Verslag van het NK Master 2016 in Amersfoort

Prachtige 3e plaats Patrick Ikink op NK in Amersfoort

Dat Avajanen betrokken zijn bij hun clubgenoten is bij de meesten wel bekend. Dit heb ik tijdens mijn NK Master avontuur ook maar weer eens van dichtbij ervaren, top ! Ook kreeg ik van Geert Wevers na de felicitatie de opmerking via WhatsApp “Dat wordt vast een heel mooi verslag”. Het NK indoor had ik al aan mij voorbij laten gaan, omdat ik mij zelfs niet echt een uitblinker vind in het schrijven, zoals mijn technische trainer Erwin Wamelink. Beste Geert, hierbij wil ik het toetsenbord wel bij de hand nemen en mijn ervaring hierin delen.      

Als eerst wil ik mijn personal coach (Sabine), technische trainers (Erwin Wamelink en Bart Wesselink), trainers (Theo, Ben en Geert), sportmasseur (Han Tieltjes), alle clubgenoten van AVA’70 en belangstellenden bedanken voor alle tijd, aanmoedigingen en leuke reacties om me in deze titanenstrijd naar een bronzen plak te motiveren. Dit alleen al is geweldig om mee te mogen maken, maar dan is de klus nog niet zo geklaard. Dit jaar had ik me voorgenomen om me in te schrijven voor meerdere onderdelen en te kijken hoe dit zou bevallen en of twee dagen focussen en vol aan de bak wel vol te houden is. Enkele maanden voordat het strijdtoneel los barst heb ik samen met Erwin en Bart mijn onderdelen en doelen besproken voor het aankomende NK Masters. Om te beginnen met de 100m sprint, die ik voor het eerst op het NK wilde gaan lopen. Daarna de 400m horden die vorig jaar tijdens het NK niet helemaal vlekkeloos verliep. De laatste 10e horde in mijn laan was een vreemde eend in de bijt ! Waardoor er in totaal 3 mannen op sneuvelden in verschillende finales, waaronder ik zelf.  Dit jaar wilde ik dit graag weer recht zetten, wat toch de nodige angst en spanning met zich meebrengt. Daarnaast wilde ik de 200m sprint overdoen, die vorig jaar na mijn val op de horden niet na behoren gelopen kon worden, door de opgelopen liesblessure. Ook stond het verspringen op mijn uitdagingslijstje.

Met dit goed gevulde programma ging ik aan de slag. Adviezen inwinnen bij de technische trainers, trainen bij de A, B, Junioren, persoonlijke trainingen van Erwin en Bart, Competitiewedstrijden Senioren en zelf trainingen verzinnen, moesten me goed voorbereid naar het NK leiden. De Beeklaan werd in deze periode meerdere keren op en afgerend, evenals het autoband slepen. Dat leiden werd na maanden training steeds meer en meer (pijn) lijden, waardoor ik toch weer gas terug moest nemen voor rust en herstel. De laatste weken liep ik door overbelasting met pijnlijke knieën en rug, zodat ik voor het eerst sinds mijn voetbaltijdperk van eind jaren ’90, contact heb gezocht met sportmasseur Han Tieltjes. Het NK stond voor de deur en het voelde niet goed. Laat staan dat ik 2 dagen op 4 onderdelen tijdens het NK aan de bak moest. Na enkele behandelingen en tests met Kinesio Taping Methode moest het gaan gebeuren. Nu was het weer focussen op “Gereedmaken”, “Op uw plaatsen”, “Klaar” en “Knal(len)”.

Zaterdag 11 juni.

Samen met mijn personal coach Sabine op naar Altis Atletiekvereniging te Amersfoort voor mijn 2e NK Masters outdoor wedstrijd. Deze dag stond de 100m sprint op het programma. Eerst 2 series en daarna de finale. Je moet je tijdens een NK altijd ruim van te voren melden, 1½ uur voor de start met handtekening en tijdstip. Doe je dit niet, dan mag je niet deelnemen. Gelukkig waren de series s’ middags pas, zodat we rustig naar Amersfoort konden rijden. De serie verliep goed d.w.z. goed uit de blokken en bij de eersten over de streep en 10m voor de eindstreep al uitlopen om te sparen voor de finale. Tijd 13:14 sec. Op naar de finale met een rust van 2 uur en dan knallen. Zo had ik me dat voorgenomen. Tijdens de finale kwam ik niet lekker uit de blokken en dan verlies je honderdsten van secondes. Toch proberen door te trekken en kon nog 2 lopers inhalen, maar de afstand was net te kort om 0:23 sec. te overbruggen. Voor de eerste keer een 4e plek in een tijd van 12:87 sec. de 3e tijd was 12:65 sec. Zeer tevreden ! Finale gehaald en bijna prijs, volgende keer beter en op naar de zondag.

Zondag 12 juni.

D-day voor de 400m horden. Deze dag had ik de beschikking over 2 personal coaches, Sabine en Maud. Vandaag moest het van hun gebeuren en werd ik goed wakker geschud deze vroege morgen. Vol gas en knallen. Wees vandaag een vent en geen watje! Gisteren net niet en nu alles geven was het motto. Mooi gezegd dacht ik, nu nog maar eens waar maken. Het trauma van vorig jaar kon nu weggewist worden als ik een mooi resultaat zou behalen. De start was om 10:40 en bij ieder onderdeel moet je, je zoals gewoonlijk eerst melden bij de Callroom. In dit geval 10 min. voor aanvang start. Daar controleren ze je kleding, nummer, naam, schoeisel en melding. Hier wordt ook je start laan doorgegeven en heb je tijd om je schoenen aan te trekken en tijd om nog even de spanning op te voeren, voordat je achter elkaar als eendjes naar de start wordt begeleid. Vol spanning liep ik naar mijn startblok (Van alles spookte door mijn hoofd; gaat het dit jaar wel goed, rustig blijven, de laatste horde goed nemen, focus, focus, tijdens de loop alleen concentreren op de horden en niet zoals vorig jaar opzij kijken naar je concurrenten, haal ik het limiet wel, snel starten of doseren, Sabine Erwin en Bart niet teleurstellen, ook had ik mijn concurrent van vorig jaar die 3e werd met een beetje bluf gezegd dat ik hem volgend jaar ging pakken), maakte een vriendelijk praatje met het jongetje die op mijn mandje met spullen ging passen, om mijn spanning enigszins wat te verlagen. Eerst mijn startblok goed zette op mijn juiste stand, nu nog even een start maken en een horde nemen. Dit voelde goed, gelukkig!

Heren “Gereed maken” en “Stilte voor de Start” klonk het door de speaker. Het was stil, vervolgens ging de starter door “Op uw plaatsen”, “Klaar” en “Knal”. Het startschot was gevallen, het was nu erop of eronder, focus, de eerste horden gingen lekker zonder haperingen, in de 2e bocht werd het zwaarder en zat ik al naast nummer 2. Ik dacht, het zal toch niet dat er nog zilver in het verschiet ligt. Focus. Horde 7, 8 en 9 zij aan zij. Nu horde 10 nog! De verzuring sloeg steeds meer toe, het werd zwaar, naar de 10e horde toe ging de ander toch iets soepeler en moest ik mij concentreren om hem goed te nemen. Yes, gelukt, nu vol verzuring “Afsprinten” zoals Erwin dat noemt en finishen. Het was gelukt, de buit was binnen mijn concurrent van vorig jaar werd 4e. Met een eindtijd van 1:06.77 PR ( limiet is 1:08.00 en in 2015 met koprol 1:11.18 ) was het gelukt om brons te pakken. Nadat we elkaar allemaal gefeliciteerd hadden moest ik al liggend op de grond bij komen van de race. Ik was kapot en vol verzuring, maar ik had hem. Mijn coaches waren blij, in de pokket en nu de prijsuitreiking nog. Wat een ervaring ! Leuk. Over 5 uur kwam mijn derde onderdeel aan bod, de serie van de 200m sprint.

Nadat Sabine via Facebook mijn prestatie gedeeld had, werd ik overspoeld met mooie felicitaties van diverse Avajanen en anderen via mijn WhatsApp en Facebook van Sabine, Top ! Bedankt daar voor! Maar de serie 200m sprint moest nog beginnen. Na uren te moeten wachten, was het dan zover. De serie op de 200m sprint. Vooraf nog even goed warmlopen en klaarstomen, want het verspringen volgde 15 min. na de 200m serie. De serie verliep goed en ik finishte als 2e, zodat ik direct geplaatst was voor de finale. Dit, omdat de eerste 2 in de serie altijd verzekerd zijn van een finale plek, voor degene die daarna volgen geldt de tijdsnelste.

Nu snel naar het verspringen, al snakkend naar adem liep ik er naar toe, waar de andere deelnemers al driftig aan het inspringen waren geslagen. Ik melde me bij de betreffende scheidsrechter en kon mijn springschoentjes aantrekken. Omdat dit mijn eerste keer was op een NK vroeg ik de scheids hoe vaak ik mocht springen, 6 keer werd mij verteld. Mijn 1e sprong was tevens ook mijn beste, 4,70m ver kwam ik in de bak, dat goed was voor een 5e plek. De nummers 1, 2 en 3 sprongen respectievelijk 5,19m, 5,18m en 5,16m, nog even oefenen dacht ik. Na 6 keer in de bak te hebben gesprongen vond ik het ook wel genoeg, want de finale van de 200m sprint stond nog als slotstuk op het programma.

Nu maar weer gaan relaxen, bijkomen en herladen. Het gehele weekend was het al drukkend warm en vochtig, maar iedereen moest hier doorheen zien te komen. Nadat de batterij enigszins weer opgeladen was, was het zover. Voor de laatste keer er alles uit persen en zien waar het schip strand, was mijn gedachte. In de Callroom waren alle zes de finalisten een beetje gespannen en was het vrij stil. We wilden er allemaal een mooi slot stuk van maken en er alles uit halen wat eruit te halen viel. Mijn laan was 5, daar was ik niet blij mee, want in laan 6 stond een loper die langzamer liep dan ik en ik de snelle jongens in mijn rug had, waardoor je voor hun als haas fungeert waar ze zich op kunnen richten. Zeker als je aan elkaar gewaagd bent kan het zijn voordelen hebben. Ik zette het snel uit mijn hoofd en richtte me op een snelle start en dan maar zien hoe we uit de bocht komen en er daarna nog in de benen zit.

Het startschot klonk en we gingen van start. Zoals gedacht was de loper in laan 6 langzamer en de overige 5 goed aan elkaar gewaagd. Uitkomend in de bocht lagen we nagenoeg met z’n vijfen gelijk. Op het rechte stuk werd het verschil gemaakt, op een gegeven moment wil je wel harder, maar je kunt niet meer harder sprinten. Je raakt verzuurd en mist een versnelling, mijn gedachten was bij het uitkomen van het rechte stuk alleen maar, rennen, rennen en nog eens rennen naar de finish en hopen dat de ander nog verzwakt. Sabine en Maud moedigden mij luid aan langs de lijn. Bij het passeren van de finishlijn wist ik het al, 4e, we feliciteerden elkaar met behalen van de finish. Maud kwam naar me toegesneld en vroeg; En pap 3e ! Nee, net niet, ik denk 4e . En jawel het was de 4e plek op het NK met een tijd van 26.51 sec. De nummer 1, 2, 3 en 5 hadden tijd van, 26.24 sec, 26,30 sec, 26,41 sec en 26,76 sec. Ik kwam net 0.11 sec te kort voor brons. Jammer, maar het was een spannende strijd, waarbij de tijden zeer dicht bij elkaar lagen.

Het NK outdoor zit er weer op en ik kan er met een tevreden en goed gevoel op terug kijken en op vooruit kijken. Nogmaals iedereen die hieraan een positieve bijdrage heeft geleverd en voor alle  support. Bedankt ! Tot volgend jaar.