Prachtige belevenis Cindy Brusse bij Ironman op Mallorca (Sp)

Cindy Brusse

Zaterdag 11 mei: Ironman Mallorca 70.3! Om 5.00 ging de wekker: hoofdzaken waren zonnebrand smeren en de bidonnen vullen met Nutrid Kerosine. Daarna het buffet om een poging te doen calorieën binnen te krijgen. Om 6.00 vertrok de touringcar vanaf het hotel naar het fietsenpark. Daar de bidonnen en fietsschoenen op de fiets gezet en de bandjes opgepompt. Vervolgens de Run en de Bike tas verderop aangevuld en toen richting de start. In het eerste startvak stonden de rode en goude badmutsen te wachten om met 6 mensen elke 6 sec van start te gaan om 7.55. De groene, witte en roze badmutsen moesten nog even wachten. Ingedeeld op verwachte zwemtijd had een ieder zijn badmuts gekozen. De gouden kreeg je alleen als je een AWA (All world atlete) gold, silver of bronze atleet was (die waren bij een eerdere ironman geëindigd bij de eerste 1, 5 of 10 procent van de agegroup). Als 10e rij ging ik van start voor de 1.9km zwemmen. Het ging lekker en na 26.59 minuten stond ik weer op het strand. Het bleek de 8e tijd van 531 vrouwen en 78e tijd van het totaal aantal deelnemers van 2996. Toen het fietsen, het onderdeel wat me het minst goed ligt en wat met de hoofdklim van 7.7km en nog wat kleine klimmetjes een flinke uitdaging is. Ik ben nog nooit zoveel ingehaald in een wedstrijd (honderden mannen) maar een positief punt: niet door veel vrouwen (misschien 10 a 15)!

De col de Femenin leverde op Strava weer een PR op, dus mijn fietsbenen waren prima! Het afdalen met haarspeldbochten ging ook naar wens, daar zelfs weer 2 dames ingehaald! Het was een mooie afwisselende rit en na 80 km begon ik wel naar de bike-finish op 90 km te verlangen. Ook kreeg ik toen wat last van een opspelende maag met boeren en nog net niet braken. Bij 84km heb ik toch nog het laatste restje kerosine genomen en weer weggespoeld met water. Met een wat lager fietstempo bleef de boel binnen. Na 2u en 56 min mocht ik van de fiets af, joepie! Het was de 58e fietstijd bij de dames en de 961e van alle deelnemers. Ook dit vond ik weer een ontzettende meevaller! In de wissel de fiets opgehangen, helm af, sokken en schoenen aan. Petje en bril op en heupbelt om met weer een bidon met....jawel : Kerosine!!

Hier had ik door mijn niet meewerkende maag niet heel veel trek in, maar ja, je kunt geen halve marathon lopen na reeds 3.5 u sporten op niks. Gelukkig stimuleerde de op en neergaande beweging de maag de goede kant op en kon ik voor elk voedingsstation op 2.2 km een teug kerosine nemen en wegspoelen met een flesje water van de organisatie. De 1e km van het lopen liep ik te hard in 4.26, daarna het tempo naar 4.45-4.50/km teruggebracht, wat tot km 18 prima vol te houden was. Onderweg stonden Melanie , Sietse en Dennis steeds aan te moedigen. Het was elke ronde weer een verrassing waar ze opdoken, erg leuk die support! Ook riepen diverse vrouwen langs de kant “love your suit” net zoals eerder een paar mannen die me voorbij reden op de fiets. Tijdelijk geeft ook dat wat vleugels, maar vanaf 18 km begonnen de benen wat minder soepel aan te voelen met af en toe een krampscheutje. Het tempo liep op naar 5.03/km en dan was daar na 3 rondes lopen met in totaal 21.1km eindelijk de finish! De looptijd was 1.42.25, een 39e tijd bij de dames en 534e tijd overall. De finishtijd van 5.12.26 leverde me een 6e plaats in mijn categorie F45-49 op. Volgens mij mag ik dan bij een eventuele volgende ironman een gouden badmuts op. Het was een bijzondere en superleuke belevenis. Misschien volgend jaar nog eens een Ironman 70.3......