Trailclinic van Nederlandse topper Ronnie Duinkerken

Een verhaal, recht uit het hart

Een tijdje geleden hoorde ik van Bianca en Herbert dat Ronnie Duinkerken een trailclinic kwam geven bij Sport-Balance, hun trailrunwinkel in Breedenbroek. Helemaal geweldig toch dat één van de nederlandse toppers even vanuit Rotterdam naar de Achterhoek komt rijden om zijn verhaal te vertellen. Hoewel ik eigenlijk die dag geen tijd had, toch maar even tijd gemaakt. En het was de moeite waard. Ronnie ging een verhaal houden met als rode draad zijn 100 mijl race op de Lofoten van afgelopen jaar. Nu volg ik hem al een aantal jaren via Facebook en heb ik hem in dat weekend via Internet gevolgd via de livetrackers. Extra leuk om nu uit zijn eigen mond het verhaal te horen. Bovendien zou hij tips en tricks geven tijdens een heuveltraining workshop. Daarnaast zou er nog een workshop krachttraining voor trailrunners gegeven worden.  Een mooi programma.

De aankomst in de winkel was hartelijk, koffie en zelfgebakken lekkernijen stonden op de lange tafel klaar. Zoals altijd moest ik me weer inhouden om niet meteen rond te gaan snuffelen tussen al die mooie trailspullen. Daar was ik immers niet voor gekomen. Het kostte me wel moeite  Er was een mooie groep mensen op komen dagen en in het latere voorstelrondje bleek ook dat het een heel diverse groep was. Sommigen heel ervaren in lange trails, anderen kwamen net kijken. Maar allemaal enthousiast. Ronnie begon zijn verhaal over de 100 mijl race op de Lofoten en iedereen hing aan zijn lippen. Niet alleen de materialen, voeding en dergelijke kwamen aan de orde, maar vooral ook het waarom van zo’n absurd zware race. Waarom er aan beginnen en hoe breng je zoiets tot een goed eind. En dat niet in een gelikt verkoopverhaal, maar gewoon recht uit het hart. 

Er was ook volop gelegenheid om tussentijds vragen te stellen en daar werd volop gebruik van gemaakt. Duidelijk werd in ieder geval uit zijn verhaal dat trailrunning niet alleen een kwestie is van veel hardlopen door het terrein. Hoewel dat wel een heel belangrijk gedeelte is van de training, moet je als vlaklander wel wat extra doen om in de bergen uit de voeten te kunnen. Krachttraining kan daarbij een belangrijke rol spelen, net als heuveltraining. Honderden keren de vuilnisbelt op en af kan daarbij een deel van de training zijn.

Na de middag was het tijd voor de praktijk. Je kon hierbij gebruik maken van de testschoenen van Inov-8 en testrugzakjes van Raidlight. Daar maakte ik dankbaar gebruik van. De heuvels van het Engbergse bos zijn niet heel hoog of ruig, als je dat vergelijkt met de bergen waar Ronnie het liefst loopt. Toch wist hij er alles uit te halen wat er in zat. Alle aspecten van klimmen en dalen kwamen aan bod en iedereen mocht even flink aan de bak. In relatief korte tijd wist hij een heleboel kennis en handige tips over te brengen aan de deelnemers. Ik vond het vooral ook leuk om te ervaren dat er eigenlijk niet heel veel verschil zit in de manier van trainen van Ronnie en mijzelf. Heel veel ideeën over hoe te training verschillen tussen ons eigenlijk vooral in het feit dat hij veel meer, sneller en zwaarder traint. De basis is echter hetzelfde: vooral dat doen wat je in de wedstrijden denkt tegen te komen. Regelmatig flink buiten je comfortzone stappen en vooral variatie. Er zijn immers zoveel mooie wedstrijden, waarom zou je dezelfde eigenlijk vaker dan één keer doen.

Helaas had ik andere plannen voor de rest van de middag en moest ik weg voor het gedeelte over krachtraining begon. Het was wel een leerzame sessie hoorde ik van een trainingsmaatje. Ook eentje waar ze niet helemaal zonder spierpijn van weggekomen was. Een geweldig interessante en leerzame clinic dus. Bedankt Ronnie Duinkerken voor het verhaal en Bianca en Herbert Rougoor voor de gastvrijheid.

Andre Bleumink