De Zevenheuvelenweg |
Om precies één uur hoor ik het startschot klinken en het duurt bijna vijf minuten voordat ik over de streep ga. De eerste vijf kilometer (22.02 minuten) over de Nijmeegse Baan is één lange rechte weg en loopt licht omhoog. Even daarna slaan we linksaf de Derde Baan op en hebben de wind in de rug. Aan het eind van deze weg slaan we weer linksaf de Zevenheuvelenweg op. De wind komt hier vol links van voren en de atleten bij mij in de buurt lijken wel wielrenners en gaan bijna allemaal in een waaier lopen. Ik passeer de Kiekjesdief en het 10 kilometer punt aan de Meerwijkselaan (44,30 minuten) en begin aan een beste beklimming.
Even verder worden we ineens van de straat gehaald en door een zandpad geleid. Ik zie een aantal politiemensen staan maar weet niet wat er aan de hand is. Later blijkt dat er een tak van een boom op de weg is gevallen.De laatste kilometers lopen, op de Kwakkenbergweg na, lekker naar beneden. Het wordt drukker langs de kant als ik in de richting van de finish (66,43 minuten) ga. Kort voor de finish worden de winnaars al gehuldigd en moeten de laatste atleten nog aan hun 15 kilometer beginnen.
Ik heb voor mij doen erg constant gelopen (22,02 - 22.28 - 22.13 minuten) en ben dan ook tevreden met mijn tijd. Het is wel ruim vier minuten langzamer dan vijf jaar geleden maar dat mag de pret niet drukken. Na afloop komen de atleten één voor één weer in café Frowijn binnenlopen en wordt het nog een gezellige nazit. De Zevenheuvelenloop in Nijmegen maakte dit jaar zijn titel van najaarsklassieker meer dan waard. Onder stormachtige omstandigheden moesten de lopers de heuvels rondom Nijmegen bedwingen. Het werd niet alleen een mooie editie, maar de minuut stilte met 30.000 lopers als eerbetoon van de slachtoffers in Parijs was meer dan indrukwekkend.
Knap gelopen Geert!
BeantwoordenVerwijderen