Verslag van de 9e Hemelvaartsloop in Barlo

Uitgezwaaid worden door één van de bekendste inwoners van Barlo

De Hemelvaartsloop van Geert is een prachtige traditie waar ik ieder jaar weer aan mee probeer te doen. Het lukt niet altijd, maar dit jaar kon ik weer van de partij zijn. Heerlijk zo'n Hemelvaartsdag beginnen met een lekker duurloopje met loopvrienden, wat is er nog mooier. Nu dacht ik daar vanmorgen even heel anders over toen de wekker om kwart voor zes afging… maar mezelf in gedachten bij het nekvel gepakt en het bed uit gesleept. Heel zachtjes heb ik mijn loopspullen gepakt en de trap af geslopen om niet iedereen in huis wakker te maken. Voor de zekerheid zelf ruim op tijd buiten gaan staan om te voorkomen dat Denise, die me op zou halen, de hele buurt wakker zou toeteren.

Van tevoren hadden we nog even op Google Maps gekeken waar we zouden moeten zijn in het pittoreske Barlo, maar toen we dichterbij kwamen bleek dat verspilde moeite te zijn. Van alle kanten kwamen fietsers en auto's naar huize Ikink, dat kon dus niet missen. Er hadden zich maar liefst 51 personen opgegeven om mee te doen en het leek er op alsof die er ook allemaal waren. Achteraf bleken er twee personen minder te zijn, maar het was nog steeds een drukte van belang in de tuin van Sabine en Patrick. Gelukkig was die tuin groot genoeg. Naar schatting was daarmee het aantal mensen in Barlo in één klap verdubbeld.

Na de gebruikelijke groepsfoto van Geert was het tijd om te vertrekken voor de Hemelvaartsloop 2018. Heel Barlo was inmiddels wel wakker geworden van het geklets. Het klonk alsof er wel honderd meededen. Nadat we Barlo-City uit waren liepen we al snel over allerlei pittoreske buitenaf weggetjes waarvan ik het bestaan nooit vermoed had. Het tempo was gemoedelijk en er was dan ook voldoende tijd om rond te kijken en te genieten van het geweldige buitengebied. Door het mooie weer afgelopen dagen was alles wat groeit en bloeit zo ongeveer ontploft en het zag er dan ook fantastisch mooi uit. Veel wild zagen we echter niet onderweg, die waren natuurlijk al lang gevlucht voor de kleurrijke en luidruchtige groep die door de Barlose dreven trok.

Naast allerlei kleine boerenweggetjes liepen we ook regelmatig over kleine zandpaden, door bosjes, geweldig genoten van het landschap. Eigenlijk jammer dat er geen camerateam mee was, het was gewoon prachtige Achterhoekpromotie geweest. Volgens mij zijn we onderweg maar twee mensen tegengekomen, en een herdershond die even poolshoogte kwam nemen. Heerlijk rustig dus. Dat gaf dan ook volop ruimte voor goede gesprekken onderweg. Uiteraard ging het dan voornamelijk over onze gezamenlijke hobby en allerlei wedstrijden en voorbereidingen werden doorgenomen. Maar ook de plaatselijke nieuwtjes kwamen aan bod, en het zijn niet altijd de dames die het meeste weten te melden…

Na een kilometer of acht werden de kortere en de langere afstand gescheiden. In een iets kleinere groep is het wat overzichtelijker, maar regelmatig moest er toch even aan de rem getrokken worden om de groep weer te verzamelen. De stemming zat er goed in en dat bleef ook zo tot we weer bij huize Ikink aankwamen. Daar konden we nog even genieten van een welverdiend bakje koffie met een heerlijk broodje er bij. Wat een fantastisch georganiseerd loopje weer. Sabine en Patrick bedankt voor de gastvrijheid en de mooie route. Ik ben nu al benieuwd naar volgend jaar.

Andre Bleumink