zaterdag 1 juli 2017

Verslag van de Beeklaan Straatrace 2017 (27)

Het betere plak- en knipwerk van Han Tieltjes
Beeklaan Straatrace, wat was het weer prachtig of… Beeklaan Straatrace: de te Brake - dynastie moet zijn meerdere erkennen in de ter Haar - clan

Het is alweer een tijdje geleden, de magnifieke Beeklaan Straatrace. Nu, tijdens de vakantie, heb ik zin en tijd om daar nog eens fijntjes op terug te blikken. Daarbij word ik dagelijks herinnerd aan dit unieke evenement: ik ben deze week al weer bij Han Tieltjes geweest: hij probeert al enige tijd mijn overtrainde kuiten wat op te lappen. Veel te veel bulten de laatste tijd!

De trouwe lezer van de dit weblog van mijn bovenste beste neef Geert weet hoe dit spektakel ontstaan is. Ik zal er niet te lang over uit weiden; lees de stukjes van vorig jaar maar. Hoofdoorzaak is dat 2 heren met een ietwat hoog testosterongehalte en met ietwat teveel bier achter de kiezen elkaar uitgedaagd hebben om man tegen man deze bergwand te bedwingen. Een van de uitdagers – ondergetekende dus – is nog steeds king of the mountain volgens Strava (hoewel hij om een of andere sjoemelsoftware-achtige reden Gerdy H voor zich moet dulden op deze ranglijst). De andere uitdager – Erwin W – heeft met zijn scherpe pen deze puike prestatie in twijfel getrokken. Resultaat: een prachtige wedstrijd, waarin 40 heren en 8 dames mens-tegen-mens uitgemaakt hebben wie de sterkste was. Dit jaar was Bram Wevers de King of the Beeklaan, en Linde Klein Nibbelink onze mooie Queen!
                                                                                              
Ik moet eerlijk zijn: evenals vorig jaar hoopte ik als outsider hoge ogen te gooien op de Beeklaan. Ik heb mijn op leeftijd zijnde lijf tot op het bot afgemat op elke bult die ik maar kon vinden. Met name de Beeklaan ben ik – vaak in de vroege ochtend – vele malen opgerend. Vaak werd ik gespot door onze Ingrid van Zolingen, als ze op de fiets naar het werk ging. Deze sportieve dame schetterde de hele Hogestraat wakker als ze me zag: “Doar he’j de King of de Beeklaan!”. Mede door haar aanmoedigingen werd mijn geloof in een verrassing in leven gehouden. Ik heb de 3e ronde gehaald, uitgerekend tegen Erwin W moest ik het loodje leggen. Nu weet ik het zeker: mijn midlifecrisis is in volle bloei. Ik zit echter in de ontkennende fase, want volgend jaar doe ik weer een gooi naar de titel. Ik sta niet voor niks bovenaan in het Strava klassement! Han Tieltjes vaart er in ieder geval wel bij… 
De razend spannende loting door Gerdy
Als ik zo vanuit mijn campingstoeltje terugkijk op de wedstrijd kom ik natuurlijk superlatieven te kort. De schitterend gekleurde weg, de creatieve uitspatting van de AVA jeugd. De sfeervolle fakkels, belangeloos geschonken door Sel Chemie. De razend spannende loting, de prachtige foto’s van Dick Lubbers, het fantastische publiek. De professionele starter Tom Wevers, het heerlijke bekertje water, verzorgt door Hannie en Hanneke Rensing. De warme samenwerking met Geert, Gerdy, Gerben en de jeugdleiders. De afterparty in het sympathieke architectenbureau, de koelwagen (van een anonieme sponsor) en tot slot de balkonscene… Dick heeft al dit moois prachtig vastgelegd, kijk nog maar eens op zijn fotoreeks. Daar kunnen mijn goedbedoelde woorden niet tegenop!                                      

Waar ik wel wat woorden aan wil besteden is de “wedstrijd in de wedstrijd”. Zoals gezegd deden er dit jaar 40 mannen mee. Er deden onder andere 2 telgen van de Te Brake – dynastie en 2 nazaten van de ter Haar – clan mee. (Sam deed vrijwillig mee, Edo heb ik over moeten halen met een sixpack Radler…). Het lot bepaalde dat topper Mark te Brake tegen Sam ter Haar moest strijden en  legende Tim te Brake tegen Edo ter Haar. Best bijzonder dat het lot deze mooie affiches voor ons in petto had! De te Brakes zijn, zoals we allemaal weten, begenadigde lopers. Ze hebben alles mee: een topsportmentaliteit in huize te Brake, lange benen, geen grammetje vet, een ijzersterke trainingsdiscipline, een VOC mentaliteit en elk pijntje wordt met liefde door fysiotherapeut Mark weggemasseerd. Het geslacht ter Haar staat minder hoog op de hardloopladder. Sam is weliswaar een snelle jongen op het kortere werk, maar staat vooral bekend als de atleet die het altijd van zijn vader wint. Edo is geen hardloper, maar voetballer. En gek op Radler dus. Hij voetbalt in de B1 van AZSV. Maakt dus best wel de nodige meters, maar altijd met een onafscheidelijke bal aan de voet.
Sprintkanon Sam  laat langeafstandsloper Mark zijn hielen zien
Mark tegen Sam: de langeafstand-god tegen het sprintkanon. Hoewel Mark op de 5 kilometer een slordige 4 minuten sneller is, moest hij op de venijnige Beeklaan zijn meerdere erkennen in Sam. De testosteron spoot bij Sam uit de oren, zo blij was hij met de overwinning!

De strijd tussen Tim en Edo was zenuwslopend. Edo, 15 nog maar, had de tip gekregen om er vanaf de start als een speer vandoor te gaan. Dit deed hij ook. Na 220 m had Edo nog 2 cm over van de opgebouwde voorsprong: hij had gewonnen van Tim!
Met speels gemak wint voetballer Edo van hardlooplegende Tim
Als vader stond ik natuurlijk te glunderen! Mijn jongens hadden de jongens van Jan jr. eraf gelopen! Ik verwacht van Jan eerdaags een uitnodiging om man tegen man de Beeklaan op te rennen: een rechtstreeks duel van gen tegen gen. En ik moest van Christel zeggen dat ze Ankie op zou vreten, mocht Ankie de aandrang voelen om ook een Beeklaanduel aan te gaan!

Tot slot moet het me van het hart dat het me pijn doet dat de titel “King of the Beeklaan” gewonnen is door een voetballer, een AZSV’er. Nu is Bram, de King, de zoon van mijn lievelingsneef en medeorganisator Geert, dus ik gun het hem uiteraard wel. Maar een hardloopwedstrijd moet natuurlijk gewonnen worden door een hardloper! AVA is in z’n hemd gezet door AZSV! Toen ik zondag tijdens het opruimen de King van 2016 sprak, Bjorn Demkes, sprak hij de hoopgevend woorden “I’ll be back”. Dit jaar deed Bjorn ook wel mee, maar niet voluit; hij wilde zijn marathonvoorbereiding niet in gevaar brengen. Na de marathon zal zijn trainingen volledig focussen  op de Beeklaan Straatrace, volgens een schema van Greg van Hest naar verluidt!

Ik ga denk ik vragen of onze mastersprinter Patrick Ikink een sprintclinic wil verzorgen volgend jaar. Het zou mooi zijn als we hiervoor een mooi groepje ambitieuze sprinters voor kunnen charteren! Ik moet en ik zal die titel veroveren, in ieder geval Jan te Brake jr. voorblijven volgend jaar!

Hartelijk groet,

Rinke ter Haar, voormalig King of the Beeklaan

Geen opmerkingen:

Een reactie posten