Beter hardlopen heeft niets met tijd te maken

Je hoeft dus niet iedere dag die rare scherpe tijden te lopen

We willen graag allemaal beter hardlopen. Bij de meesten gaat het om een scherpere tijd. Dat hoeft helemaal niet, hardlopen en hoe je daarin beter wordt heeft niet direct te maken met tijd. Hoe pak je het aan?

Tijden in je hoofd zijn onmogelijke grenzen…

Hardlopers denken vaak aan tijden. Eerst is daar dat ideaal van het persoonlijk record. Daarna ga je in je trainingen dat opdelen en kom je op de gewenste tijden per kilometer. Op die manier hoop je de verbetering te realiseren. Een tijd in je hoofd kan dan ook tegen je werken. Het wordt een grens waarbij als eerste effect er aanhangt dat dit moeilijk te bereiken is. Waarschijnlijk denk je onwillekeurig dat dit zelfs onmogelijk is. Dat wordt lastig want dat moet je het onmogelijke waarmaken.

… En niet verder

Een tijd in je hoofd heeft nog een nadeel. Het geeft aan, tot daar en niet verder. Je denkt er al aan dat het heel moeilijk is om te halen en daar bovenop zit de boodschap dat nog beter echt niet haalbaar is.

Proces is positief

Daarom kun je het beter omdraaien. Trainers noemen dat vaak: richten op het proces. Het proces van sterker en beter worden. Dat bevat heel veel positieve kanten waardoor je geen grens in je hoofd zet. Dan is het een stuk makkelijker verbetering te realiseren dan een boodschap gebaseerd op tijd. Stel je even een paar vragen als je je hardlopen in het perspectief van een proces en niet een richttijd plaatst.

1 Kijk in je trainingen in plaats van naar je horloge naar wat er heel goed gaat of juist minder goed?

2 Kun je de onderdelen in je trainingen die heel goed gaan nog verder verbeteren?

3 Wanneer train je teveel of niet goed en daalt je rendement?

4 Heb je andere middelen nodig, zoals schoenen, kleding, tijd, trainer, kennis?

5 Je verandert, dat zal niet meteen lukken. Vaak zie je zelfs een lichte terugval voordat het goed gaat.

Waar loop je voor?

Nog een andere vraag is voor dit proces van grote invloed. Dat zou punt 6 in de bovenstaande lijst kunnen zijn. Om het heel eenvoudig te formuleren: ‘waar loop je voor’. Als je voor jezelf loopt dan kan het zijn dat je eerder stopt. Je doet het alleen maar voor jezelf en als het dan tegenzit dan zakt de motivatie in. Bij grote prestaties zie je mensen boven zichzelf stijgen. Dat is vaak letterlijk. "Ik hield het vol want ik liep voor het goede doel”. Herkenbaar?

Voorbij je eigen grens

Dat boven jezelf uitstijgen betekent dat je voorbij je eigen persoon kijkt. Je traint inderdaad misschien om veel geld bij elkaar te krijgen voor dat goede doel. Of omdat je de eer van de atletiekclub hoog wil houden. Of misschien voor je partner, vader of moeder. Je gaat dan veel verder dan je eigen grenzen want je doet het voor iets groters.

Rust in de trainingen

Dat  geeft ook rust in je proces. Je hoeft dus niet iedere dag die rare scherpe tijden te lopen. Je hebt dan ook niet de neiging om jezelf af te branden als het niet lukt. Ondertussen werk je wel hard want je traint met veel meer in je hoofd dan alleen je persoonlijke beste tijden. Het kan de goede balans opleveren tussen rustig trainen en trainingen op het scherpst van de snede. Wie weet haal je daardoor ook veel betere trainings- en wedstrijdresultaten dan dat je eerst deed op basis van tijden (bron)