Wim Brinkman, een geweldige kerel

Wim en Dirk-Jan

Wim,

Beste bezoekers van deze prachtige site van Geert Wevers. Heb er lang over nagedacht, moet ik wel, moet ik niet maar uiteindelijk toch besloten dat iemand er iets aan moest doen. Dan ben ik degene maar die de klappen op moet vangen. Zo kan het niet verder….. Wat kan zo niet verder zult u zich afvragen? Ik zal het u vertellen, het moet nu echt afgelopen zijn met het podium dat Wim B telkens krijgt om maar te schrijven over een ieder wat hij maar wil. Op de een of andere manier denkt Wim dat dat allemaal kan, dat dat allemaal leuk is. Nou beste Wim, ik zal je uit de droom helpen, het is niet allemaal leuk!! Sterker nog, laat ik in ieder geval voor mezelf spreken, maanden lang heb ik dagelijks de gevolgen moeten ondervinden van jouw zogenaamde leuke stukje! Zelfs mijn vader klopte jou joviaal op de schouder bij mij op de verjaardag. Hij feliciteerde niet mij met mijn verjaardag (ik was per slot van rekening het feestvarken). Nee, hij feliciteerde jou met je mooie stukje. Eindelijk iemand die zegt hoe Dirk werkelijk is!!! Dat waren de woorden van de 80 jarige krasse knar. Mensen die niets van hardlopen weten, nooit de site van Geert lezen of zelfs maar van het bestaan hiervan op de hoogte zijn. Ja zelfs die mensen maakten opmerkingen die refereerden aan jouw zogenaamde leuke stukje. Waar ik ook kwam, wie ik ook sprak, het leek alsof een ieder het had gelezen. Iedereen wist nu ineens hoe ik was of zagen in jouw stukje bevestiging van het beeld dat ze toch al van mij hadden.

Toen na een paar maanden het eindelijk wat rustiger werd op dit front verscheen er eind december wederom een vernietigend stuk over mij bij Geert op de site. Wederom een welbewuste poging om mijn leven tot een hel te maken. En hulde Wim, net voor de normaal zo vredig verlopende feestdagen. Je ging er zelfs prat op dat je mij bewust plat wilde rijden. Je vriend Geert behoede je net op tijd voor deze daad. En wat was de reden voor dit stukje? Ik had even met Henk M. gesproken over de mogelijkheden tot het krijgen van wat techniek training! Ja, ik slof soms wat en ja het is goed daar wat aan te doen!! Maar Wim steekt daar dan weer de draak mee, wil de lachers weer op zijn hand krijgen. Goedkoop hoor, humor ten koste van je loopvriend. Want ja Wim, zo zie ik je nog altijd. Mijn liefde voor jou gaat zo diep dat ik je zelfs op mijn bruiloft heb uitgenodigd!! Toch niet zomaar iets lijkt me. Stukjes als die jij hebt geschreven en gepubliceerd treffen mij dan ook als een dolksteek in de rug! Jammer Wim, sterker nog verdrietig is dit! 

Wat mij uiteindelijk heeft besluiten om toch dit stuk te schrijven is het volgende. Eigenlijk wilde ik me niet verlagen tot het diep droeve niveau van Wim maar heb het uiteindelijk dus toch gedaan. De reden daarvoor was het stuk dat Wim afgelopen week heeft gepubliceerd. Mijn mond viel  open van verbazing of eigenlijk van verbijstering. Wim vertelde doodleuk dat hij iets deed bij de Zandlopers. Henk had hem gevraagd zijn expertise ter beschikking te stellen van deze mooie club lopers. En uiteraard, Wimpie voelde zich vereerd  en ging meteen op dit aanbod in. Terwijl ik afgelopen december na een onschuldig verkennend gesprek met Henk nog werd afgeschilderd als de eerste de beste landverrader. Zo deed Wim zijn rol nu af als een onschuldig leuk uitstapje bij een ander loopclubje… 

Het stelde allemaal niets voor, het was allemaal leuk, het moest allemaal kunnen. Misselijk werd ik hiervan. Mijn leven werd kapot gemaakt en Wim danst gewoon verder en gaat bij de marathon van Enschede waarschijnlijk weer een van zijn vrienden hazen van de zandhazen club!! En het verbazingwekkende is allemaal dat hij er mee wegkomt. Niemand heb ik erover gehoord, men vindt blijkbaar dat dit moet kunnen. Hoe opmerkelijk is dat!? Diep in mijn hart weet ik echter wel hoe dit komt! Wim heeft een grote gun factor. Wim is een fijn, warm en hartelijk mens. Wim was degene die mij een paar keer heeft bezocht toen het even niet zo goed met me ging. Wim kwam laatst bij me een kop koffie drinken toen ik al een tijdje geblesseerd thuis zat. Dat is de reden dat Wim ermee wegkomt… Wim, ik vind je een geweldige kerel, je bent een vriend en ik hoop nog veel mooie loopavonturen met je te beleven.

Sportieve groet,

Dirk-Jan