Salland Trail in Nijverdal 50 km - De eerste ultra trail van 2018

Pascal Schepers wordt aan de finish opgewacht door Bertus van Elburg, de organisator van de Salland Trail

Al een paar jaar zie ik positieve berichten voorbij komen van de Sallandtrail. Dit jaar heb ik mij voor de 50km ingeschreven wat tevens een mooie voorbereiding is voor mijn eerste wegmarathon. Na de Safaritrail en Slangenburgtrail wordt dit een wat meer serieuze uitdaging qua parcours en afstand. Voordat we aankomen rijden we door het Nationaal Park de Sallandse Heuvelrug. Enigszins verbaast van het natuurschoon maakt dat ik er nog meer zin in heb om de twee lussen van 25km te lopen. Bij het zwembad en sportcentrum De Ravijn is het al behoorlijk druk. Na een kop koffie te hebben gescoord even bij Bianca van Sport-Balance langs om nieuwe INOV-8 trailtalon 235 te proberen. De schoen heb ik al in de 250 versie alleen hebben weer hun beste tijd gehad en zijn aan vervanging toe. In de veter leg ik een extra knoop en besluit ze aan te houden voor de trail. Een goede keuze blijkt achteraf want de vele singletracks en het vrij droge parcours is ideaal voor deze lichte en soepele schoen.

Het is best zonnig als 11 uur wordt afgeteld voor de start. Vanaf het zwembad is het een heuveltje op en de bossen in. Vooraf zat ik te rekenen en hoopte en mikte ik op een gemiddelde van 4:30 per km. In het begin lag het tempo gemiddeld al veel te hoog waarna ik besloot om na een kilometer of 6 iets het gas terug te nemen. Stefan bleef het tempo vasthouden en het gaatje werd steeds wat groter. Echt alleen loop ik niet veel want onderweg zijn er veel mountainbikes en wandelaars op de route. Niet veel later zie ik ook de eerste 25km lopers die eerder zijn gestart. Later haal ik een duo in en zie dat één van de twee lopers de andere blinde begeleid. Echt heel tof, respect! Overigens valt het me op dat de 25km lopers vriendelijk zijn en veel rekening houden met de snelheidsverschillen wat het passeren vaak makkelijk maakt. Thanks daarvoor! De noordelijke lust kent behoorlijk wat single tracks en een gedeelte met veel omgevallen bomen waar regelmatig een andere weg gezocht moest worden of even afremmen om onder of over de bomen te gaan. Voor de zandkuil kom ik ineens weer heel dicht bij Stefan. Hij had het best zwaar en de voorfietser Erik stelt zich netjes voor begeleidt me vanaf circa 21km.

Na 25 kilometer kom ik in 1:49 door bij het zwembad. Even wat suikerbrood eten en wat drinken pakken en weer door. Organisator Bertus vraagt nog hoe het parcours is uitgezet en zegt tegen me dat ik nog fris eruit zie. Even kort wat woorden wisselen met mijn pa die mee is als supporter en weer door met wat suikerbrood in de rechterhand voor onderweg. Meteen mochten we weer de singletracks op van het MTB parcours wat erg leuk is om overheen te rennen. Bij het oversteken van de provinciale weg word ik nog bijna de verkeerde kant op gestuurd. Gelukkig staat Erik te wachten en was er niet veel verkeer waardoor we richting het heide gebied konden gaan. Het gebied is open en af en toe stond er best veel wind. Het is niet echt klimmen maar veel glooiingen zitten in het gebied. De klimmetjes die erin zitten zijn allemaal relatief makkelijk ‘renbaar’ waardoor het tempo hoog blijft. Na een stukje tegen de wind in lopen haal ik Mike in die ik nog herken van de Devilstrail. Hij loopt steady op de 2e plaats op de 75km.

Bij het verzorgingspunt even al het afval gedumpt en een beker cola gedronken. De vrijwilligers zijn super beleefd en moedigen me nog even aan. Voor mijn doen blijf ik er lang, al zal het voor hen een korte stop zijn. Niet veel later passeer ik de Deen Rasmussen die voorop loopt bij de 75km. Hij vraagt aan Erik wat zijn voorsprong is, die is ruim geeft Erik aan en hij hoeft zich geen zorgen te maken als hij het tempo aanhoud. We groeten elkaar kort en vervolgen de route met het eigen tempo richting de finish. De laatste kilometers worden de benen zwaarder en moet ik mezelf pushen om door te zetten. Ik besluit ook om door te rennen en de laatste verzorgingsstop niet te gebruiken. Het tempo zakt iets maar de 3:45 lijkt nog haalbaar. Bij de grote weg moet ik helaas helemaal stoppen omdat er veel verkeer aankomt. Het voelt heel lang maar zou vast een seconde of 30 hebben geduurd maximaal. Op gang komen gaat wat lastiger nu, dat is best balen.

De finish is in zicht al blijft aftellen lastig omdat mijn gps niet optimaal bereik heeft gehad onderweg waardoor de gemeten afstand wat achterloopt dan de werkelijke afstand. Ineens herken ik het stuk dat boven het zwembad langsloopt en weet ik dat ik er nu echt bijna ben. Naar beneden, de bocht om en richting de finish. Helaas niet onder de 3:45 maar nog steeds in een prima tijd van 3:46:59. Ik loop nog bijna richting de doorkomst mat in plaats van de finish, gelukkig roept Erik me op tijd. Bertus staat me op te wachten, net als alle andere lopers die binnen komen of doorkomen en is een ware een gastheer voor iedereen. 

Na het passeren van de tijdregistratiematten verwelkomt en feliciteert hij me. De vrijwilligers bieden me wel drie keer bouillon aan maar ik heb meer oog voor het suikerbrood (aanrader Bertus houdt dit erin) en drink een paar bekers water weg. Kim Mulder en Rudy Kapitein zien me staan en komen de eerste ervaringen van de trail aanhoren. Na een tijdje wordt er ineens geschreeuwd. Rasmussen wordt op het evenemententerrein bijna voorbij gesprint door Mike. Het scheelt echt niet veel maar het sprintje dat hij eruit perst is net voldoende om Mike voor te blijven. Bizar dat na 75km hardlopen het beslist wordt op een centimeter of 25. Bertus wil nog wat foto’s maken met ons, de nummer 2 van de 50km is inmiddels ook binnen gekomen. Daarna is het tijd om lekker te douchen en gebruik te maken van de massage.

De Sallandtrail heeft me verrast qua parcours en natuur. De vrijwilligers waren zeer behulpzaam en de route was goed uitgezet. Ik ga zeker nog vaker deelnemen. Nu even een paar dagen rust en lekker doortrainen voor de eerste marathon en de Scenic trail.

Een verslag over de Salland Trail van Pascal Schepers uit Doetinchem, de beste trailrunner in de Achterhoek.