Cindy Brusse aan de start bij triatlons in Bredevoort en Holten

Cindy Brusse, 1e dame overall in Holten

De afgelopen 2 weken deed ik mee aan 2 triatlons. Op 23 juni stond de achtste van triatlon Aalten op het programma. De omstandigheden waren heerlijk, maar het lijf niet fit. 2 dagen ervoor brak een snotter-hoest-virus op de luchtwegen door. Die 2 dagen voelde ik me lamlendig en droopie. Zelfs op mijn werk vonden ze me er een beetje sneu uitzien. Die dagen moest ik ook echt niet aan enige vorm van lichaamsbeweging denken en dat deed ik dus ook niet. Hopende dat deze rust als goede voorbereiding zou dienen en op de wedstrijddag en dat alle snottebellen en zeehondactiviteiten als sneeuw voor de zon verdwenen zouden zijn, startte ik vol goede moed op de achtste triatlon. Het zwemmen vond ik nog best goed gaan, maar bij de eerste paar honderd meter op de fiets had ik al zere bovenbenen, een rare gewaarwording. Leek wel verzuring, maar ik was pas net begonnen?? De gehele 21 km werd het er niet beter op en het resulteerde in enorme pruttijd op de fiets. Daarna het looponderdeel wat ook niet optimaal verliep, maar het voelde wel beter dan dat getob op de fiets. Het resulteerde toch nog in een derde plek overall, maar in een tijd die 3 minuten langzamer was, dan die ik in de planning had.

Dan 6 dagen later was er de olympische afstand triatlon van Holten, een afstand meer dan 2x zo lang..... Ik heb overwogen om deze wedstrijd te laten schieten, maar in de loop van de week knapte het gehoest toch langzaam op en de nacht voor Holten had ik zowaar goed geslapen. Dus op zaterdag 29 juni ging ik gezellig op pad naar de wedstrijd met collega Marjan Doppen , die haar allereerste triatlon ging doen. Marjan had de dag ervoor een nieuw zwembrilletje gekregen bij het afscheidscadeau van het werk en die ging ze gebruiken in de wedstrijd. Ook had ze die avond een mooi triatlonpakje aangeschaft. Van een startnummerband had ze nog nooit gehoord, dus die kreeg ze van mij te leen. Ten behoeve van het fietsen had ze bijna alles op orde, behalve een sportieve bril. Ook die had ze mogen lenen, maar ze verkoos haar modieuze bril, die niet misstaat bij een vrolijk zomerjurkje. Nu zul je denken, wat moet dat worden? maar ik zag Marjan zeker als een geduchte concurrente! Een week nadat ze in april een racefiets had aangeschaft kon ze makkelijk in mijn wiel blijven zitten en hield het tempo op kop even hoog. Daarbij liep ze 8 maanden geleden de marathontijd in 3.11 en dat zegt natuurlijk genoeg over het talent dat ze heeft.

Het zwemmen ging me prima af en met een tijd van 22.25 stond ik als 2e dame weer op de kant. Ik verwachte dat Marjan er met slechts een paar maanden zwemervaring zeker 30 minuten over zou doen. Maar....het werden er 27 min! Ook hierin bleek ze over talent te beschikken. Tijdens het fietsen reed ik naar de 1e plek en gelukkig had ik nu geen zere bovenbenen. Na ongeveer 25 km werd ik ingehaald door Jorinde van der Laan, die haar fiets ongeveer 1 minuut eerder dan mij in het parc fermee stalde. Ik ging in de achtervolging en zag dat ik snel op Jorinde inliep en ging er na 2km voorbij. En toen dacht ik weer aan Marjan, want die zou er met lopen flink het gas op hebben en met haar 39 minuten op 10 km eerder dit jaar had ze een 3 minuten snellere tijd neergezet als ik. Het werd dus een kwestie van flink door blijven lopen in het tropische-boven-de-30-graden-zonnige-weertje, blijven koelen met water en vooral geen kramp krijgen. Door al het water liep ik met zompige schoenen rond, maar het lukte om 4 stabiele rondjes af te werken en als 1e dame overall de finish te bereiken! Een kleine 4 minuten later was daar ook Marjan, die het gat met een minuut verkleind had en als 3e overall over de finish kwam! Een ware superprestatie voor een 1e triatlon!

De komende weken staan er even geen triatlons op het programma, pas in augustus pak ik de draad weer op. Nu eerst even lekker herstellen en daarna weer de trainingen oppakken.

Cindy Brusse

Verslag van de Devils Trail Maasduinen in Arcen

Eric Hoogerbrug

Zondag was het de primeur van de Devil’s Trail Maasduinen. Vanuit het immer pittoreske Arcen (uiteraard bekend van de tuinen en ook van een of ander biermerk) was een ivm de temperatuur langgerekt parcours uitgezet. Dit gaf eenieder de gelegenheid om bij verschillende “raakpunten” de route wat in te korten. Dat hiervan regelmatig gebruik werd gemaakt (onder andere door ondergetekende) was niet verbazingwekkend. De start was weer in de categorie typische trail starts. Kort voor de start werd iedereen naar de startboog bij de brouwerij van Hertog Jan geroepen voor een korte briefing over het parcours en het niets van rotzooi achterlaten op je pad. Op de vraag of er mensen waren die daar hun eerste trail gingen doen werden twee handen opgestoken. Deze mensen kregen een spontaan applaus van de andere deelnemers. Het is tenslotte niet effe een rondje park, zo’n 33km trail… Hierna werd het traditionele “running with the devil” van Van Halen ingezet en konden we vertrekken voor een qua gevoelstemperatuur voorbode van het vagevuur.

Het eerste stuk ging langs weilanden met een redelijk verkoelend windje. Daarna in het bos kon je nog was gebruik maken van de schaduw. Na de eerste drankpost op 4,5km (lijkt overdreven vroeg, maar was zeker niet overbodig) ging het afwisselend door bos en over de hei. Wat. Een. Plörishitte. Daar. Soms geen zuchtje wind, maar wel volle bak in de zon. Bospaadjes en lange (soms tergend lang in mijn beleving) paden over de hei met afwisselend hard zand, mul zand en nóg muller zand wisselden elkaar af. Na 8km begon de hitte, de buurtbbq van gisteren, slechte nachtrust door de Zeehondjes-griep (als je gaat liggen blaf je zo hard dat je bang bent dat ze je naar Pieterburen brengen) en een voorhoofdholte vol met niet te vertrouwen rommel zich te wreken. Hoofdpijn en stramme spieren gingen van af en toe afwisselen naar een geweldige samenwerking om het plezier in de loop stevig te vergallen.

Na de tweede verzorgingspost op 10km dan toch maar (voor de tweede keer dit jaar, ja mensen er is nog hoop….) een verstandig besluit genomen en de route van de 22km te volgen. De terugweg liep zonodig nog waardeloze dan de heenweg. Iedere lange helling (lees vals plat stukje) ging moeizaam en de wandelingetje werden steeds frequenter. Maar het genieten van de omgeving bleef ik gelukkig wel doen. Je komt iedere keer net weer een ander landschap tegen. Niet zo mooi en afwisselend als onze eigen Achterhoek, maar toch…. Met de finish in zicht rustig doorgehobbeld en eenmaal binnen was er een “cold-tub” en een koude douche waar je je even kon opfrissen. Dat was wel welkom na de uiteindelijk 23 km en een lichaamsgeur die niet echt meer naar bosviooltjes rook… Ook het finish drankje was goed geregeld. Je kon uit een aantal Hertog Jan biertjes kiezen, koffie, thee of frisdrank. Zelf heb ik het bij een Hertog Jan Bastaard (Radler) gehouden. Mein Gott wat smaakte die lekker….

Een compliment voor de organisatie van de Devil’s Trail, hij was eigenlijk zoals al hun evenementen weer strak voor elkaar! Netjes bepijld en met linten aangegeven. Erg vriendelijke en vooral positieve vrijwilligers (had ik af en toe best nodig) bij de verzorgingsposten en de verkeersregelaars. Super gedaan dames en heren! Hopelijk volgend jaar weer deze in het rijtje en dan hoop ik dat het 10graden minder warm is.

Eric Hoogerbrug

AVA ’70 beleeft zonnige ‘Carwash voor Texel’

Het exacte aantal gewassen auto’s is niet bijgehouden, maar is ongeveer 150 (foto Marloes Wensink)

Zaterdag 29 juni opende AVA ’70 haar deuren voor de jaarlijkse ‘AVA meets Texel Carwash 2019’ op het terrein van de Aaltense atletiekvereniging. Het evenement, dat dit jaar voor de derde keer werd georganiseerd, is ontstaan bij Team Happy Code, een groep junioren en volwassenen binnen AVA ’70. Dit team is in 2017 opgericht om activiteiten voor C&D junioren (12-15 jaar) te organiseren, omdat die vaak door allerlei redenen bij de club weggaan. Al het opgehaalde geld gaat in de pot voor het Texelkamp, dat aan het einde van de zomervakantie wordt georganiseerd.

Van 09:00 t/m 14:00 uur was de wasstraat geopend voor auto’s (€5), maar ook voor fietsen (€2,50). Voordat de tientallen junioren met hun spons aan de slag konden, was er eerst een korte uitleg in het clubgebouw, waarbij de verschillende taken (voorspoelen, insoppen, afspoelen en drogen) werden verdeeld. Vervolgens kon iedereen aan de slag en al snel liep de wasstraat als een geoliede machine. Nadat de jeugdleden een broodje knakworst achter de kiezen hadden, was het de beurt aan de middagploeg om nog eens een flink aantal auto’s spic en span te maken. Hoewel de temperatuur voorbij de 30 graden steeg, was het prima uit te houden met het water van de hogedrukspuiten en de tuinslang.

Even na tweeën reed de laatste auto de wasstraat uit en na applaus klonk het slotakkoord van de ’AVA meets Texel Carwash 2019’. Joppe Roos, één van de namen achter Team Happy Code, kijkt met een goed gevoel terug op de activiteit. “We zijn als organisatie erg tevreden over hoe de dag is verlopen. In vergelijking met de andere jaren liep het erg goed door en stonden we bijna nooit stil. Het exacte aantal gewassen auto’s hebben we niet bijgehouden, maar ik denk ongeveer 150!”

Tijn Piest

Carwash bij AVA'70

Bij atletiekvereniging AVA ’70 in Aalten kon op zaterdag 29 juni iedereen terecht om zijn auto te laten wassen. Uiteraard tegen een kleine vergoeding. De jonge leden van de vereniging zamelden met deze Carwash geld in voor een jeugdkamp op Texel. De beelden zijn gemaakt door RTV Slingeland.

AVA'70 maakt zich klaar voor 3e editie AVA meets Texel Carwash

Ook in 2017 en 2018 was de AVA meets Texel Carwash een groot succes (foto: Joppe Roos)

AALTEN - Op zaterdag 29 juni (vandaag) wordt er bij atletiekvereniging AVA’70 in Aalten voor de derde keer ruimte gemaakt voor de AVA meets Texel Carwash. “Waarom we de carwash organiseren? Omdat we geld op willen halen voor ons Texel-kamp”, zegt Happy Code-lid Michiel Wellink enthousiast. “Sinds 2017 is Team Happy Code een onderdeel van AVA’70. We organiseren met een groep van een man of 15 verschillende activiteiten voor de C- en D junioren (12 tot en met 15 jaar), omdat we merken dat op deze leeftijd er gauw wordt gestopt met sporten. De kids hebben het druk met school of vinden sport niet meer interessant. Wij hopen met onze activiteiten het groepsgevoel bij de junioren te versterken, zodat ze met plezier naar de club blijven komen”, vertelt Wellink.

“Toen tijdens de eerste vergadering van Happy Code in 2017 het ‘AVA meets Texel-plan’ werd voorgelegd was ik meteen verkocht. Dit jaar organiseren we het voor de derde keer. En voor de derde keer met een stijgende lijn”, vertelt Joppe Roos, die in 2017 één van de initiatiefnemers van Team Happy Code was. “In het eerste jaar werd het kamp voornamelijk georganiseerd door de volwassenen binnen Team Happy Code. Dit jaar doen zij alleen nog de basis (bus, verblijf, boodschappen), de rest, waaronder de carwash, doen wij zelf”, zegt hij trots.

“We organiseren de carwash om het totaalbedrag dat de kinderen moeten betalen, zo laag mogelijk te houden. Door de massale komst van ouders, opa’s en oma’s, ooms en tantes, buren en onbekenden hebben we de bijdrage in de onkosten in 2017 en 2018 onder de 100 euro kunnen houden. Voor drie dagen feest valt dat nog reuze mee”, lacht Diederik Lensink, die samen met Roos en Wellink één van de kartrekkers van Happy Code is. Op 29 juni houdt Happy Code dus voor de derde keer de AVA meets Texel Carwash en men hoopt natuurlijk op heel veel auto’s! Joppe vertelt: “Bij de Standaard Carwash betaal je vijf euro voor een goede wasbeurt. Bij de Private Carwash wordt de auto voor tien euro gewassen, uitgezogen en krijgt de bestuurder een kop koffie of thee. Dus als u op zaterdag 29 juni een gaatje vrij heeft, kom tussen 9.00 uur en 14.00 uur langs bij de gezelligste wasstraat van Nederland!”

Verslag van de 1e Bargloop in Barlo

De start van de 1e Bargloop

Bargloop: een pareltje

Heel Barlo was al enige weken, zo niet maanden, in de ban van de eerste editie van de Bar(g)loop. Een vriendenteam uit het buurtschap besloot het jubileum op te luisteren met een sportieve strijd tegen de elementen en zette een hardlooprun op de kalender. Er sijpelde steeds meer informatie over het evenement naar buiten en alles wees er op, dat het een prachtige wedstrijd zou gaan worden. De organisatie werd beloond voor haar inzet, want aan de start stonden meer dan 150 atleten, die het duel niet schuwden. De thermometer wees dik 25 graden aan en dat betekende dat de warmte een extra tegenstander was en dat het onderweg wel eens flink stoffig zou kunnen zijn. De kopstukken zetten zich bij de start al direct in de voorste geledingen en een geweldige dreun zette het flinke peloton in beweging. Spannend was het natuurlijk, want feitelijk wist bijna niemand welke obstakels onderweg zou opdoemen. Direct na het vertrek werd er al een flinke slinger gemaakt door het wagenpark van de Barlose trots, de werktuigenvereniging. Kolossale tractoren werden in galop gepasseerd  en daarna volgde een dor grasland, waar twee konijnen het best gezellig hadden. Een ijzersterke kopgroep had zich inmiddels geformeerde en trotseerde als eerste watersproeiers, die voor een aangename verfrissing zorgden. Dat bleek nodig want daarna volgde een pad dat het nodige stof deed opwaaien. 

Het ludieke bord, dat er nog 400.000 centimeter tot de finish afgelegd moest worden, werd gepasseerd, terwijl in het passerende weiland een drone het in de lucht won van een ballon, die wel het juiste geluid maakte, maar bar weinig hoogtemeters . Een kleine afdaling volgde, maar herstellen was er niet bij. Ongelijke paden en grappige teksten zorgden ervoor dat de lopers geconcentreerd bleven en zich op konden maken voor de beklimming van de Nijhofsbult. Wind was er niet, dus de zon had vrij spel. De dappere strijders tegen de elementen moesten flink afzien, maar genoten ook. De een van het applaus, de ander van de aanwijzingen. Een volgende hindernis zorgde ook weer voor het nodige spektakel. Er was een “casino-sluis” opgebouwd, waarbij de toch al vermoeide atleten een keuze moesten gaan maken. Uiteindelijk betekende dit, dat je of over een houtwal moest klauteren, een matras moest omzeilen, tractorbanden tegenkwam of een vrije doorloop kreeg. Bijgekomen van deze proef doken de hardlopers de nieuwe kas van Lageschaar in, waar de temperatuur de 40 graden aantikte. Eenmaal buiten volgde een verfrissende douche door de diverse sproeiers, waardoor de finish wat gemakkelijker kon worden bereikt. 

De ene helft van Barlo liep of organiseerde en de andere helft klapte zich de handen stuk bij de finish. O, ja… er was natuurlijk ook nog een podium. Winnaar bij de mannen werd AVA`70-troef Björn Demkes, die het parcoursrecord zette op een scherpe tijd van 18,20 minuten. Een fraaie tweede plek was er voor Hans Waalder, terwijl junior Michiel Wellink de derde tijd voor zich opeiste. Bij de Dames lieten met name de jonge talenten zich van hun beste kant zien. Eva Groot Kormelink liep een uitstekende wedstrijd en scoorde de snelste tijd met 21,02 minuten. Emma Nijenhuis, ook AVA`70, moest slechts een half minuutje toegeven en pakte de tweede plaats voor Laura Hakvoort uit het Duitse Vreden. Dik 150 atleten finishten in een lang lint achter de winnaar en allen hadden hun eigen verhaal, maar de strekking was hetzelfde: wat heeft iedereen genoten van dit sfeervolleen laagdrempelige evenement. Als dank kregen alle deelnemers aan de wedstrijd  een tasje Wimperparelgras van de sponsor. Een toepasselijke attentie, want iedereen was het er na afloop van de 1^e editie van de Bar(g)loop over eens, dat er absoluut een vervolg moet komen op deze primeur. In de feesttent volgde de prijsuitreiking, waarbij de winnaars en winnaressen op het podium een schitterende trofee in ontvangst mochten nemen. De organisatie werd terecht overladen met talloze complimenten, want uit het niets zetten ze zomaar een prachtige wedstrijd op de kalender. De eerste Bar(g)loop verdient direct al het predicaat: “pareltje” en daar kan Barlo e.o. trots op zijn!

Foto's van de 1e Bargloop in Barlo

Bart Wesselink, één van de organisatoren van de Bargloop 

Klik op de link voor de foto's van Dick Lubbers

fotoalbum

Rianke Tolkamp

Barlo 1e Bargloop 5 km - 24,25 min - 47e plaats

Langs de tuinderij van Lageschaar

Bargloop: een pareltje

Heel Barlo was al enige weken, zo niet maanden, in de ban van de eerste editie van de Bar(g)loop. Een vriendenteam uit het buurtschap besloot het jubileum op te luisteren met een sportieve strijd tegen de elementen en zette een hardlooprun op de kalender. Er sijpelde steeds meer informatie over het evenement naar buiten en alles wees er op, dat het een prachtige wedstrijd zou gaan worden. De organisatie werd beloond voor haar inzet, want aan de start stonden meer dan 150 atleten, die het duel niet schuwden. De thermometer wees dik 25 graden aan en dat betekende dat de warmte een extra tegenstander was en dat het onderweg wel eens flink stoffig zou kunnen zijn. De kopstukken zetten zich bij de start al direct in de voorste geledingen en een geweldige dreun zette het flinke peloton in beweging. Spannend was het natuurlijk, want feitelijk wist bijna niemand welke obstakels onderweg zou opdoemen. Direct na het vertrek werd er al een flinke slinger gemaakt door het wagenpark van de Barlose trots, de werktuigenvereniging. Kolossale tractoren werden in galop gepasseerd  en daarna volgde een dor grasland, waar twee konijnen het best gezellig hadden. Een ijzersterke kopgroep had zich inmiddels geformeerde en trotseerde als eerste watersproeiers, die voor een aangename verfrissing zorgden. Dat bleek nodig want daarna volgde een pad dat het nodige stof deed opwaaien. 

Het ludieke bord, dat er nog 400.000 centimeter tot de finish afgelegd moest worden, werd gepasseerd, terwijl in het passerende weiland een drone het in de lucht won van een ballon, die wel het juiste geluid maakte, maar bar weinig hoogtemeters . Een kleine afdaling volgde, maar herstellen was er niet bij. Ongelijke paden en grappige teksten zorgden ervoor dat de lopers geconcentreerd bleven en zich op konden maken voor de beklimming van de Nijhofsbult. Wind was er niet, dus de zon had vrij spel. De dappere strijders tegen de elementen moesten flink afzien, maar genoten ook. De een van het applaus, de ander van de aanwijzingen. Een volgende hindernis zorgde ook weer voor het nodige spektakel. Er was een “casino-sluis” opgebouwd, waarbij de toch al vermoeide atleten een keuze moesten gaan maken. Uiteindelijk betekende dit, dat je of over een houtwal moest klauteren, een matras moest omzeilen, tractorbanden tegenkwam of een vrije doorloop kreeg. Bijgekomen van deze proef doken de hardlopers de nieuwe kas van Lageschaar in, waar de temperatuur de 40 graden aantikte. Eenmaal buiten volgde een verfrissende douche door de diverse sproeiers, waardoor de finish wat gemakkelijker kon worden bereikt. 

De ene helft van Barlo liep of organiseerde en de andere helft klapte zich de handen stuk bij de finish. Dik 150 atleten finishten in een lang lint achter de winnaar en allen hadden hun eigen verhaal, maar de strekking was hetzelfde: wat heeft iedereen genoten van dit sfeervolle en laagdrempelig evenement. Als dank kregen alle deelnemers aan de wedstrijd  een tasje Wimperparelgras van de sponsor. Een toepasselijke attentie, want iedereen was het er na afloop van de 1^e editie van de Bar(g)loop over eens, dat er absoluut een vervolg moet komen op deze primeur. In de feesttent volgde de prijsuitreiking, waarbij de winnaars en winnaressen op het podium een schitterende trofee in ontvangst mochten nemen. De organisatie werd terecht overladen met talloze complimenten, want uit het niets zetten ze zomaar een prachtige wedstrijd op de kalender. De eerste Bar(g)loop verdient direct al het predicaat: “pareltje” en daar kan Barlo e.o. trots op zijn! (tekst Frank Roos)

Video van de 1e Bargloop in Barlo

De beelden zijn gemaakt door Ingmar Groot Kormelink

Uitslagen van de 1e Bargloop in Barlo

Enkele AVA'70 deelnemers aan de Bargloop

Klik op de link voor de uitslagen

uitslagen

facebookpagina De Barg Barlo

Wetenswaardigheden 1e Bargloop in Barlo

                                                De route van de Bargloop

Vrijdag 28 juni vindt de 1^e editie van “De Bar(g)loop” plaats in Barlo. Enkele belangrijke wetenswaardigheden over deze loop.

Organisatie:

De Barg

Start- en finishlocatie:

De start en finish van de wedstrijd vindt plaats bij de CWV Barlo, Lichtenvoordsestraatweg 91, 7121 RD Aalten.

Programma:

19.30 uur: Start 5 kilometer (alle leeftijden), 1 ronde

20.00 uur: Start wandelaars

Parcours:

Het unieke parcours leidt je, met name via privé terrein, langs de Barlose highlights.

-       Kom oog in oog te staan met de grootste John Deere’s.

-       Banjer door 2 eeuwenoude bospercelen.

-       Geniet van het uitzicht op The Goortowers, windmolenpark.

-       Loop door een boomgaard waar de meest exclusieve soorten worden geteeld.

-       Ruik de geur van een vers bemest weiland.

-       Laat je verrassen door de act in de nieuwste schouwburg in de omgeving: het openluchttheater.

-       Nuttig een drankje bij de drankpost in de Bar(g)street.

-       Passeer het centrale gedeelte, ook wel het middelpunt van Balle genoemd.

-       Beklim de Col de Nijhofshill, een heuvel van de buitencategorie.

-       Waag een gokje in het casino

-       Ren door een prachtig bloemendecor en dwars door de nieuw gebouwde kas van Vaste plantenkwekerij Lageschaar waar het in de junimaand kan oplopen tot 85°C.

Kleedgelegenheid:

Er is een mogelijkheid van omkleden in de tent bij aan de Lichtenvoordsestraatweg 100a. Ook zijn sproeiers aanwezig.

Parkeergelegenheid:

Parkeren kan in een weiland de nabijheid van start en finish. Volg de borden of luister naar de aanwijzingen van de verkeersregelaars. Het mooiste is natuurlijk dat iedereen met de fiets komt.

Inschrijving:

De voorinschrijving sluit op donderdagavond 27 juni om 23.59 uur.

Op de wedstrijddag kan er vanaf 18.30 uur worden ingeschreven bij het wedstrijdsecretariaat, dat is gevestigd in de tent aan de Lichtenvoordsestraatweg 100a.   

Inschrijfgeld:

5 kilometer : 5 euro.

Wandelaars : vrije gift

Het inschrijfgeld dient betaald te worden bij het afhalen van het startnummer.

Afhalen startnummers:

Het afhalen van de startnummers is mogelijk op vrijdag bij het wedstrijdsecretariaat in tent. Kom op tijd, want er wordt niet van het tijdsschema afgeweken!

Medische verzorging:

EHBO Lichtenvoorde

Prijzen:

Beker voor de nummer 1, 2 en 3 bij de heren

Beker voor de nummer 1, 2 en 3 bij de dames

Prijsuitreiking van de 5 kilometer : 20.30 uur

Herinnering:

Alle deelnemers ontvangen bij de finish een verrassing.

Uitslagen:

De uitslagen zullen z.s.m. na de wedstrijd worden vermeldt op de site: www.ava70.nl en https://my3.raceresult.com/119770/results?lang=nl

Algemene voorwaarden:

Deelname aan dit evenement geschiedt op eigen verantwoordelijkheid en risico. De organisatie vrijwaart zich van iedere aansprakelijkheid.

Overige bijzonderheden:

 # Uniek parcours over privé terrein

 # Grootste sport evenement van Barlo

 # Zomerse temperaturen

 # Vaak bu-j te bange

 # Blijven smeren

 # Startschot door de koning

 # Muziek onderweg

 # Extra drankpost in de Bar(g)street

 # Extra natte verkoeling onderweg

Uitslagen van de Obbink KWF Run in Winterswijk

Lars Duistermaat, winnaar van de 10 kilometer

Klik op de link voor de uitslagen

1 kilometer

2 kilometer

5 kilometer

10 kilometer

site organisatie

Favorieten lossen belofte in op Obbink KWF Run in Winterswijk

Sandra Wassink

WINTERSWIJK – Lars Duistermaat, Sandra Wassink en Dinant Huurneman hebben hun favorietenrol in de 2^e Obbink KWF Run donderdagavond volledig waargemaakt. Het Archeus-trio eiste drie van de vier overwinningen op bij de langere afstanden van de loop van de organiserende vereniging. Rianne Aarnink uit Enschede was de enige concurrente van buitenaf die het hoogste schavot mocht betreden.

De zomeravondloop kon nog net doorgang vinden dankzij een ‘dipje’ van 25 graden tussen twee hittegolven in. Maar snelle tijden en persoonlijke records zaten er ditmaal niet in, mede door de harde wind en het pittige parcours. “Veel grintpaden en mul zand waar je voeten minder grip hadden op de ondergrond”, verklaarde winnares Rianne Aarnink van AC Tion haar ietwat tegenvallende tijd van 19.53 op de 5 kilometer, die evengoed ruim voldoende was voor de winst.

Ook Lars Duistermaat, net als vorig jaar winnaar op de 10 km, sprak van een “uitdagend parcours, met veel bochtenwerk, vals plat en een kasseienstrook. Maar wel een heel mooie en afwisselende route.” De Archeus-atleet moest Thomas de Vos uit Deventer de eerste drie kilometer nog naast zich dulden. “Ik was een beetje zenuwachtig en dacht:  zó, die heeft er zin in. Maar vervolgens heb ik even gas gegeven om te kijken of hij kon volgen, maar toen moest hij toch een gaatje laten vallen. Ik heb de wedstrijd daarna in een vast tempo kunnen uitlopen.” 

Ook clubgenote Sandra Wassink had voldoende aan haar routine om de overwinning voor zich op te eisen. “Een scherpe tijd zat er vanavond niet in, zo vlak na een drukke werkdag. Daarvoor voelde ik me te veel opgejaagd en de harde wind maakte een gelijkmatig tempo ook niet goed mogelijk.”

Op de 5 km streed nationaal survivalkampioen Dinant Huurneman (Archeus) lange tijd met clubgenoot Thomas Konings om te overwinning, maar in het laatste stukje mul zand en een klimmetje bleek Huurnemans survivalconditie de doorslag te geven.

Opvallend sterk was het optreden van de junioren Douwe Bentsink en Luke Hiddink van Archeus op de 2 km. In een boeiend gevecht met ook Jorben Kraan van Atletico ’73 trok Bentsink dankzij een sterke eindsprint aan het langste eind. Hiddink pakte het brons.  Het podiumtrio raffelde de loop in ruim 18,5 kilometer per uur af.

Uitslagen

1 km jongens 5-8 jaar: 1. Glenn Wassink AVA’70 3.48, 2. BartJan Pietersen, Archeus 4.30, 3. Milan Kolsté, Winterswijk 4.32; 

9-11 jr: 1. Liam Prinsen, Archeus 3.54, 2. Lars Teekman, Archeus 3.57, 3. Senna Brouwer, Archeus 3.59.

1 km meisjes 5-8 jr 1. Anouk Vrieze, Winterswijk 5.53, 2. Stacey te Lindert, Archeus 5.53; 

9-11 jr: 1. Zoë Meinen, Archeus 4.02, 2. Liv Kolsté, Archeus 4.12, 3. Sophie Kuipers, Archeus 4.21.

2 km jongens: 1. Douwe Bentsink, Archeus 6.26, 2. Jorben Kraan, Atletico ’73 6.28, 3. Luke Hiddink, Archeus 6.31.

2 km meisjes: 1. Yasmin Waamelink, Winterswijk 10.27, 2. Nova de Vries, Winterswijk 10.28.

5 km mannen: 1. Dinant Huurneman, Archeus 17.22, 2. Thomas Konings, Archeus 17.30, 3. Freek Heinsbroek, Lichtenvoorde 18.31

5 km vrouwen: 1. Rianne Aarnink, Enschede 19.53, 2. Ellen Dekker-Wopereis, Lichtenvoorde 21.49, 3. Sylvia Wassink, Archeus 23.18.

10 km mannen: 1. Lars Duistermaat, Archeus 35.12, 2. Thomas de Vos, Deventer  35.58, 3. Remi Rondeel, Zelhem 36.33.

10 km vrouwen: 1. Sandra Wassink, Archeus 42.12, 2. Lotte Kleijn Winkel, Winterswijk 44.24, Petra Meinen, Archeus 48.09.

Kneuzengroep AVA'70 on tour

De zon zakte, de sfeerhaard ging aan en de verhalen werden mooier en mooier

‘Eén wheelie maakt nog geen zomer!’

Zomaar een zonnige zomeravond… Het is donderdagavond en dan komt ook altijd de Kneuzengroep van AVA`70 in actie. Het is in feite een klein elitair gezelschap, dat bestaat uit hardlopers die niet kunnen of willen trainen op de baan. Je kunt er pas lid van worden, als je bij de hoofdtrainer hebt kunnen bewijzen, dat een blessure je dusdanig parten speelt, dat er een aangepast schema dient te worden afgewerkt. De groep is snel groeiende en dit geldt ook voor de gezelligheid. Wegkapitein Peter Baten is aangewezen om de trainingen te coördineren en met enige regelmaat wordt er een vertrekpunt in de buurt gekozen. Dit was ook afgelopen donderdag geval, toen er werd uitgeweken naar Dinxperlo. De plaatselijke pindakoning, Peter Kroesen, had de Kneuzengroep uitgenodigd om een rondje te komen draven. Na afloop zouden de deelnemers worden getrakteerd op enkele streekgebonden delicatessen, dus hiervoor bestond uiteraard wel animo. 

Op het gebruikelijke tijdstip van 16 minuten over 7 uur, verzamelde het gemêleerde gezelschap voor aanvang van het trainingsrondje dat door de gastheer was uitgestippeld. Echter, het was uiteraard weer Geert Wevers, die zich aan de kop van het pelotonnetje nestelde en de regie overnam en ook niet meer afstond. Angelique Vrijdag was hier wel blij mee. Ze maakt graag wat fijne plaatjes onderweg, had een pittige fietstocht in de beentjes en was dus gebaat bij een tempo in de relaxmodus. En daarvoor kun je Geertje wel voor op pad sturen. Het ging direct al over slingerende zandpaadjes de vrije natuur in en dat is altijd lekker in de beginfase. Het leuke van hardlopen in Dinxperlo is, dat je naast elkaar kunt lopen op een weggetje, waarbij de één in Nederland draaft en de buurman op Duits grondgebied. Ineens duikt ook Henk Bol de neus aan het venster. De nestor van het gezelschap is puur rood-wit-blauw gezind en is als de dood, dat hij over de grens gaat. Hoe goed hij zijn best ook deed, het is het niet gelukt, al dacht hijzelf van wel. We hebben hem maar in die waan gelaten, want het zou zijn humeur wel eens heel erg kunnen verpesten. 

De route slakkerde fijn door het buitengebied en er werd wat afgepraat onderweg. Natuurlijk werden alle problemen van de wereld besproken, maar ook de resultaten van de triathlon in Aalten, passeerden de revue. Met name het feit dat een favoriet voor de eindoverwinning maar liefst 6,12 minuten nodig had om te wisselen van het zwemmen naar het fietsen. Bij navraag bleek, dat de topatleet van zijn vrouw als advies had meegekregen, om de ruimte tussen de tenen goed af te drogen en daarna flink met talkpoeder te strooien. Zo gezegd, zo gedaan, maar de in Barlo woonachtige sportfreak, was natuurlijk wel kansloos voor het podium. Langzaam maar zeker kwam de finish in zicht en werd het tempo wat verder opgevoerd. Dit resulteerde direct in een tweetal afhakers, die in geen velden of wegen te bekennen waren. Omdat “dit verlies” groter zou zijn dan de norm van 10%  die je mag verliezen, besloot Frank Roos op strooptocht te gaan. Tenminste, dit vertelde hij achteraf. De waarheid was echter, dat zijn Garmin krap 8 kilometer afstand aangaf en algemeen bekend is, dat de gespierde spijker daarvoor de schoentjes niet strikt. Wat een malloot… 

Intussen nam het licht zwetende gezelschap plaats op het buitenverblijf van de Kroesens en ging het sap in de glazen. Er formeerde zich een cola-bankje, een bierhoek en tenslotte waren er ook enkele wijnzetels. Monica, de vrouw van, maakte het lekker gezellig en presenteerde de beste wijn van Suderwick in flinke viskommen, waar de koikarpers van Eric Demkes bijzonder fijn in zouden kunnen rondzwemmen. Peter kwam een keer of 14 langs met een kaasplankje met een lengte van dik een meter. Hij had werkelijk alles uit de kast gerukt om het zijn gasten naar de zin te maken. Ingrid van Z. uit A. kon niet echt goed kiezen en nam daarom bij elke ronde maar twee happies. Gelukkig kan ze het hebben! De zon zakte, de sfeerhaard ging aan en de verhalen werden mooier en mooier. Om het niveau van de gesprekken vooral levendig te houden, werden de glazen en flessen in rap tempo aangevuld. Eigenlijk was weggaan helemaal geen optie, maar omdat een enkeling wat bang bleek te zijn in het donker, werd de bijeenkomst om even voor 00.00 uur toch maar afgesloten. 

De stalen rossen werden met het voorwiel in de goede richting gezet en in tussentijd vermaakte Trainert van Rijs het wandelende publiek met het maken van wheelies. Dit ging hem goed af en toen begon de overmoed toch wel steeds meer de overhand te krijgen en je had het gevoel…. De laatste stunt diende zich aan, zo verkondigde de stuntman. Dit bleek ook bijna letterlijk het geval te zijn, toen hij werkelijk met een geweldige smak voor de grond lazerde. Het was net of de gemeente wist, dat er iets stond te gebeuren, want de borden met de mededeling van een wegafzetting stonden her en der al klaar. Het kan ook eigenlijk niet anders, dan dat er een forse scheur in het asfalt zit, want de klap had een kracht van 4,2 op de Schaal van Richter, dus dan weet je het wel. De onfortuinlijke cyclist kroop weer op het zadel en meldde nergens last van te hebben. Onmogelijk natuurlijk, dus waarschijnlijk heeft een zuster van Sensire hem vanmorgen uit bed moeten takelen. Een warme groet aan Peter en Monica Kroesen als bedankje voor een hele fijne avond en een vertrek van de fietsers richting huis, besloten een bijzondere sportavond. Eén ding is zeker….minimaal 1 kneus heeft de naam van de groep alle eer aan gedaan. Jammer dat de beelden zijn gewist!

Frank Roos

AVA`70 groet vanaf de Col d`Aubisque

Bianca Piek en Arno Derksen

Bianca Piek en Arno Derksen zijn op stap met een groot aantal sporters uit de regio. In het kader van de Tristan Hoffman Challenge stond de beklimming van de Col d`Aubisque op de agenda. Het reisgezelschap was neergestreken in de befaamde plaats Lourdes. In aanloop naar de gezamenlijke beklimming op vrijdag 28 juni, wandelend, hardlopend of fietsend, werd de omgeving al flink verkend en diverse bergen beklommen. 

Ook een aantal AVA`70-kopstukken zijn van de partij en proefden van de schitterende omgeving. Bianca Piek en Arno Derksen zullen d `Aubisque per racefiets beklimmen, maar om alvast te verkennen, deed het duo dit ook al hardlopend. Na dik 21 kilometer bereikten ze de top. Een prachtige ervaring en een schitterend uitzicht, was het resultaat!!

Primeur in Barlo: De Bar(g)loop

Vriendengroep De Barg

BARLO – Vrijdag 28 juni wordt de Bar(g)loop gehouden, een hardloopwedstrijd over vijf kilometer. Ook wandelaars kunnen het parcours afleggen, zij starten vanaf 20.00 uur. De vijf kilometer hardloopwedstrijd begint om 19.30 uur. De organisatie van het sportieve evenement is in handen van vriendengroep De Barg. Het unieke parcours leidt de lopers over privé terrein en fraaie stukken glooiend landschap, dwars door de schuur van CWV Barlo en langs het openluchttheater. De route bevat een stevig klimmetje, de Nijhofsbult, ook het bloemenrijke land en de kas van kweker Lageschaar wordt doorkruist. 

Lopers komen in aanraking met John Deeres, eeuwenoude bospercelen, windmolenpark Hagenwind, een boomgaard waar exclusieve soorten worden geteeld en het middelpunt van Barlo. Een drankje staat klaar in de 'Barstreet'. Start en finish is bij CWV Barlo, Lichtenvoordsestraatweg 91 in Barlo, gemeente Aalten. Om 19.30 uur gaan de hardlopers van start, de prestatie/wedstrijdloop is geschikt voor sportievelingen van acht tot tachtig jaar. Voorinschrijven kan via een link op de website www.barlo.nl Op de wedstrijddag kunnen hardlopers zich aanmelden van 18.30 tot 19.15 uur. De kosten voor hardlopers bedragen 5,- euro per persoon. Na afloop ontvangen alle deelnemers een leuke herinnering. Wandelaars hoeven zich niet in te schrijven en kunnen starten vanaf 20.00 uur. Kosten voor wandelaars: een vrije gift. (bron)

Daar waar anderen het opgeven

Het communicatie en informatiesystemen (CIS) bataljon Met de adjudanten Hans Lammers, Thomas Masil en Marco van de Boogaard ,Noah Brethouwer en voorzitter Lighthouse Sports Foundation Henriëtte Brethouwer. (Foto Kamp Holterhoek)

Eibergen - Met de Komst van een stafeenheid van het eerste Duitse - Nederlandse Legerkorps in 1995 op kamp Holterhoek is ook hun spreuk welke staat afgebeeld op hun wapen tot leven gekomen: “samen zijn we sterk”.

Het verbindingsbataljon dat werkzaam is voor het hoofdkwartier van het Duits/Nederlandse Legerkorps zet zich op de grond in voor de vrede, vrijheid en veiligheid van Nederland en daarbuiten. Zij gaan door, daar waar anderen het opgeven.

Naast dat zij zorgen voor ons land hebben de Duitse en Nederlandse Collega’s zich samen ingezet om tijdens hun jaarlijks “Oktoberfest” geld in te zamelen voor mensen die wel een steuntje In de rug verdienen. De stap naar Lighthouse Sports Foundation werd snel gemaakt omdat zij ook doorgaan waar anderen stoppen. Zij sporten Met kinderen Met een mv- beperking en doen mee aan triathlons en hardloopevenementen.

Adjudant Lammers liet al eerder zien dat hij zijn krachten deelde Met captain Noah tijdens verschillende evenementen. Mede door de spierkracht van adjudant Lammers kon Team Noah mee doen aan triathlons In Nederland en Duitsland.

De verbinding was dan ook snel gelegd zodat ook hier weer de spreuk van het wapen tot zijn recht kwam. Met deze donatie zal Team Noah weer vooruit kunnen om te laten zien dat je beperkingen kunt ombuigen In mogelijkheden. (bron)