Winterswijk 6e Twee Bruggenloop 6 km - 46.37 min, 143e plaats

Prachtige loop met maar liefst 486 finishers

Afgelopen zondag hadden we met de familie van mijn moeders kant een familie reünie bij mijn broer in het Klooster. Veel familieleden (neven en nichten) zie je bijna alleen bij een feestje of een begrafenis. Het was erg gezellig en na een familie quiz stond er ook nog een potje voetbal op het programma op het Kiek Uut De Doppen veld en dat was het inderdaad. Je kreeg met een elastiekje twee koffiebekertjes, waar de bodem uitgehaald was, op je hoofd en het was de bedoeling om met een erg lichte bal te scoren bij je tegenstander. Het moeilijke hiervan is dat je of je tegenstander of de bal in de gaten houdt maar dat je deze nooit tegelijk kunt zien. Na een vijftal minuten geef ik een trap tegen de bal en voelde gelijk een klein spiertje in mijn rechter bovenbeen. Ik ben er maar gelijk mee opgehouden en aan het eind van de middag, na het nuttigen van een paar drankjes, viel me de blessure gelukkig mee.

De maandagmorgen had ik vrij en halverwege de morgen leek het me leuk om nog even een klein duurloopje te maken. Ik was de oprit van ons huis nog niet af of ik begon er al wat last van te krijgen. Na enkele kilometers, toen de spieren wat warmer waren, ging het eigenlijk steeds beter. Wel ben ik twee keer gestopt om wat rek- en strek oefeningen te doen. Maar hoe harder ik liep hoe meer last ik van mijn bovenbeen begon van te krijgen. Na ruim kilometer of zes ben ik maar weer naar huis gegaan.

De dinsdagavond stond de 6e Twee Bruggenloop in Winterswijk op het programma en hiervoor had ik me opgegeven. Ruim op tijd ben ik er naar toe gegaan en heb eerst eens even goed warm gelopen. Dat ging prima maar zo gauw ik weer wat versnelde begon ik het spiertje te voelen. Een 'echte' wedstrijd zou het dus niet worden en na overleg met Sandra Wassink van de organisatie hoorde ik dat ze geen achterfietser voor de 6 kilometer hadden. Daar kon ik wel bij mee lopen en me zodoende nog een beetje nuttig maken. Voor de zekerheid heb ik een flesje water mee genomen waar onder de wedstrijd regelmatig gebruik van werd gemaakt.

Aan de achterkant van zo'n wedstrijdveld zie je ook nog eens een andere beleving. Als het startschot al heeft geklonken zie je uit alle hoeken nog atleten aankomen die aan hun wedstrijd beginnen. Er wordt nog snel even een groepsfoto of selfie gemaakt en druk pratend beginnen ze aan hun wedstrijd. Ik liep mee in een groepje waarvan een aantal atleten net aan hun eerste wedstrijd waren begonnen. Bij het voetbalveld meenden ze dat ze rechtdoor mochten lopen en dat deze lus alleen voor de tien kilometer lopers was. Met kilometertijden van 7.30 a 8.00 minuten liepen ze, af en toe wandelend, naar de finish toe. Het is te hopen dat ze volgend jaar allemaal weer terug komen en dat we zo over de 500 deelnemers heen gaan. Maar ze hebben het allemaal gehaald en dat is toch een hele prestatie op zich, ook voor deze atleten heb ik een groot respect, klasse gelopen!