Björn en Katja in het startvak van onder de 50 minuten |
We zijn alweer een paar weken verder. De trainingen verlopen voorspoedig. En de Boekelder Cross is in volle gang. Björn heeft 3 keer meegelopen. Ik heb de laatste keer met de Boekeldercross meegelopen op 28 november. Het blijft een mooie loop. Als je hier elke week meeloopt, dan word je elke week wel bijna een minuut sneller. Gezelligheid staat hier voorop. De (eigen)gemaakte erwtensoep en broodjes knakworst en broodjes gezond. Alles is altijd op.
Op naar de Montferlandrun. Zaterdagavond 5 december 2015
horen we de wind buiten waaien. Het zal toch niet waar zijn, dat als net bij de
Zevenheuvelenloop ook bij de Montferlandrun de wind een grote rol gaat spelen. Ook word ik al de hele avond gestalkt door ene
LUUK TE BRAKE. Hij stuurt mij een foto van zijn hardloopschoenen dat ze al in
het vet staan en dat hij bang voor mij is. Haha dat vind ik wel leuk. Vorig
jaar ging Luuk ervandoor bij de Peeskesbult. Dat mag dit jaar echt niet gebeuren. Ik wil
hem voorblijven.
Zondagmorgen 6 december 2015, het is zover, vandaag is de
dag dat ik onder de 1:02:00 wil gaan lopen. Ik stuur Luuk te Brake nog snel een
appje of hij al zenuwachtig is. Ja toch een tactiek om iemand onzeker te maken.
Zoals verwacht waait het erg hard. Björn en ik halen Lisa op in Zieuwent. Onderweg
zijn we alle drie stil. Gezellig zul je denken, ja dat heet focus mensen.
In ‘s-Heerenberg komen we een heel klein autootje tegen met
daarin de vier mannen van de familie te Brake. Luuk draait het raampje al open
en schreeuwt wat naar ons. Wat een ouwehoer zeg. Blijft lachen. Tijdens het
inlopen zien we de snelste dame van vandaag. Ik weet alleen haar achternaam nog
DEFAR. Wat een klein vrouwtje zeg. Doet me aan vorig jaar denken toen we op dat
punt Paula Radcliffe tegenkwamen. Ik heb ontzag voor het vrouwtje. Het inlopen
voelt goed. Björn en Gijs Oosterholt gaan er alweer vandoor. Terwijl we gewoon aan
het inlopen zijn. Luuk, Tim, Lisa en ik
gaan heel verstandig maar niet met hun mee.
Tijdens het teruglopen naar het café, waar de ontvangst
overigens niet meer zo geweldig is als andere jaren, komen we Geert Wevers
tegen. Hij heeft de 7,5 kilometer er al op zitten. We horen dat er op sommige
punten een stevige wind staat. We gaan het zien. We lopen naar de start en
staan echt vooraan in het startvak. Onder de 50 minuten, daar staan we. Ik voel me er niet zo op mijn gemak,
maar Erwin Wamelink doet net of hij hier al jaren staat en praat honderduit
zodat alle aandacht op hem gevestigd is. Gelukkig maar.
Het startschot klinkt, daar gaan we weer. En maar weer
keihard rennen, om maar weer wat sneller te gaan dan de vorige keer. Luuk loopt
met me mee. Bij het 5 kilometerpunt komen we door onder de 20 minuten. Dit gaat
veel te snel. De 6e kilometer kan ik nog met Luuk mee, maar dit is
de gevreesde Peeskesbult. Ik loop hem in 4:26 minuten naar boven. Valt me niet
tegen. Heerlijk naar beneden rennen en dan richting het zandpad. Hier moet ik
lossen. Ik zie Luuk nog een paar keer achterom kijken, maar ik kan niet mee.
Even een tandje terug. Te hard gestart, moet ik nu bekopen. Er komen nog een
paar vreselijke bulten. Ik dribbel wel door met de gedachten dat je dan ook
weer naar beneden kunt knallen. Maar dit is niet het geval, weer staat de wind
pal in je gezicht als je naar beneden wilt knallen. Hier baal ik van. Hier zou
ik mijn verloren tijd weer kunnen inhalen. Maar goed. De aanmoedigingen
onderweg van bekenden doen me ontzettend goed. Hier haal ik ook een beetje
energie uit om weer aan te kunnen zetten.
Björn heeft goed gelopen en is zeer tevreden. Hij heeft een
PR gelopen in een tijd van 53:26 minuten. Dat is fijn om te horen. Ik ben ook iets sneller dan de Zevenheuvelenloop.
Ik heb nu 1:02:01 gelopen. Net niet onder de 1:02:00, maar toch wel heel
tevreden. Ik vond deze loop zwaarder dan de Zevenheuvelenloop. Dat Luuk weer
voor mij geëindigd is, vind ik niet zo leuk. Dat moet ik namelijk het hele jaar
weer aanhoren. Maar ik gun het hem wel.
Verder was het weer, op het café na, een fantastisch
evenement. Alle lopers van AVA’70 hebben
weer prachtig gepresteerd. Tot de volgende keer maar weer.
Mooi gedaan Katja! Volgens mij is de Montferland Run ook pittiger dan de Zevenheuvelenloop, maar de Posbankloop is nog zwaarder.
BeantwoordenVerwijderen