemand overigens wat “bandy” is?

En intussen weten we niet anders, we rennen wat af! Er worden meer dan 2.000 hardloopevenementen per jaar georganiseerd, 40 per week dus! Het ligt voor de hand dat er dan bijzondere wedstrijden bedacht worden als je een hoop deelnemers wilt trekken. Alleen rennen, een mooi of snel parkoers is niet meer voldoende. Zo kennen we allemaal de Color Run: je begint in witte kledij en onderweg word je besproeid / bekogeld met allerlei kleuren verf. Levert bij de finish mooie plaatjes op, en een hoop vermaak dus. Het vermaak is nog groter als er per ongeluk watervaste verf gebruikt wordt, wat onlangs in Leeuwarden onfortuinlijk gebeurde…

En zo hebben we de Stiletto Run: op naaldhakken een rondje om de kerk. We kennen de trappenloop in het kantoorgebouw van Nationale Nederlanden in Rotterdam. In Finland, in het plaatsje Nakukymppi, wordt er jaarlijks een 10 km wedstrijd georganiseerd waarbij je alleen hardloopschoenen aan mag hebben. Dit evenement trekt altijd veel meer toeschouwers dan deelnemers heb ik me laten vertellen…Een iets bravere variant is de Jamaica Underwear Run, een wedstrijd door het Central Park. En laten we de Trails, de Dirt Run’s en de Obstacle Run’s niet vergeten. In het Franse Les Foulées du Gois  moet je van een eiland naar het vaste land rennen. Je bindt de strijd aan met de getijden: als je te langzaam bent, wordt het onderwijl vloed en mag je het laatste stuk zwemmen. Ook in Frankrijk, daar heb je de Wijnmarathon du Médoc: in plaats van water kun je onderweg wijn krijgen. Bij elk glas gaat er een minuut van je eindtijd af. Dus als Bjorn Demkes een slordige 48 glazen wijn drinkt, is een tijd onder de 2 uur haalbaar. Bjorn, wat let je!

Als ik zo aan het googlen ben, bedenk ik me dat ik zelf ook ooit een alternatieve hardloopwedstrijd bedacht heb. Tot daadwerkelijk uitvoering is het nooit gekomen. Misschien was hardlopend Nederland er toen nog niet klaar voor. In de jaren ’90 woonde ik met André O (gelukkig getrouwd met een regionale tophardloopster) en Ivor H in Arnhem. We voetbalden alle 3 op het veld en op maandagavond voetbalden we in de zaal met ons legendarische team “Spi’j d’r overhear”. We vonden ons alle 3 eigenlijk best wel heel snel: Ivor was razend rap – vond hij zelf – op de eerste meters; André kon ondanks zijn lange stelten snel wegkomen, vrijlopen en alle gaten dichtlopen; en ik zelf stond bekend – vooral bij mezelf – om mijn “laufpenzung”. Op een gegeven moment, haantjes dat we toen waren, kwam er een moment dat we wilden weten wie nu daadwerkelijk het vlotste van ons drieën was. Nu hadden we alle drie een lieftallige lover en die wilden we graag betrekken in onze wedstrijd. Het sociale aspect van het hardlopen sprak ons toen onbewust ook al aan. We woonden ongeveer 500 m van een pinautomaat af. Nu was het idee dat bij de automaat de start van onze race zou zijn. We zouden na het startschot zo hard mogelijk naar onze bovenwoning rennen, trap op, om vervolgens naar onze eigen kamers te rennen. Daar zouden onze geliefden ons opwachten. Vervolgens zouden we, na het verrichten van onze mannelijke plicht, weer als een speer terugsprinten naar het pinautomaat. De 2 minst snelle jongens moesten 25 gulden pinnen om dit te overhandigen aan de winnaar! Leuk plan toch?

Helaas, er is nooit wat van gekomen. Onze lieve partners zagen voor hunzelf geen rol weggelegd in deze haantjesstrijd. Dus het bleef bij wilde fantasieën. En we bleven kissebissen over wie nou daadwerkelijk de snelste zou zijn. We zullen het nooit weten. Het concept van deze wedstrijd is wellicht niet zo verkeerd om verder uit te werken. We zouden het bijvoorbeeld de Rabo Run kunnen noemen. We clusteren groepjes van bijvoorbeeld 10 lopers met een vergelijkbaar PR, sturen ze via een mooie route naar de Rabo en de eerste die aankomt krijgt van de 9 verliezers € 5,= per persoon, vers gepind. Ideetje om verder uit te werken? Het intieme gedeelte laten we maar achterwege lijkt me. Het hanerige bij mij is er wel een beetje af, vooral na een stuk hardlopen… Ik weet natuurlijk niet hoe het zit met de andere 40+’ers? Als de dames nog een leuke bezigheid zoeken voor het damesuitje is er wellicht iets te combineren? Als ik de Rabo Run moet organiseren hoor ik het wel! Wie geeft zich alvast op?

Sportieve groet,

Rinke

In Finland, in het plaatsje Nakukymppi, wordt er jaarlijks een 10 km wedstrijd georganiseerd waarbij je alleen hardloopschoenen aan mag hebben. Dit evenement trekt altijd veel meer toeschouwers dan deelnemers heb ik me laten vertellen