Column: Erwin’s zin en onzin - deel 112

Het schiereiland Rügen, aan de Oostzee

Op snoepreisje met de jongens!

Er zijn soms van die dingen waar je al maanden naar uit kijkt. Het is alsof je een kind van 9 bent die morgen zijn  verjaardag viert, hyper van de opwinding. Ik heb dat soort momenten met enige regelmaat. Nu zit ik weer in zo’n ‘verheugingsfase’. Het aftellen is begonnen. Nog drie nachtjes slapen en dan komt aan al dat wachten een einde.

Zondagochtend vertrek ik met negen makkers naar Duitsland. Onder het mom ‘de locatie van het trainingskamp verkennen’ reizen we af naar het schiereiland Rügen, aan de Oostzee. Uiteraard gaan de hardloopschoenen mee en maken we onze kilometers, maar de gezelligheid zal toch de boventoon voeren. Aankomende zondag worden we op een onmenselijk tijdstip verwacht bij de familie Te Brake. Terwijl half Aalten rond deze tijd zwalkend Leuven of Schiller verlaat, doen wij een poging om een ontbijtje naar binnen te schuiven: op zich al een behoorlijke uitdaging om 05:00 uur ’s ochtends. Als na twee happen brood en zeven bakken koffie de oogjes iets meer geopend zijn, wurmen we ons in de auto voor een tocht van een uur of zeven. 

We verblijven in een rustiek jeugdherberg met uitzicht op zee, of met een beetje pech op de parkeerplaats. Deze jeugdherberg is onze uitvalsbasis voor drie dagen plezier en vertier. Het is een mooi voorproefje op het jaarlijkse trainingskamp, dat in mei voor de vijfde keer gehouden wordt. We gaan de omgeving verkennen, we testen alle faciliteiten van ons verblijf en het personeel kan alvast een beetje aan ons wennen. De kans dat de pleuris compleet losbarst is groot. De als-de-kat-van-huis-is-mentaliteit neemt, als we de grens overgaan, ernstige vormen aan. Ik als groepsoudste wil dit baldadige gedrag direct de kop indrukken, want als ik het niet doe, doet niemand het. Zonde ingrijpen gaan die puppy’s tekeer als een stelletje relschoppers uit Geldermalsen. Ons reisje duurt slechts drie dagen en ik weet nu al dat dit veel te kort zal zijn. 

Ik geef jullie op een briefje dat dit een aantal spectaculaire dagen gaan worden en ik zal jullie volgende week alle sappige verhalen vertalen over het snoepreisje met de jongens!