Utrecht 1e etappe van de Tour de France

Na 13,8 kilometer ben ik 's morgens net voor 8 uur aan de finish

Wat is er nu leuker voor een hardloper, bij een weekendje naar de Tour de France, om de 1e etappe zelf te gaan lopen. Deze gedachte heb ik in mijn achterhoofd toen ik vrijdag met de trein naar mijn dochter in Utrecht vertrok, maar ik had geen idee of dit ook werkelijk kon. Om een uur of negen 's avonds zijn we nog even op de fiets naar het start- en finish gebied gegaan om te kijken waar ik de andere morgen precies moest zijn. De eerste mensen staan nu al langs het parcours om hier de nacht door te brengen, dat moeten wel de echte fans zijn.

Ik besluit om de andere morgen geen wekker te zetten en maar te kijken wanneer ik wakker wordt. Om 6.10 uur doe ik mijn ogen open en ga direct het bed uit. Ik probeer het rustig aan te doen om de andere vijf personen in ons verblijf niet wakker te maken, smeer gauw een paar boterhammen die ik op de fiets op eet. Na enkele kilometers ben ik de buurt van de Jaarbeurs en zet ik mijn fiets achter enkele bosjes, want op verschillende borden wordt aangegeven dat alle fietsen hier tijdens de Tour de France worden verwijderd. Ik vertrouw er op dat het op dit tijdstip goed gaat. 

Ik wandel naar de start en zie dat de mensen van de organisatie de hele nacht ontzettend hard door gewerkt hebben. Het hele parcours is afgezet met dranghekken en ze zijn nu nog bezig om een aantal vlaggen, bogen en spandoeken op te hangen. Het routekaartje dat ik bij me heb, kan ik in mijn zak houden want verlopen is niet mogelijk. Als ze met het startpodium aan het opbouwen zijn, begin ik aan mijn tocht. In de eerste kilometer staan ontzettend veel campers en ik heb het idee dat een aantal mensen hun vakantie zo gepland hebben om de Tour achterna te kunnen reizen.

Na een kilometer of vier passeer ik het stadion van FC Utrecht en even later loop ik het Science Park in. Een aantal mensen zijn hier leuzen op de weg aan het verven en hebben op dit tijdstip samen al de grootste schik. Even verderop liggen drie mensen in een slaapzak langs het parcours en hun omgeving verraad dat ze een goede alcoholische nacht hebben gehad, er zit ook nog weinig beweging in.

Toch hebben meer mensen dezelfde sportieve gedachte als ik gehad. Verschillende hardlopers, wielrenners en skaters zijn op het parcours te vinden en de aanmoedigingen van het al aanwezige publiek neem ik maar voor lief. De laatste 500 meter word ik door een official van het parcours afgehaald maar kan ik mijn tocht op de enkele meters naar rechts gelegen stoep vervolgen. Na bijna anderhalf uur ben ik bij de finish en wandel ik over het terrein, waar alle tourbussen geparkeerd staan, terug naar mijn fiets. Gelukkig staat deze er nog en door een steeds drukkere stad fiets ik terug naar het bed en breakfast van mijn dochter. Prachtig om dit zo eens te ervaren, al zullen de wielrenners straks zeker vijf keer zo hard over het parcours denderen. Aan de andere kant zullen veel hardlopers me dit jaar niet meer na doen, om een etappe van de Tour de France uit te gaan lopen.

Klik op de link voor een aantal foto's

fotoalbum

Grand Depart Utrecht 2015