 |
| Heini Rave |
Het Teutoburgerwald is een
heuvelachtig gebied, ruim een uur over de grens bij Enschede. Goed te bereiken
dus vanuit de Achterhoek. Steeds meer Nederlandse trailrunners zijn hier dan
ook regelmatig te vinden in de weekenden. Het gebied bestaat eigenlijk uit een
vrij smalle heuvelrug, maar is behoorlijk lang. De Hermannsweg is een
wandelroute van 156 km lang die over de hele lengte van het gebied loopt. Het
gebied bestaat uit vele heuveltoppen en dus veel klim en daalwerk. De Teutolauf
en de Klippenlauf zijn bekende loopwedstrijden die in deze regio gehouden
worden. Deze worden echter geen trail genoemd, maar vallen in Duitsland onder
de noemer Landschaftslauf. In Nederland zouden we het gewoon een trailrun
noemen.
Een paar weken geleden
besloten Heini Rave en ik er op een vroege zondagmorgen naar toe te rijden voor een
mooie trainingstocht van een mooi aantal uren. Henrie Drenthel kon wegens een blessure
niet mee, maar had een route van internet geplukt en me de gpx gestuurd. Ik had
deze op mijn Garmin GPSMap 64 geladen en daarmee moesten we de weg door het bos
kunnen vinden. Geweldig dat technologie zo iets mogelijk maakt. Geen gedoe met
kaarten in allerlei standen vouwen en zorgen dat ze niet nat worden etc., maar
gewoon zo lopen dat het pijltje op het paarse lijntje blijft dat de route is.
Uiteraard is het wel handig om zelf een beetje het algehele overzicht te
houden, technologie blind vertrouwen is natuurlijk vragen om ellende.
Na een anderhalf uur rijden
waren we in het plaatsje Lienen waar we de auto zouden parkeren. Meteen nadat
we van de parkeerplaats het bos inliepen werden we al getrakteerd op een flinke
klim. De toon de de rest van de dag was meteen gezet. Het was best koud, beetje
mistig en echt zicht was er niet op de top van de heuvel. Echt herfst in het bos.
We zagen echter al wat blauwige gaten in het wolkendek vallen en we hadden
goede hoop op beter weer. Na een half uurtje lopen had ik het niet koud meer en
kon mijn jack in de rugzak.
We genoten volop, zeker toen
het zicht wat beter werd en we geweldige uitzichten over het dal kregen vanaf
de toppen. Het mooiste stuk van de Teutolauf zat er ook in, een lang stuk met
heel veel boomwortels over de graat van de heuvelrug. Prachtig om te lopen en
heerlijk rustig. Ondanks dat het in Duitsland heel populair is om te wandelen
op zondag kwamen we maar een paar mensen tegen. De heuvels zijn net even wat
hoger dan in Nederland, waardoor je heerlijk lange klimmen en afdalingen kunt
doen. Soms waren het Waldwege, goed onderhouden en begaanbare paden die ook met
de ATB goed te doen zijn, maar vaak ook kleine trails met veel boomwortels en
stenen. Een mooie afwisseling dus.
Lopen met een GPS geeft je de
mogelijkheid om een stuk natuur te verkennen dat je helemaal niet kent, zonder
dat je verdwaalt. Het betekent wel dat je regelmatig even op je schermpje moet
kijken, dus even inhouden want lopen en kijken tegelijkertijd is niet het beste
idee als je in een bos loopt met veel wortels en stenen… Dat kost natuurlijk
tijd. De gemiddelde snelheid wordt een stuk lager. De route die we bedacht
hadden was ook vrij optimistisch met een kilometer of 45.
Na een paar uur lopen hadden
we wel in de gaten dat we het plan wat bij moesten stellen om voor het donker
weer bij de auto te komen. Doordat het gebied vrij smal was, konden we relatief
makkelijk na een uur of drie lopen een afkorting maken om een stuk af te
snijden. Dat betekende wel dat we nog een paar flinke heuvels moesten
overwinnen via de kortste weg. Dat was dus zo ongeveer recht omhoog… Na een uur
of 4 lopen en genieten stonden we weeer bij onze auto. Ruim 800 hoogtemeters in
32 km, klimmen, dalen, zoeken en dwalen. Geweldig lekker dagje buiten gespeeld.
Handige site over het gebruik van een GPS handheld
Geen opmerkingen:
Een reactie posten