Klaar voor de start
Enkele weken geleden werden
wij benadert door de organisatie van de survival in Gendringen met de vraag of
er nog belangstelling was om als voorloper mee te helpen bij de wedstrijd.
Vorig jaar hebben dit een aantal atleten al ook gedaan en al snel hadden we
weer een aantal enthousiaste lopers gevonden, die dit klusje wel op zich wilden
nemen. Op vrijdagmorgen zijn Geert Wevers en Wim Brinkman als eerste, richting
Gendringen gegaan waar we ons op de atletiekbaan van Atletico '73 moesten
melden bij de organisatie.
In de auto hier na toe kwamen
we al verschillende hindernissen tegen en we waren al blij dat we alleen maar
de route hoefden te lopen en niet de hindernissen moesten doen. Na een korte
uitleg over de route, het nemen van wat foto's en een kop koffie zijn we
ongeveer 15 minuten voor de eerste loper op pad gegaan. Bij de eerste hindernis
dachten we in onze overmoed, dat we die wel even mee konden pakken, het was
namelijk een "simpel" klimhek. Bij de laatste balk maakte Wim echter
al een flinke duikeling en daar mee was dat hindernis gevoel ook direct weer
weg. Gelukkig konden we onze weg goed vervolgen en op een paar slootjes na
alles kunnen lopen. Bij de hindernissen over de beek, namen wij de alternatieve
route, veilig over de brug
Halverwege het parcours moesten
we eigenlijk over boomstammen het water over of een stukje terug lopen. Geert
was verstandig en liep terug maar Wim meende
toch weer om de hindernis te moeten nemen. En gelukkig ging het dit keer
goed en kwam hij droog aan de overkant. Na goed 1 uur en 20 minuten waren we
weer terug bij de finish en gelukkig zijn we niet ingehaald door de eerste
survivalatleten.
Na een lekker broodje en een
warme douche zijn we nog even op de terug weg wezen kijken bij enkele
hindernissen. Diep respect voor deze atleten, hangend in de touwen over het
water, gelukkig droog aan de overkant en dan toch maar weer de beek in want de
route gaat onder de brug door. Wij hadden het al koud van het kijken, maar de
atleten doen gewoon het shirt uit en in hun blote buik gaan ze tot de kin in
het water. Maar ook al is het een wedstrijd, men helpt elkaar netjes de kant op
en gaan ze gezamenlijk op weg naar de volgende hindernis. Al met al een
geweldige ervaring en hopelijk zijn we volgend jaar weer van de partij.
|
Bijna tot hun kin in het water, boven op de brug Wim Brinkman |
|
We hebben mooi geluk gehad met het weer gisteren, Andre en Dennis 'holt het neet droge'
BeantwoordenVerwijderenWim kijkt op de brug net alsof hij er zo in wil springen,brrrrrrrrrr.
BeantwoordenVerwijderenKlasse jongens om dit te doen.