Verslag van de 3e Montferland Nighttrail in Stokkum

Veel jeugd van AVA'70 in Stokkum

Zaterdagavond 19 december stond de Montferland Nighttrail 2015 op de planning. Vorig jaar een loop met beestachtig slecht weer, maar dat werd nu goed gemaakt met het zachtste weer dat sinds mensenheugenis in December voorgekomen was. Begin van de avond werd Stokkum overspoeld door een menigte lopers veelal die in korte broek en shirt hun wedstrijd gingen lopen. Een grote hoeveelheid enthousiaste vrijwilligers stond ook dit jaar weer paraat om alles in goede banen te begeleiden. De avond begon met een kidsrun, waarbij meer dan 90 kinderen wild enthousiast hun rondje in het donker liepen. Een geweldig leuk evenement waarbij het  ‘gele legioen’ van AVA70 uit Aalten nadrukkelijk aanwezig was.

Daarna waren de volwassenen aan de beurt voor hun rondje rennen door het bos. Wegens de drukte werd er in kleine groepen gestart die iedere 30 seconden vertrokken. Aangezien de tijd elektronisch werd verwerkt maakte dat niets uit voor de uitslag.Dat gaf een wat rommelig aandoende start, maar was wel effectief. Zo effectief zelfs dat ik meteen na de start eigenlijk helemaal alleen kwam te lopen. Af en toe haalde ik iemand en en soms werd ik ingehaald, maar hele stukken liep ik in mijn uppie met mijn koplampje in het donkere bos. Dat was niet helemaal het idee wat ik van tevoren had gehad. Ik wilde gewoon een leuke wedstrijd lopen met mijn maatjes. Gelukkig stonden er her en der in het bos nog vrijwilligers en zelfs nog wat inboorlingen om je aan te moedigen. Het lopen ging verder ook prima en ik genoot van de voorjaarsachtige omstandigheden.

Bij de eerste echte verzorgingspost op bijna 8 km (de eerste was al na 2,5 km bij Huis Bergh, maar werd door iedereen voorbij gelopen) liep ik naar binnen voor een bekertje thee en een paar stukken chocolade. Tot mijn verbazing trof ik daar maatje Henrie aan die al een kwartier eerder gestart was. Helaas moest hij met kuitklachten uitstappen. Ook Rik en Peter waren er nog, maar die vertrokken net toen ik aankwam. Ik maakte ook even van de geledenheid gebruik om toch mijn iso-shirtje er maar onder uit te doen, met een temperatuur van zo’n 12 graden was die echt niet nodig. En verder ging het door het donkere bos. Hoewel ik het gebied goed ken en er regelmatig train liep ik in het donker helemaal verdwaald te zijn. Ik had af en toe een punt wat ik herkende, maar hele stukken liep ik gewoon achter de reflecterende pijltjes aan door het bos. Dat heeft best iets spannends, maar de route stond zo goed aan gegeven dat mislopen eigenlijk niet mogelijk was.

Na een tijdje kwam ik Peter en Rik weer achterop en liepen we samen verder. Dacht ik tenminste, maar na een tijdje bleek Rik afgehaakt te zijn en liep ik alleen met Peter verder. Ik vond het nu wel een stuk leuker dan helemaal alleen. Al teveel tijd voor kletsen was er echter niet. Het tempo zat er lekker in en alle aandacht had je nodig voor de boomwortels, stenen, modderpoelen etc. Regelmatig hoorde je dan ook een kreet van iemand die struikelde of ineens tot de enkels in de modder zat, gelukkig meestal gevolgd door gelach. Bij de derde verzorgingspost bij ’t Peeske namen we iets meer tijd voor een bakje thee en wat chocolade. Heerlijk als je niet van thee houdt: eerst paar stukke chocolade in je mond en dan hete thee waardoor de chocolade smelt in je mond. Rik kwam ook weer aanlopen, maar die had het beste al gegeven. Hij ging in een rustig tempo verder, en wij gingen weer voortvarend verder. Ik vond het tempo op de lange hellingen best aan de straffe kant, maar Peter sleurde vrolijk verder. In de afdalingen en de vlakkere stukken kon ik genoeg herstellen om het toch goed bij te houden.

Op enig moment hoorden we een luidruchtig groepje achter ons. Af en toe kwam een heldere damesstem er bovenuit. Ze was duidelijk niet gecharmeerd van modder. Aan het accent te horen kwamen ze niet uit de buurt, waarschijnlijk niets gewend dus. Irritant van die schreeuwers in het bos… Maar ineens begon het lampje van Peter te knipperen. Oeps, batterij leeg…. geen nieuwe batterijen er in gedaan van tevoren en er ook geen bij zich. Niet handig, maar mazzel voor hem dat ik een reserve koplampje in mijn rugzakje had gestopt. In het donker, zonder licht en alleen in het bos is namelijk niet grappig. Door dit voorval was het luidruchtige groepje ons voorbij gegaan en hadden we weer rust om ons heen. Zoetjes aan begon de energie van onszelf ook wel wat op te raken, of er kwamen meer heuvels. Of lag het aan het uurtje rondjes maken op de oude vuilnisbelt in Winterswijk met Heini Rave ’s morgens?  In ieder geval ging het niet meer zo soepeltjes. Maar met al meer dan 20 km op de Garmin lieten we de moed niet zakken en het was nog steeds mooi weer. Vol goede moed verder, al moesten we nu een paar erg steile hellingen in een rustige tempo doen. Een wel hele steile helling met mul zand werd het zelfs bijna kruipen. Struikelingetjes kwamen ook vaker voor nu, maar zonder echte valpartijen.

In de laatste km’s moest Peter zelfs even afhaken met kramp in de kuiten en moest ik weer alleen verder. Zoals ik begonnen was, zo ging ik ook eindigen leek het. Ik haalde nog wat 14 km lopers en wat andere 26 km lopers in die ook hun kruit wel verschoten hadden en besloot nog even een sanitaire stop te maken voor we de bebouwde kom binnen kwamen. Die paar seconden maakte immers ook niet uit. Daarna verder richting finish, maar tot mijn verbazing kwam ineens Peter weer naast me lopen. Een beetje rekken rekken en strekken had de kramp weer verdreven en zo liepen we met zijn tweetjes na 26 km en een kleine 400 hoogtemeters over de streep. Hier kletsten we nog even wat met diverse bekenden en toen werd het zoetjes aan weer tijd om met een tevreden gevoel naar huis te gaan. Samengevat was het een heel sfeervol evenement. Veel vriendelijke vrijwilligers die op de meest afgelegen plekken in het bos nog te vinden waren om iedereen de goede kant op te wijzen. Heel veel bekenden gezien om even bij te praten. Klein minpuntje is de startprocedure, die is wat chaotisch. Maar volgend jaar zet ik de Montferland Nighttrail zeker weer in mijn agenda.

Andre Bleumink

Klik op de link voor de uitslagen

uitslagen

site organisatie