zondag 17 april 2016

Bergen op Zoom: Fort de Roovere, de Mozes brug en de Kraaijenberg

De ‘verzonken brug’, in de volksmond ook wel het Mozes pad genoemd
De vestingstad Bergen op Zoom heeft vooral in de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) veel te lijden gehad van langdurige belegeringen en op deze zonnige middag krijgen we een beetje van deze historie mee. We beginnen onze tocht op de parkeerplaats van de Brabantse Wal bij Fort de Roovere, een uniek en afwisselend landschap met bossen, kreken, landgoederen, plotselinge hoogteverschillen en bijzondere monumenten. Het Fort de Roovere is het grootste fort van de West Brabantse Waterlinie, dat in 1628 is aangelegd op een hoge zandrug en één van de oudste van Nederland is. Door het land onder water te zetten werden Bergen op Zoom en Steenbergen, en daarmee Zeeland beschermd tegen aanvallen uit het oosten. 

Het fort torent hoog boven de omgeving uit en de aarden wallen, grachten en het binnenterrein van dit historische verdedigingswerk zijn in 2010 in oude glorie hersteld. Bijzonder mooi gebouwd is de ‘verzonken brug’, in de volksmond ook wel het Mozes pad genoemd. Het ligt als een loopgraaf in de gracht en het water komt tot aan de rand van de brug, een knap stukje vakmanschap. Toch lopen we zonder natte voeten over het pad in de richting van de iets verder gelegen buitengracht. De natuur is hier bijzonder mooi en in combinatie met het prachtige wolkendek levert dat enkele mooie plaatjes op. 

Enkele kilometers verder ligt het bezoekerscentrum De Kraaijenberg. Vanzelfsprekend moeten we even de uitkijktoren beklimmen, dat een prachtig uitzicht geeft over het Markiezaatsmeer. Midden in het meer ligt het eiland de Spuitkop, waar in het voorjaar duizenden meeuwen tot broeden komen en zelfs één van de grotere lepelaarskolonies in ons land is gevestigd. Dankzij de grote oppervlakte omringend water is het eiland moeilijk bereikbaar voor roofdieren als de vos. We lopen verder in de richting van de Hoeve Hildernisse, genoemd naar het tot de 16e eeuw bestaande dorp Hildernisse. Het dorp had zo’n 300 huizen, een kerk en zelfs een klooster maar door storminvloeden werd het dorp weggevaagd. Tot de aanleg van de Markiezaatskade in 1983, waardoor het gebied niet langer in verbinding staat met de Oosterschelde, was Hoeve Hildernisse de laatste buitendijkse boerderij van Nederland.

Klik op de link voor enkele foto's

Geen opmerkingen:

Een reactie posten