Sportieve dagen op Texel

De vuurtoren van Texel, op het noordelijkste puntje van het eiland

Een korte en sportieve vakantie in de maand november op het grootste Nederlandse Waddeneiland Texel gaat er altijd wel in. De gemiddelde lengte van het eiland is ruim 20 kilometer en de gemiddelde breedte 8 kilometer, waardoor Texel een landoppervlak van bijna 170 km heeft. In iedere plaats van dit prachtige eiland zijn we wandelend, hardlopend of fietsend wel geweest en meestal was het startpunt ons hotel in Den Burg. Het is één van de zeven dorpen van het eiland, ieder met een eigen karakter en een eigen gezicht.

Den Burg is de hoofdplaats van Texel en ongeveer de helft van de 14.000 inwoners van Texel woont er. Het is dan ook niet zo gek dat het zelfs in het najaar een vrij levendig dorp is. De restaurants zijn er trouwens ook prima.

De Waal is het kleinste dorpje en ligt centraal gesitueerd op het eiland. Een rustig dorpje waar een gemoedelijke sfeer hangt en voordat je er erg in hebt, ben je er ook al weer uit. Je kunt je haast niet voorstellen dat het dorpje honderden jaren terug aan zee lag.

Veel mensen vinden Oosterend het mooiste dorp van Texel, met de imposante Maartenskerk als opvallend middelpunt. Er omheen liggen schilderachtige straatjes en steegjes, met mooie oude geveltjes.

In Cocksdorp, op het noordelijkste puntje van Texel staat de vuurtoren van het eiland. Deze toren was echt wel noodzakelijk want voor de kust van Texel zijn in de loop der eeuwen vele schepen vergaan. Terwijl er aan het begin van de negentiende eeuw wel vuurtorens stonden op Terschelling en in Den Helder, had Texel alleen een houten baken. Dit was duidelijk onvoldoende want tussen 1848 en 1860 vergingen er maar liefst 72 schepen voor de Texelse kust. Dankzij jarenlange inspanningen werd in 1863 begonnen met de bouw van de vuurtoren, waarna op 1 november 1864 het licht werd ontstoken. In 1945 werd de toren zwaar beschadigd. Hij is in 1948 hersteld door hem met een nieuwe muur te omhullen en een nieuwe bovenbouw te plaatsen. Dit veranderde de vorm van de toren doordat hij een stuk breder werd. Rond het noordpunt ontmoeten ook de Noord- en Waddenzee elkaar. Daardoor is er een gevaarlijke stroming en is zwemmen verboden.

De Koog is de badplaats van het eiland, waar alleen een duinenrij het dorp scheidt van het strand en de zee. Ook enkele mooie natuurgebieden liggen op loopafstand van het dorp, waar deze week nog een Avajaan zijn intrek in een hotel heeft genomen en ongetwijfeld ook de nodige kilometers heeft gemaakt. Mijn eerste stravaatje was nog maar net de wereld in of ik kreeg al een reactie. Leuk dat je er daar pas achter komt dat je in dezelfde week op hetzelfde eiland zit.

Oudeschild is het enige dorp van Texel dat nu nog direct aan zee ligt. Eb en vloed kunnen in de haven rustig hun gang gaan. Een aantal keer per jaar stijgt het zeewater zo hoog dat de kade overstroomt maar daar schijnt een Oudeschilder niet warm of koud van te worden. De omgeving van dit dorp hebben we beter leren kennen door een prachtige wandeling die we daar gemaakt hebben.

De laatste dag rijden we terug naar het meest zuidelijke dorp van Texel Den Hoorn, waar de veerboot ons terug naar den Helder brengt. Enkele prachtige dagen zitten er weer op, waarvan we volop genoten hebben met prachtig novemberweer. Erg veel kenden we niet weer terug van het eiland, maar het was dan ook al weer 28 jaar geleden dat we er voor het laatst waren geweest!

Het zit er weer op