Het Olympisch Stadion in Berlijn |
Linda vroeg zijn er eigenlijk nog
kaarten? Yep kaarten genoeg en we besloten een familiekaart te kopen voor die
avond want er waren veel Nederlanders aan de start! Via Ticketmaster kaarten
gekocht en op naar het Olympisch Stadion van Berlijn. Wat een happening, zeker
voor de meiden. Auto parkeren, tja niet heel goed aangegeven en de
parkeerplaats midden voor het Olympisch stadium was nog niet vol zagen we, maar
de toegang was wel afgezet met Politie busjes zonder politieagenten. Onze auto
paste er tussendoor en zo stonden wij midden voor het olympisch stadion en
parkeerde daar de auto, hilarisch!
We zijn binnen, wat een indrukwekkend
gebouw. We zijn een beetje zoekende naar waar we naartoe moeten en dan worden
we aangesproken, hé hallo jullie ook hier! Tja Aaltenaren zijn blijkbaar
reislustig…. We lopen het stadion in en lopen tegen een muur van gejuich en
gejoel aan en kijken voor het eerst het stadion in, wauw! We zitten op onze
plek en kijken onze ogen uit, we kijken naar de diverse onderdelen en gaan af
en toe even wat drinken want het is net zoals overal heet.
Dan beginnen de 100M sprint
semi finals, het wordt doodstil in het olympisch stadion net voor de start en
je kunt een speld horen vallen! En dan, SET, een knal en daar gaan ze, wauw
kippenvel en wat een oorverdovend lawaai komt er los. Uiteindelijk deden de
Nederlanders het goed, wat een visitekaartje gaven ze toch af in dit deelnemers
veld. En dan het kogelstoten, het
kogelstoten heeft onze aandacht eigenlijk nooit echt gehad maar wat een show
brengen deze mannen. Het lijkt zo gemakkelijk effe een kogel rond de 20m
weggooien en weer door voor een nog betere worp, ik geef het je te doen.
Finale, dan de 100m sprint
finale voor de dames, alle vier zenuwachtig op de punt van ons zweterige
plastic stoeltje. Opnieuw hetzelfde verhaal, SET, een knal en ze zijn los, juichen,
schreeuwen we hebben het allemaal gedaan. Het was een mooie finale met een mooie
derde plek voor Daphne. Wauw wat was het een geweldige
avond, met allemaal nieuwe indrukken en ervaringen. Schijnbaar is de liefde
voor het hardlopen op wat voor manier er bij ons toch een beetje in gebakken of
beter gezegd ingelopen. Dit met dank aan Ava’70 en vooral onze loopmaatjes! Het was een spontaan maar
zeker niet geplande finale van onze dag!
Linda, Joëlle, Silke en
Martijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten