 |
| Luuk te Brake, sinds enkele maanden assistent trainer bij Ava’70 |
“Ik leef helemaal in het nu,
morgen is niet belangrijk”
“Beste lopers van de A-groep.
Ik verzoek jullie om vanavond met reflecterende kleding en verlichting de weg
op te gaan. We zijn immers verkeersdeelnemers en ongelukken zou ik ernstig
betreuren. Daarnaast krijgen wij van mede-weggebruikers klachten over onze
slechte zichtbaarheid.” Deze dringende boodschap gooide Luuk te Brake afgelopen
woensdag op WhatsApp.
Te Brake die bekend staat als
luidruchtig, tegendraads en ondeugend, is sinds enkele maanden assistent
trainer bij Ava’70. Deze nieuwe functie brengt enkele verantwoordelijkheden met
zich mee en Luuk neemt zijn taak erg serieus. De 25-jarige Te Brake haalde tot
voorkort bij een ieder het bloed onder de nagels vandaan en gedraagt zich nu
als Majoor Bosshardt. “Een mens wordt ouder en wijzer, ik ben ook geen 24
meer.”
“Op 15 maart van dit jaar had ik een droom, nou het was eigenlijk meer een visioen. Ik lag in een diepe put en mijn leven hing aan een zijden draadje. Tot er plots uit de duisternis een grote hand verscheen, ik werd door deze hand uit de put getild. Dit was een levensveranderende en erg emotionele ervaring, ik denk dat ik het licht heb gezien. De laatste tijd heb ik mij veel verdiept in de zin van het leven, personen als Demond Tutu en de Dalai Lama zijn hierin voor mij erg belangrijk. Ik wil graag iets terugdoen voor de wereld, die prachtige wereld die mij al zoveel moois heeft gegeven.” Luuk voegt zich bij het trainersgilde van Ava’70 en hij maakt als oefenmeester een stormachtige ontwikkeling door. “ik heb besloten om mijn eigen carrière op een lager pitje te zetten. Het overbrengen van mijn kennis en ervaring geeft veel voldoening. Ik ben een rijker mens, niet financieel maar wel van binnen.”
“Op 15 maart van dit jaar had ik een droom, nou het was eigenlijk meer een visioen. Ik lag in een diepe put en mijn leven hing aan een zijden draadje. Tot er plots uit de duisternis een grote hand verscheen, ik werd door deze hand uit de put getild. Dit was een levensveranderende en erg emotionele ervaring, ik denk dat ik het licht heb gezien. De laatste tijd heb ik mij veel verdiept in de zin van het leven, personen als Demond Tutu en de Dalai Lama zijn hierin voor mij erg belangrijk. Ik wil graag iets terugdoen voor de wereld, die prachtige wereld die mij al zoveel moois heeft gegeven.” Luuk voegt zich bij het trainersgilde van Ava’70 en hij maakt als oefenmeester een stormachtige ontwikkeling door. “ik heb besloten om mijn eigen carrière op een lager pitje te zetten. Het overbrengen van mijn kennis en ervaring geeft veel voldoening. Ik ben een rijker mens, niet financieel maar wel van binnen.”
Luuk denkt nog niet na over
zijn toekomst. “Ik leef helemaal in het nu. Morgen is niet belangrijk.” Ondanks dat Luuks kijk op het leven 180 graden is gedraaid, blijft hij dromen.
“Over een paar jaar wil ik net zo’n goede trainer zijn als pappie en opa.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten