Column: Erwin’s zin en onzin - deel 161

Theo Stronks

The morning after the night before

Als een popster betreedt hij het AvaCafé. Alle aanwezigen worden bedwelmd door een zweem van zelfvertrouwen. De feestverlichting weerkaatst op zijn kale bolletje. Als stralend middelpunt laat hij zich de hele avond fêteren. Aan vrouwelijke aandacht geen gebrek. Dit kan ook niet anders als Ava’70-sportman van 2016. Tot in het holst van de nacht is de grote kleine man te vinden op het gala der vrijwilligers.

The morning after the night before. Om 09:38 uur verschijnt het volgende bericht op Facebook: “Moet me helaas afmelden voor de loop in Zieuwent, voel me niet fit genoeg.” De afmelding is afkomstig van Theo Stronks, de kroonprins van de vereniging. De man die zoveel veren in zijn reet heeft gekregen dat zitten haast onmogelijk is, voelt zich ziek zwak en misselijk. Niet omdat hij koorts heeft of grieperig is maar omdat hij ‘m de avond ervoor flink heeft geraakt. De veel geprezen oefenmeester, geestelijk leider, mental coach en filosoof van de club, is gevallen als een baksteen. Een ruggengraatloze houding die niet zomaar met de mantel der liefde bedekt mag worden. De wedstrijd die nota bene door zijn oogappeltje, Lisa te Molder, in het leven is geroepen, keert hij zonder pardon de rug toe omdat hij als een losgeslagen puber zichzelf niet in de hand heeft.

Mannen als Wim Brinkman, Dirk Vreman en Jan te Brake hebben spleetoogjes waar ze in Vietnam van schrikken en worden achtervolgd door een zure dranklucht, maar zij nemen wel de moeite om naar het Zieuwentse af te reizen.

Nu begrijp ik dondersgoed dat Theo de afgelopen tijd enorm veel krediet heeft opgebouwd. Als de onbetwiste koning van 2016 en de grote prijzenpakker tijdens de jaarlijkse sportverkiezingen, kun je wel een potje breken, echter baadt zijn afwezigheid bij de NieuwjaarsRun mij zorgen. Is de roem hem naar het hoofd gestegen? Kan hij de druk niet aan en zoekt hij daarom een uitvlucht in drank en andere verdovende middelen? De jury van de sportverkiezingen heeft nog even overwogen om Theo zijn prijzen te ontnemen, maar ziet hier toch van af. De juryvoorzitter: “Laat dit wel een waarschuwing zijn voor toekomstige prijswinnaars. Een award brengt enkele verantwoordelijkheden met zich mee. Noblesse oblige.” Lisa: Theo had jou de award voor Sportvrouw van 2016 willen uitreiken tijdens de NieuwjaarsRun. Misschien krijg je deze later alsnog wanneer Theo wél tijd heeft……