Minder blessures met de juiste ondergrond?

Wat is de invloed van de ondergrond op blessures? 

Kun je blessures voorkomen door te kiezen voor de juiste trainingsondergrond?

Door Miriam van Reijen

Je landing op de grond leidt tot een soortgelijke kracht op je lichaam. Onderzoek heeft laten zien dat in vergelijking met gras, de hoogste piekkrachten ontstaan op asfalt. De piekkrachten op asfalt zijn zo’n 13% hoger dan tijdens het lopen op gras. Bovendien wordt de kracht tijdens lopen op gras verdeeld over een groter oppervlak en is de voetcontacttijd tijdens het lopen op asfalt aanzienlijk korter. Bij de landing op asfalt krijgt je voet op een kleiner gedeelte en gedurende een korte tijd een hogere belasting te verduren. Voordeel van de hardheid van asfalt is dat je als het ware omhoog én vooruit gestuiterd wordt. Dit komt ten goede aan je loopsnelheid. Maar is ook belastend voor je lichaam. Wordt er bij zacht terrein slechts twee keer je lichaamsgewicht teruggekaatst bij de landing, bij harde ondergrond is dit tot wel vijf keer je lichaamsgewicht. De hogere verticale ‘stuiterkracht’ wordt geassocieerd met een groter risico op een stressfractuur aan het kuitbeen. Loop je meer dan 64 kilometer per week dan is dit risico verder verhoogd. De constante herhaling van de krachten op je kuitbeen maken je gevoeliger voor een fractuur.

Groucho running

Een manier om de impact van een hard terrein te verminderen is door je knie tijdens het lopen verder te buigen (tijdens de landing). Dit zogenaamde Groucho Running wordt gekenmerkt door een hardloopstijl waarbij de hoek tussen de knie en de heup afneemt tot 50 a 60 graden (in tegenstelling tot wat we natuurlijk gewend zijn te doen, zo’n 70 graden). Je kunt je dit voorstellen door te letten op je dijen. Die zijn bij 50 a 60 graden meer horizontaal. Deze manier van hardlopen vermindert de stijfheid van de benen met zo’n 20 procent en zorgt voor een langere contacttijd. Met als gevolg 80 procent minder schokbelasting voor het lichaam. En dus minder kans op blessures. Maar wel ten koste van je snelheid. Deze manier van hardlopen kost zo’n 50 procent meer energie dan tijdens ‘gewoon’ hardlopen.

Blessures op gras?

Door bovenstaande zou je kunnen concluderen dat een harde ondergrond meer risico geeft op blessures. Toch is dit niet helemaal juist. Gras heeft namelijk het nadeel dat het moeilijk is hobbels, stenen en gaten te zien. Hierdoor heb je een grotere kans op verstuikte enkels. Ook onverwachte boomwortels zijn verraderlijk. Door deze obstakels moeten je voeten, knieën, heupen en enkels zich constant aanpassen. Niet iedere loper heeft de vaardigheid om dit moeiteloos te doen. Een onderzoek een aantal jaar geleden uitgevoerd liet zien dat er juist meer blessures voorkwamen bij lopers die vaak op zachtere ondergrond trainden. Verstuikingen, verrekkingen en zelfs ontstekingen aan pezen en gewrichten kwamen vaker voor bij deze lopers. (bron)