Column: Erwin’s zin en onzin - deel 100

Deze man heeft mij groot gemaakt!

Ineens staat de teller op 99. Shit, volgende week schrijf ik dus mijn honderdste! Is dit een mijlpaal of gewoon het zoveelste stukje? Moet ik hier trots op zijn of is het iets heel onbenulligs? Het voelt heel vreemd. Al twee jaar schrijf ik voor de rubriek ‘Erwins zin en onzin’ verhaaltjes voor deze website. Af en toe probeer ik een boodschap over te brengen, echter minstens zo vaak schrijf ik, door gebrek aan tijd, zin of inspiratie, op de automatische piloot.  Nu is het anders. Dit is niet zomaar columnpje 43 of  72, dit is potverdikke nummer honderd. Dat moet toch iets bijzonders worden?

Dan rest alleen nog de vraag: waar ga ik het in vredesnaam over hebben? Het vluchtelingenprobleem? De opkrabbelende huizenmarkt? Het omstreden staatsbezoek van de Chinese president aan de VS? Nee,dit is allemaal veel te zwaar voor deze feesteditie. Maar wat dan? Ik weet het niet. Ik ben het kwijt. Volgens mij heb ik een writer’s block, of nog veel erger, faalangst! Ik ben trillerig en zweterig, dit kunnen overigens ook de naweeën van het volksfeest zijn. Deze honderdste ‘zin en onzin’ voelt als een loden last. De druk op mijn lichtgespierde schouders is groter dan ooit.

Gelukkig is er één man die zich in voor en tegenspoed over mij ontfermd. Hij is warm en waakzaam, intelligent en discreet. Hij weet altijd mijn gevoelige snaar te raken en werpt zich op als stuurman wanneer mijn schip uit koers dreigt te varen. Genoeg redenen om de loftrompet te steken over Geert Wevers

Als living legend van AZSV maakt Geert decennia terug verrassend de overstap naar Ava’70. In zijn gloriedagen bij de rood-wittten heeft hij het niveau van ‘het eerste’ naar een hoger plan getild. Nu staat hij voornamelijk bekend als hardloopfenomeen. Een lijstje records waar de doorsnee atleet likkebaardend naar zal kijken. Alleen zijn marathonrecord (2.57.36 uur) is al jaloersmakend. Bij een normaal mens van 54 gaat de snelheid en het loopvermogen verloren, Geert is de uitzondering op de regel. Steevast loopt hij de vijf kilometer onder de twintig minuten. Dat deze man multi-getalenteerd is, blijkt ook uit deze weblog. Wekelijks trekt hij, naar eigen zeggen, tienduizenden unieke bezoekers en verschijnt er minstens eenmaal per dag een nieuw artikel. Geert is een stuwende kracht voor velen. Hij is niet alleen voor mij een stimulans om verhalen te schrijven, Rinke ter Haar, Katja Demkes en enkele anderen trekken eveneens geregeld de stoute schoenen aan.

Hij is buiten het hardlopen ook een belangrijk persoon in mijn leven. Als na een avondje doorhalen met zoon Bram alle kroegen hun deuren sluiten, ben ik altijd welkom in huize Wevers voor een afzakkertje. Menig fles bier, Jägermeister en Apfelkorn zijn daar soldaat gemaakt, met alle gevolgen van dien… Geert en zijn vrouw Ina bieden mij een veilige haven. Door deze inspiratiebron verleg ik mijn grenzen. Bij hem mag ik fouten maken. “Als je er maar van leert mien jong,” zegt hij vaak op vaderlijke toon. Het is een grandioos mens die het beste in mij naar boven haalt. Daarom kan ik met recht zeggen: deze man heeft mij groot gemaakt!