vrijdag 1 februari 2019

Moet een recreatieloper een prestatieloper willen zijn?

Zou het niet mooi zijn als deze twee loperssoorten wat van elkaar kunnen leren?
Je hebt twee soorten lopers. Er zijn de lopers voor wie hardlopen een wedstrijd is. Zij willen zich altijd verbeteren, zijn in de weer met horloges en schema’s. Ze schrijven zich in voor wedstrijden en wurmen zich voor de start naar voren, zodat ze helemaal vooraan staan. De wedstrijd is eigenlijk alleen geslaagd als ze in een persoonlijk record de finish halen.

En dan is daar de andere loper. Degene voor wie hardlopen ‘lekker bewegen om fit te blijven’  betekent. Die eigenlijk altijd op hetzelfde tempo hetzelfde rondje rent. Die wel iets harder zou kunnen rennen, maar geen zin heeft in al die moeite en spierpijn en bovendien graag om zich heen wil loeren om de rondvliegende vogeltjes te bekijken. Als deze recreatieloper al een wedstrijd rent, dan is dat samen met een vriend of vriendin. En samen meedoen, betekent dat samen starten (ergens achterin het startvak), samen (meestal kletsend) rennen en samen finishen. Met een beetje geluk is het t-shirt nog bezweet ook. Zou het niet mooi zijn als deze twee loperssoorten wat van elkaar kunnen leren?

Ontdek het lopersbeest in je
Ja, lieve recreatieloper. Jij zou best wat meer wedstrijdwillig mogen worden. Want als je wat fanatieker wordt, houdt dat ook in dat je feller gaat trainen. Je conditie verbetert, je benen en billen worden (nog) strakker en je merkt dat het lopen je steeds makkelijker afgaat. En dat werkt enorm motiverend. Geen fijner gevoel dan sneller te zijn dan ooit tevoren.

Als je weet waar je het allemaal voor doet, zul je minder moeite hebben om je trainingsrondje te maken als het regent of waait. En dus raak je weer beter getraind, worden je billen nog strakker en je tijden nog sneller. Echt waar, je hebt maar een kleine aanzwengel (en misschien een goed horloge, of trainingsapp) nodig om het vliegwiel te starten. En als dit betekent dat je voortaan een wedstrijd alleen loopt: dat geeft echt niet. Ga je daarna gewoon lekker de kroeg in met elkaar.

Ontdek de gezellige loper in je:
En ja jij fanaticus. Jij kunt af en toe best een tandje lager rennen. Want al dat gedoe met schema’s en precies op dit of dat moment je training afwerken, lijkt ontzettend professioneel, maar is voor je omgeving vooral dodelijk vermoeiend. Want laten we eerlijk zijn: De Olympische Spelen ga je toch niet halen. Dus is het echt niet nodig om elke training met de kiezen op mekaar en totaal kapot te beĆ«indigen. Bovendien heb je geen flauw idee wat er om je heen gebeurt, omdat je alleen maar op je horloge aan het kijken bent. (bron)

1 opmerking:

  1. Mooi omschreven en herkenbaar! In die fase zit ik nu, van altijd maar hard en altijd op dat klokje kijken, naar een stuk minder hard en het klokje thuis laten �� bevalt uitstekend!

    BeantwoordenVerwijderen