Terugblik op het jaar 2015

De groep die het Bevrijdingsvuur in Wageningen heeft opgehaald

Mijn doelen voor het jaar 2015 waren op de 5 kilometer 19,40 minuten, voor de 10 kilometer een tijd onder de 41.22 minuten en met de halve marathon een tijd onder de 1:44:44. De laatste twee tijden zijn mijn PR's M50. Ik heb mijn 5 kilometer doel helaas niet gehaald, wel heb ik twee keer onder de 20 minuten gelopen, met de Track and Field Cross in Aalten (19.48 minuten) en de 5x5 Estafette in Doetinchem (19.59 minuten). Mijn PR M50 op de Halve Marathon heb ik in Venlo met maar liefst 9 minuten verbeterd (1:35:41) en daar was ik dan ook erg tevreden mee, al had ik een stille hoop om net boven de anderhalf uur uit te komen. Maar na ruim 5 kilometer kwamen de pacers van de 1:30 uur me al voorbij en het tempo lag te hoog voor mij om met hen mee te gaan.

In februari hebben we de Jutberg Trail met een aantal AVA'70 leden in het prachtige licht besneeuwde landschap in de omgeving van Dieren gelopen en met dit soort wedstrijden maakt het me niet uit of ik er een half uurtje langer over doe. Ook zijn we op 5 mei mee geweest naar Wageningen om het Bevrijdingsvuur op te halen, de laatste keer was precies 5 jaar geleden. De spelersbus van de Graafschap stond op 4 mei klaar om ruim 40 atleten aangevuld met twee fietsende begeleiders van AVA`70 en een tweetal gasten van de Stichting Oranje Comité Aalten naar Wageningen te brengen om het bevrijdingsvuur in ontvangst te nemen. Vlak voor het vertrek kwam burgemeester Berghoef zelfs even aan boord om het gezelschap veel succes te wensen met het nachtelijke avontuur en gaf bovendien aan er alle vertrouwen in te hebben, dat de brandende fakkel de volgende dag tijdig op de Markt zou worden afgeleverd. Een dik uur later arriveerde de bus in Wageningen, waar ons een teleurstellende ontvangst ten deel viel, want het regende pijpenstelen. Zelfs het neerplenzende hemelwater bracht het Aaltense gezelschap niet van haar stuk, toen even voor half twee 's nachts uit de Wageningse burgemeesters handen de brandende fakkel in ontvangst werd genomen en met goed gevolg de volgende morgen in Aalten werd afgeleverd.

Op onze vakantie in Schoorl heb ik in juli aan twee boslopen mee gedaan en dat was toch wel even wat anders dan de vlakke gedeeltes in Aalten en omgeving. De eerste keer moest ik zelf nog een stukje wandelen en dan overkomt me niet vaak met een wedstrijd. 

In augustus overlijdt na een korte ziekte club- en trainingsgenoot Jan Wevers. Enkele weken voor zijn overlijden ben ik gelukkig nog bij hem op bezoek geweest en op donderdag 20 augustus hebben we op indrukwekkende wijze afscheid genomen van hem. In een prachtige afscheidsdienst werd een mooi beeld geschetst van Jan door zijn dierbaren, een beeld dat ons maar al te bekend voorkomt: nuchter, realistisch, geen poeha en aandacht voor de medemens. 

Dit jaar heb ik maar één keer in Duitsland gelopen. In september nam ik deel aan de Burglauf in Gemen en deed daar 20,53 minuten over de 5 kilometer. Enkele weken later staat de Landschap Marathon in Winterswijk op het programma, waar de ruim 42 kilometer net binnen de 4 uur afgelegd wordt met Dick Lubbers en Jeannet Schutte, al heeft eerstgenoemde door een blessure maar enkele honderden meters kunnen lopen.

Aan de top komen is moeilijk, maar aan de top blijven is nog veel moeilijker. Dit is een veel gehoorde uitspraak in de topsport. Met mijn werkgever Estinea staan we de laatste vrijdag in september voor de ondoenlijke taak om onze nationale titel voor zorginstellingen te verdedigen. Tijdens de 8^e zorgmarathon op sportpark Papendal presteert het achttal van Estinea het onmogelijke. Met een prachtige eindtijd van 2.54 uur is het team, net als in 2014, sneller dan al zijn concurrenten en is weer Nederlands Kampioen. Meer dan 160 teams, waaronder twee van Estinea, doen een gooi naar de Nederlandse titel. Ieder team loopt, in estafettevorm, een marathon en ieder teamlid loopt een afstand van 4,2 kilometer. Het winnende team van de Achterhoekse zorginstelling bestaat uit: Frank Roos, Wim Jentink, Roy Ebbers, Erwin Wamelink, Geert Wevers en de nieuwe aanwinsten Bernd Nijman en Inez en André Balke. De ploeg komt met hoge verwachtingen naar Papendal maar merkt al snel dat de tegenstand van hoog niveau is maar weten toch de overwinning binnen te slepen. Bij de prijsuitreiking mag het team twee keer het podium op. We winnen het ploegenklassement en we worden ook gehuldigd als snelste ploeg uit Gelderland. Als klap op de vuurpijl wordt het sterrenensemble toegezongen door Lee Towers met ‘zijn’ you’ll never walk alone! Uiteraard zingen de winnaars, vanaf het ereschavot, met volle borst mee.

Een workshop en een hardloopclinic was één van de prijzen die de Gelderse Sportfederatie bij bovenstaand Nederlands Kampioenschap beschikbaar stelde en het Estinea Running Team vertrok op vrijdag 6 november met een 14-koppige selectie in het sportieve clubkostuum van Estinea naar het Nationaal Sportcentrum in Papendal. We werden in het gebouw van het NOC/NSF ontvangen voor een workshop Vitaliteit, die werd gegeven door marathonloopster Andrea Deelstra. De sympathieke atlete is naast topsportster ook leefstijlcoach en in dat kader ook verbonden aan de Gelderse Sportfederatie. Middels een quiz en de nodige interactie kwam de verschillende aspecten van een gezonde leefstijl aan bod. De speelse wijze, waarop de hardloopster het onderwerp presenteerde, zorgde voor een ontspannen sfeer bij de Runners van Estinea, die ook nog een beetje huiswerk meekregen. Ieder moest voor zichzelf een vaste gewoonte noteren, die men wilde veranderen. Opvallend was het feit, dat niemand over deze vraag lang hoefde na te denken, dus hier zal de komende tijd hard aan gewerkt worden.

Het tweede gedeelte van de dag, bestond uit een looptraining en hiervoor ging het hele gezelschap naar het buitengebied van het Nationaal Sportcentrum toe. De groep kreeg de opdracht om op gevoel te gaan hardlopen, dus zonder blik op het horloge op een afgesproken tijd terugkeren naar het beginpunt. Klinkt eenvoudig, maar de praktijk bleek anders. Sommigen liepen veel te hard, anderen waren een beetje te snel, maar slechts een enkeling had het goede gevoel. Een mooi grasheuveltje bleek uitermate geschikt voor het doen van stabiliteitsoefeningen en loopscholing. Met de balans was het niet altijd even goed gesteld en een correctie hier en daar zal de snelheid en ook de houding zeker ten goede komen. De cooling-down bood mooi de gelegenheid om met Deelstra te praten over haar voorbereidingen richting de Olympische Spelen van Rio volgend jaar. Ze is hier al voor geplaatst met een zeer snelle tijd van 2 uur en 26 minuten op de marathon en de komende periode gaat de atlete de puntjes op de i zetten. Veel trainen, een aantal crossen in de winter, mooie baanwedstrijden om de snelheid te testen en… een halve kilo in gewicht aankomen. Het klonk raar, maar dit laatste zou zo maar eens de lastigste opdracht kunnen vormen. Bij het afscheid wenste Andrea Deelstra ons veel succes en vooral plezier met het hardlopen  en ze daagde ons uit, mee te strijden om het fitste team van Gelderland te worden. Een mooie opdracht om mee aan het werk te gaan de komende periode!

Na de douche en lunch meldden we ons bij het sporthotel Papendal voor een rondleiding over het Sportcentrum, dat in totaal maar liefst 160 hectare betreft. Verschillende complexen werden bekeken, met als hoogtepunt het splinternieuwe indoorgebeuren, genaamd de Arnhemhal. Verschillende sportzalen en fitnessruimtes maken dit gebouw tot één van de beste sportcentra van Europa. De Estinea Runners keken zich hier dan ook de ogen uit naar de faciliteiten en natuurlijk vormde ook het spotten van bekende topsporters een bezigheid, die niet mocht ontbreken. Echter, in trainingspak zien atleten en atletes er meestal heel anders uit en zijn ze in ieder geval vaak een stukkie kleiner van stuk en bovendien wat smaller in de taille. Geen score dus, totdat bij het verlaten van het gebouw op een oranje loungebankje Churandy Martina zijn gouden tandje bloot lachte. Yes, toch nog een topper live gezien. Met de sporttas vol inspiratie, keerde het sportieve gezelschap van Estinea terug naar Aalten na een zeer geslaagd en gezellig dagje “topsport snuiven.”

Medio november staat de Zevenheuvelenloop in Nijmegen op het programma en deze grote wedstrijd van 15 kilometer leg ik af in een tijd van 1:06:43. Een week later staat de 3e editie van de Boekelder Cross op de kalender. Mijn oudste zoon Tom heeft me nog nooit kunnen verslaan maar zit me al een tijdje op de hielen. Bram, onze jongste zoon, liep me bij de Intratuinloop in Bredevoort in 2010 er al uit. Gelijk na de start loopt het grote veld over de Huiskematerdijk en zie ik Tom nog niet voor me lopen maar op de afslag naar de Loohuisweg verrast hij me. Waar ik netjes op de weg blijf lopen gaat Tom me links door de berm voorbij en neemt gelijk tien meter afstand. Ik probeer hem nog te volgen maar heel langzaam loopt hij bij me weg naar een meter of veertig-vijftig. Op het pad naar Til loop ik weer wat op hem in en het geeft me even de hoop dat ik weer de sterkste ben die dag. Met nog een kilometer te gaan versnelt Tom en moet ik het definitief opgeven. Twaalf seconden is het verschil en als ik over de finish kom feliciteer ik hem met zijn knappe prestatie. Aan de ene kant had ik het graag nog een tijdje willen uitstellen maar aan de andere kant is het natuurlijk ook prachtig dat de kinderen je voorbij gaan. Nu maar zien dat ik de dames nog een tijdje voor kan blijven!

Het jaar 2015 was een jaar van een paar kleine klachtjes maar gelukkig bleven de echte blessures me bespaard. De doelen die ik me voor 2016 stel zijn de volgende: 5 kilometer onder de 20 minuten, 10 kilometer onder de 42 minuten, de 15 kilometer onder de 65 minuten, de 10 Engelse Mijl onder de 70 minuten en de halve marathon onder de 95 minuten. Er is nog wel wat arbeid te verrichten!

Tom, op de dag dat hij me voorbij gaat

Clinic met Andrea Deelstra

Nederlands Kampioen