Column: Erwin’s zin en onzin - deel 125

Het T&F-team sprokkelt drieduizend euro bijeen!

Het is zondagochtend 04:23 uur. Mijn geest is al een paar uur geleden afgehaakt en mijn lichaam functioneert ook niet meer voor de volle dertig procent. Met schokkende bewegingen probeer ik de sleutel in het slot van het AvaCafé te prutsen. De eerste vier keer prik ik mis maar bij poging vijf, ik ben een volhouder, verdwijnt de sleutel in het slot. Voor mijn gevoel hebben wij de kantine piekfijn achtergelaten. Er ligt vast nog wel ergens een stukje bierglas en misschien staat er nog ergens een verdwaald pijpje in de herenkleedkamer, maar een kleinigheidje houd je terug. Man man man, wat een weekend!

Er gelden een paar regels in de Achterhoekse hardloopwereld. De belangrijkste is: Als de Kiekjesdief met zijn flitsapparaat in de berm licht, wordt je wedstrijd serieus genomen. Ik ben daarom dolblij als ik Eric Beatse – alias de Kiekjesdief- in zijn kenmerkende oranje jas, het clubgebouw binnen zie wandelen. Het is 12:30 uur, een halfuurtje voor de start. Alles staat. Dirk Vreman is al tien minuten bezig aan een komische monoloog, Björn Demkes en Dave Posthumus hollen over het middenterrein met tachtig pupillen in hun kielzog, het dynamische klokkersduo Jan Raben en Johan Assink controleren de tijdwaarneming en Ingrid van Zolingen serveert net één van haar onovertroffen broodjes gezond. Ons paradepaardje, het crossparcours van 500 meter, trekt al ruimschoots voor de start veel aandacht. Ik zie iedereen lachen en er hang een verdomd lekker sfeertje rond de atletiekbaan. Als de T&F-begintune wordt ingezet, lopen de koude rillingen centimeterdik over mijn rug. “Ik kan wel janken”, zeg ik terwijl de puppy’s van de 1 kilometer langs stuiteren. De jongens naast me beginnen te lachen, maar ik meen het wel, ik heb de tranen in mijn ogen staan (Ik kan er niks aan doen, ik ben een lieve sentimentele jongen).

Ik geniet met volle teugen en realiseer me ineens wat voor moois we, met zo’n fantastisch stel enthousiastelingen, hebben neergezet. Dan heb ik niet alleen over de wedstrijddag zelf, maar over alle acties en voorpret die er aan de T&F-run vooraf zijn gegaan. Het uitzoeken en regelen van de locatie van het trainingskamp, ons proefkamp vlak voor de kerst, de oliebollenverkoop op 30 december, het ronselen van sponsoren en vrijwilligers voor de T&F-Run, het inpakken van de pannenkoekenmeel in de loods van Gerwin Jansen Eupe, de meelverkoop bij Karwei, het T&F-SportCafé inclusief de clinic van Gert-Jan Wassink en natuurlijk de voorbereidingen op de T&F-run. Het was zo’n verschrikkelijk mooie periode dat een zwart gat op de loer ligt, maar zover laten we het uiteraard niet komen, want het Trainingskamp – het grote hoofddoel – staat al voor de deur!

In totaal heeft het T&F-team ruim €3000,- binnen geharkt. Dit is natuurlijk een geweldig bedrag waar alle toppers keihard voor hebben gewerkt. Eén hardwerkende koter heeft zelfs zo zijn best gedaan dat hij zijn hele trainingskamp bij elkaar heeft verdiend, een kamp dat zonder korting €270 kost! Nogmaals dank aan iedereen die het T&F-team de afgelopen maanden (financieel) heeft gesteund, jullie zijn geweldig.Om deze vruchtbare periode waardig af te sluiten, hebben we een kleine bescheiden afterparty gehouden in ons eigen AvaCafeetje. Allereerst hebben we heerlijk gegeten en vervolgens zijn er één, twee, nou laat ik wel eerlijk blijven, drie biertjes gedronken.. En oh ja, dat kapotte bierglas zullen we natuurlijk terugbetalen. 

Tot volgend jaar!