Verslag van de 5e Smokkelloop met Schorre Piet

De tien die-hards en begeleider Herman

Smokkelloop 5.0 - 2019 ontaard bijna in reusachtig drama

Waar moet je het als net iets te drukke verslaggever de day after het eerst over hebben. Is dat alle lof voor de tien die-hards die weer en wind trotseerden en in de bittere kou het Duits-Nederlandse grensgebied onveilig maakten. Of toch over de twee softies van begeleiders die Opperbegeleider Herman het zooitje in z’n eentje lieten begeleiden. Zeg het maar. Nee, dan is de actie die uw verslaggever deed toch wel koploper. Vanaf 19.15 uur druppelen de noeste smokkelaars het smokkelkwartier Balke op ’t Slaa binnen om zich daar te ontdoen van alle regenkleding en overige spulletjes voor na afloop, zo ook ondergetekende. 

Doorweekte handschoenen en muts worden even ter droging op de kap van de kachel gelegd. Tot zover niks aan de hand. Maar dan…., plotseling een gegil, rook en stank en het scheelt niks of de Smokkelbude was één groot inferno geweest. Gelukkig was uw verslaggever alert en met gevaar voor eigen leven trok hij de hevig smeltende, krimpende, stinkende brandhaard bij de al bijna exploderende gasbus weg. Indien deze handschoenen en muts gevuld waren geweest was alle haargroei weggeschroeid en waren het minimaal 3^de graads brandwonden geworden. Het bleef nu gelukkig bij 4 geamputeerde vingers en een open hoofdwond.

Na alle commotie duurde het even voordat een ieder zonder knikkende knieën naar buiten durfde maar om 19.40 uur zette zich de ietwat gehavende Smokkelmeute in beweging. De tocht liep voorspoedig en na een klein uurtje waren bij de befaamde Smokkel-schuilhut alwaar we werden getrakteerd op een lekker flesje afbijtmiddel, brrrr, maar je warmt er wel lekker van op. Inmiddels begonnen de bovenbeentjes van Smokkelschaatser André al aardig vol te lopen en waar voor menigeen het tempo lekker iets naar beneden ging werd het voor hem een ware helletocht. Maar ja, hij was de sleutelbeheerder van het Smokkelkwartier dus we moesten nog op hem wachten ook, maar anders…..

Na ruim 14 kilometer werden we weer warm onthaald en had Smokkelinez gezorgd voor warme worst en koffie, heerlijk. Smokkeljerrel heeft weer gedurfd de kachel aan te steken maar niemand had het lef om ook maar iets nats in de buurt daarvan neer te leggen. Het werd nog een gezellig samenzijn, totdat Schorre Piet meende te moeten gaan zingen, maar werd al gauw overruled door Smokkeltify en Bluetooth, ook weer opgelost. Langzaam maar zeker schuifelden de Smokkelaar(ster)s richting huis en toen Erwin het Plat schrieven van Evelien mondeling ging uitleggen dat het 'Iezelt in Iezerloo', werd het voor uw verslaggever ook de hoogste tijd. Schorre Piet en André geweldig bedankt weer voor de organisatie en Inez natuurlijk voor de gastvrijheid.

Smokkel-Bluetooth