 |
| Dit jaar de ruim 36 km voor Eric |
Vandaag was het zo
ver! Ik heb het rijtje devil’s trails in Doorn vol gemaakt. In 2014 de 6,66km, in 2015 en 2016
de 16,66km en in 2017 de 26,66km. Dit jaar was het de beurt aan de 36,66km. Direct
na de start weer de traditionele mul zandbult opstampen en daarna direct het
bos in voor de rest van het trailfeest. Gelijk aansluiting met een paar heren
die een lekker tempo aanhielden en niet op het horloge kijken, dat leid alleen
maar af. Maar na een kilometer of 7 toch maar eens naar het tempo gekeken, en
5:15 min/km is wel heul erg voortvarend als je nog 29km moet.... Dus maar een
beetje laten terugzakken.
Na verloop van tijd toch de heren weer in het zicht,
gaan zij nu langzamer offuuuuh. Nope, ik ging als vanouds weer redelijk
ongeremd. Doseren, wat was dat ook al weer? Na 18km tussen de schapen begonnen
de benen al te verzuren, maar dan ook echt alles. Maar ik zat op een eindtijd
van 3:35 uur. Dus maar iets rustiger verder, had gehoopt op een eindtijd van
rond de 4 uur. Eigenlijk vanaf de halve marathon-afstand alleen maar bezig
geweest met afremmen, voorkomen van kramp en steeds wisselende pijntjes tussen
lies, kuiten, hamstring, bovenbenen en bilspieren. Nadeel van de lange afstand
is wel dat je eigenlijk heel lang op jezelf loopt en je op niets of niemand
kunt richten.
Gelukkig kom je genoeg leuke/ mooie/ dingen/ uitzichten tegen
onderweg om van te genieten en op een gegeven moment komen de andere afstanden
er bij en kun je je een beetje optrekken aan andere mensen. Dus het laatste
stuk van 3 km zonder wandelen volbracht! Daar kom je dus bij diezelfde zandbult
aan en mag je vol gas richting de finishlijn begeleid door enthousiaste
cheerleaders. Volledig verrot, maar dik tevreden (dat laatste duurde even, eerlijk
gezegd) Anja opgezocht die daar lekker in het zonnetje op me wachtte. Thanx dat
je mijn opper-supporter bent.
Eric Hoogerbrug
Geen opmerkingen:
Een reactie posten