Verslag van het NCK wielrennen in Dronten

Wielervereniging de Peddelaars uit Aalten op het Nederlands Kampioenschap voor clubteams in Dronten, Mark fietst in 4e positie

De afgelopen maanden heb ik verschillende blessures gehad. Ik ben dan ook  op loop gebied niet fit geweest en ben inmiddels weer langzaam op de weg terug. Vanaf het begin van mijn blessure periode heb ik gelijk de racefiets uit de kast gehaald om mijn conditie op pijl te houden. Naar een aantal  weken begon ik  van het fietsen genoeg te krijgen, hardlopen is namelijk zoveel mooier. Ik had vooral geen zin meer om steeds alleen te gaan. Naar een aantal keer mee te zijn geweest met de Peddelaars uit Aalten ben ik daar ongeveer  twee maand geleden lid geworden. Gezellig in een groep fiets en toch ook een beetje de competitie opzoeken. Ik merkte gelijk al dat het fietsen mij ook wel aardig af ging en ik behoorlijk mee kon komen. 

Nu ongeveer een maand geleden werd ik gevraagd om mee te doen met het NCK in Dronten. Geen idee wat het inhield en wat er moest gebeuren. Naar wat verder gevraagd te hebben, bleek dat dit het Nederlands kampioenschap is voor clubteams. Er wordt deze dag een ploegentijdrit met 6 personen over een afstand van 52km gereden. Het probleem was alleen dat ze nog maar 4 man hadden en de vraag was dus of ik niet mee wou doen. Ik zag het nog niet echt zitten, want dit waren toch wel echt de hele snelle mannen van de Peddelaars en dan 52km lang. Pff. Uiteindelijk heb ik me toch overlaten halen. Na een tijdritstuurtje te hebben geleend en 4x met een aantal mannen van de ploeg te hebben getraind, was het dan afgelopen zaterdag zo ver. Geen idee wat ik moest en kon verwachten. Als ik na een hardloopwedstrijd ga weet ik ongeveer wat mijn niveau is en welke tijd ik ongeveer zou kunnen lopen. Voor deze wedstrijd geen idee wat ik kan en mijn grootste vrees was om er na 10km al afgereden te worden.

Op de wedstrijddag was alles goed geregeld, een strak pakkie, een mooie helm en  een dicht achterwiel voor in mijn loodzware fiets (volgens de overige jongens). Het enigste wat niet klopte waren de lange haren op de benen, daar viel ik we mee op tussen de gesoigneerde wielrenners. Na een half uur ongeveer warm te hebben gereden op de tacx moest het nu toch echt gebeuren en ik voelde de spanning stijgen. Om 14.32 uur gingen we van start op een echt startpodium wat ik alleen maar van de televisie ken. Gelijk werd de snelheid flink opgeschroefd richting de 45km per uur. Ik voelde me goed en kon het tempo goed aan. Helaas was dit niet voor iedereen het geval en waren we na 12 van de 52km al 2 ploeggenoten kwijt. 

Bij deze ploegentijdrit moet je minimaal met 4 man finishen, waardoor de druk dus alleen maar groter werd voor mij, ik moest er namelijk nog 40km bij blijven. We reden een heel stuk over de dijk bij Dronten met wind schuin tegen, wat een afzien. Vervolgens met de wind in de rug weer terug richting Dronten met snelheden dik boven de 50km per uur. Voordat ik het wist zaten we al in de laatste 10km, ik voelde me nog goed. Een aantal flinke beurten op kop gedaan en voordat ik het wist waren we alweer in Dronten. Laatste stuk nog alles eruit, waarna we met 4 man over de finish kwamen in een tijd van 1uur 8min en 34sec. Dit betekende een gemiddelde snelheid van 45.5kmph. Wat was dit een gave ervaring en wat ging het bovenverwachting goed.

Sportieve groet, 

Mark te Brake.

Als je op de link klikt zie je nog een kort filmpje van alle groepen van de Peddelaars, de groep van Mark komt na 1:55 minuten in beeld.