Verslag van de Triathlon van Bredevoort - deel 2

Cindy Brusse

Triatlon nummer 6: de kwart van triatlon Aalten!

Na een lange voorbereiding met de organisatie van triatlon Aalten met vergaderingen door het jaar heen en vele werkzaamheden door de crew in de week voor het event waren de weergoden ons goed gestemd en beloofde het een zonnige dag te worden! De taak die mij was toebedeeld was contact onderhouden met Mylaps, startlijsten maken en 446 enveloppen voorzien van badmuts, fietssticker, startnummer, speldjes en een leenchip voor de 326 deelnemers zonder eigen chip. Op de dag voor de wedstrijd waren 406 enveloppen gevuld en moesten de 40 voor de jeugdzwemloop nog gedaan worden. Om 8.00 begon die zaterdag mijn dienst in het ziekenhuis en waren verpleegkundigen Renie Reukers en Veri zo lief om ff met deze 40 te helpen en ook nog eens 406 stickers voor op de stangen van de fietsplek te voorzien van een nummer. Die zou ik namelijk s avonds om 19.00 met Véronique Schulingkamp erop gaan plakken.

Nu zou je denken, dat als iedereen voorzien is van een chip de tijdwaarneming wel goed zou gaan! Nou, dat was ook zo, op 1 deelnemer na dan...... En dat was ikzelf, oh nee!!! Na het inzwemmen besloot ik nog 1x aan het enkelbandje te prutsen om hem iets strakker te zetten. Zeiknat klitteband was blijkbaar niet zo stevig meer en ergens in de Slingeplas ben ik mijn chip verloren. Ik kwam er bij de finish achter toen men me vertelde dat ze me op afstand bij de tijdwaarneming vanaf het begin kwijt waren en men zich aanvankelijk afvroeg of ik wel gestart was. Ik droeg bij de finish nog wel de enkelband, maar de chip was foetsie. Natuurlijk waren de mensen life op het parcours en zagen me gelijktijdig met de eerste 2 mannen als 3e het water uitkomen. Het polar horloge gaf 16.27 min. Het bleek een lange 1 km, want normaal zwem ik rond de 14.00.

De wissel ging voorspoedig en ik begon aan 4 pittige rondjes fietsen, met in elke ronde 10 scherpe bochten en 1 flinke heuvel. Dit parcours ken ik inmiddels op mijn duimpje, want ter voorbereiding vaak gereden. 2 weken geleden was de laatste keer waarbij ik in het wiel van 4 mannen (oa bij voorzitter Gerjo Wensink) zo hard mogelijk reed om een mooie stravatijd neer te zetten! Die tijd ging ik vandaag in mijn uppie natuurlijk niet halen, maar ...... mijn rondes waren wel sneller dan vorig jaar toen ik er maar 2 hoefde te fietsen in de achtste triatlon. Tja, ik had dan geen tijdwaarneming van mylaps, maar wel van strava! Vorig jaar 18.20 en 18.34 en dit jaar 17.58-18.01-18.09 en 18.27. Op de achtste triatlon zou dat een verbetering van 55 sec zijn geweest. Het trainen via #Tritrack heeft duidelijk effect!

Na de dik 42km fietsen lag ik nog steeds aan kop, maar.... hoever was de voorsprong? Dennis van Kapel was me weer aan het aanmoedigen en liet me toen ik er 1 van de 4 hardlooprondes op had zitten weten dat het in ieder geval 5 minuten was en dat hij toen op de mountainbike was weggereden om me op te zoeken op het loopparcours. Het was inmiddels 12.00, 28 graden en de zon brandde lekker. Dit had wel wat effect op het lopen. Het ging lekker, maar wel iets minder vlot als anders over het voor 95% verhard zand- krevel-gras parcours. Bij de waterpost halverwege zette ik steeds 2 bekers water omgekeerd op mijn hoofd en bij de finish-passage kreeg ik steeds van mijn buurmeisje Bernice Scholten een bidon met water om uit te drinken en om als douche te gebruiken. Van andere deelnemers hoorde ik later dat ze graag een drankpost in de Sahara hadden gehad. Op deze plek aan de overkant van de plas was er geen verkoeling omdat alle bomen waren gekapt en waren er stofwolken van het zand door andere recreatieve lui (onder andere bakfietsers). 

Tijdens het lopen was ik in rondes 2-4 weer lekker aan het inhalen van mensen die net van de fiets af waren gekomen. Af en toe stond er iemand tegen een boom om de kramp uit de benen te rekken. Ook dit keer ervaarde ik geen krampverschijnselen en dat ondanks de inname van 1 gel minder. Die was namelijk van mijn fiets getrild bij het stuiteren over de klinkerweg van de ooievaarsdijk. Gelukkig had ik de andere gel toen al op. Na 4 rondes kwam ik erg blij als 1e dame overall met een looptijd van 45.02 over de finish in 2.17.13. Bij de prijsuitreiking kreeg ik een mooi streekproductenpakket en voor de winnaars in de agegroupen was er ook zo'n mooi pakket.  Na de laatste finisher begon het grote afbreken en opruimen van het parcours. Vandaag staat in het teken van het drogen van meer dan 300 badmutsen, die we dan volgend jaar weer kunnen gebruiken! Ik vond het weer een topdag en een top evenement! Op naar triatlon 7 : volgende week het EK sprint voor agegroupers te Dusseldorf.

Cindy Brusse