Verslag van de 50e Volkslauf in Vreden(D)

Mooie 2e plaats voor Wim Brinkman op de halve marathon

Afgelopen zaterdagmiddag 23 februari, samen met Geert Wevers naar de 50ste Internationaler Vredener Volkslauf geweest. Op de één of andere manier lijken de hardloop wedstrijden bij onze Duitse buren mooier, groter en indrukwekkender. Dat begint al bij de aankondiging ‘Internationaler Volkslauf’. Nu klopt dit wel want het zag er geel van de AVAjanen uit die Niederlande en we werden dan ook speciaal welkom geheten. Dan de start die is niet zo maar ergens, nee die is in het ‘Widukindstadion’ van Vreden. Een oude gravelbaan met daar tussen een grasveld, maar het klinkt voor een buitenstaander zeer hoop vol. 

Het inschrijven is in de aula van het Gymnasium en bij binnenkomst worden de reuk organen direct op scherp gezet door de heerlijke geuren van allerlei zelf gemaakte kuchen en warme wafels. Maar ook de geur van braadworst hangt overal in de lucht. Ik kijk Geert aan en denk: zullen we eerst??? of toch maar wachten tot na de wedstrijd. Gelukkig kiezen we voor het laatste (wijsheid komt met de jaren!) Na de nodige begroetingen met bekende hardlopers, zowel Duitsers als Nederlanders, kleden we ons om en gaan we vast naar buiten om de eerste jeugdloop te bekijken: de Kindergartenlauf. De ‘stadionsprechers’ brullen in hun microfoons en er is er zelfs één die al hardlopend rechtstreeks verslag doet van de jeugdloop (idee voor DIrk V?). Ouders, opa’s en oma’s, ze rennen van de ene kant van het veld naar de andere kant om al die jeugd- lopers aan te moedigen, een mooi gezicht. Valt me wel op dat er zo veel kinderen mee lopen. 

En dan eindelijk iets na 13.00 uur is de start van de Internationale  50ste Halbmarathon van Vreden. Over deze loop en vooral het parcours zijn we snel uitgepraat, zeven keer rechts en zes keer links. Ook veel lange rechte wegen en na een kilometer of 10,5 een man met een pionnetje op de weg bij het ‘wendepunkt’ en weer dezelfde weg terug. Zo nu en dan een wandelaar of fietser onderweg, maar dat was het dan ook wel. Na afloop echter gaat het met de indrukwekkende ‘Siegerehung’ weer verder. Want zoals Geert terecht op merkte, je moet je bijna schamen als je hier geen prijs hebt. (helaas was hij 4e). Nog nooit zo veel klassen naar voren zien komen, de ‘Siegererung’ duurde bijna langer dan de halve marathon. Maar na toch weer een mooie middag en een tas vol ervaring rijker, weer op weg naar Aalten. Met als conclusie dat het een geweldig evenement is, met alles er op en er aan, maar dat het parcours wel iets aantrekkelijker zou mogen zijn. Maar waarschijnlijk zijn we er volgend jaar gewoon weer.

Wim Brinkman