Verslag van de EK triathlon sprint in Düsseldorf(D)

Het alternatief was een overjarig Nederland pakje en of ik het dan nog zelf even wilde laten bedrukken

De dagen voor het Europees Kampioenschap was ik er al druk mee, vooral met het feit of het Nederland triatlonpakje wel op tijd in mijn brievenbus zou liggen. Het pakje had ik 7 weken geleden bij de Nederlandse Triatlon Bond besteld. Toen het er na 5 weken nog niet was, maar eens een mail gestuurd en de reactie gekregen dat het pakje in de week voor het event zou arriveren. 3 dagen voor de wedstrijd gebeld waar t bleef en te horen gekregen dat het niet meer ging lukken! Het alternatief was een overjarig Nederland pakje en of ik het dan nog zelf even wilde laten bedrukken! Gelukkig arriveerde dat pakje binnen 1 dag op vrijdag en heeft Dennis het bedrukken geregeld bij R&R in Lichtenvoorde, want ik zou pas in de loop van de avond terugkeren van een cursus te Noordwijk. 

Op zaterdag vertrok ik met mijn nieuwe overjarige, maar mooie outfit naar Dusseldorf. Na een speurtocht door de stad ivm talloze wegopbrekingen lukte het me om een parkeergarage in de buurt van het evenement te vinden. Toen eerst het startnummer ophalen, een paar uur later de fiets in het parc fermee zetten, vervolgens naar de pasta party en toen door naar het hotel. De volgende ochtend stond ik vroeg op om de loopschoenen te plaatsen in het langste parc fermee wat ik ooit heb gezien. In een hele lange smalle straat met kasseien stonden de fietsen in 2 lange rijen. Er doorheen hollen op de blote voeten met of zonder fiets zou toch zeker 1 a 1.5 minuut gaan duren! Het viel op dat er een dozijn Britten was overgekomen, wat een invasie zeg. De helft liep in donker blauwe pakjes, de andere helft in blauw vale pakjes. Ik dacht: die hebben zeker ook niet op tijd het juiste pakje gekregen. Later bleek uit een gesprek met een Britse dat de vale versie de nieuwe versie was, oeps.

Vanaf 8.00 werd er elke 5 a 10 minuten gestart vanaf een blauw ponton met een agegroup. Te beginnen met de mannen 16-20 jaar. Er werd een mooie route van 750m door de haven gezwommen. Om 8.40 moest ik me met het zwarte badmutsen peloton (vrouwen 40-44 en 45-49) melden bij voorstart 2. Bij voorstart 1 stond op dat moment het peloton rode badmutsen, de mannen 65, 70, 75, en 80+. Er bleken zelfs vier 75plussers en vier 80plussers mee te doen, tsjee wat goed zeg! De groep kreeg een voorsprong op ons van 10 minuten. Dat leek ons wat weinig en dat bleek ook zo te zijn. Om 9.00 gingen we van start en na 500m begonnen we met respect met het inhalen van de rode badmuts toppers. Na 750m mochten we de kant en meteen een steile trap van ongeveer 40 tredes op! Poeh, ff pittig. Ik lag 5e plek in mijn agegroup. Na ongeveer 1 km lopen (althans zo voelde het) kwam ik aan bij mijn fiets. Hup, wetsuit uit, helm op en hardlopen met de fiets. 

In de fietsronde zaten 2 bruggen die we aan het begin en eind over gingen. Er tussen was er een heen en weer parcours. Leuk om zo iedereen tegemoet te zien rijden. Het was door de flinke wind best pittig rijden. Ik haalde de meeste mensen in....je raad het al, die waren van de categorie rode badmutsen. Zelf werd ik door 3 vrouwen van de categorie 40 en 45 ingehaald.  Na 20.7km volgde de wissel. Weer op de blote voeten de kasseien straat in. Snel de schoenen aan en in achtervolging op de Duitse dame voor me. Ik naderde in de 1e ronde tot bijna 10m, maar in de 2e ronde zakte mijn tempo in of versnelde zij. In ieder geval haalde de Duitse een Oostenrijkse in en die naderde ik ook. Helaas kon ik het gat niet dichten. Als 7e van mijn agegroup ging ik over de finish en eindigde als 36e van de in totaal 291 gestarte dames. Ik ben tevreden over het resultaat, maar zou eerlijk gezegd graag alles nog wat sneller doen. Nu weer herstellen en dan komende zaterdag het NK masters te Didam over de olympische afstand.

Cindy Brusse