Vijf hardloperswijsheden: waar of niet waar

Je sport veel omdat je je goed voelt bij dat vele sporten, omdat je hartslag en stress laag blijft

Laatst kwam ik dit Volkskrant-artikel tegen. Het artikel onderzoekt vijf hardloperswijsheden. Vroeger, dertig jaar geleden, beperkte het advies zich tot één of twee maandbladen. Maar nu is er veel meer: twitter, google en uiteraard ProRun. Iedereen wil vertellen hoe het moet, overal worden waarheden en wijsheden verkondigd. Je ziet door de bomen het bos niet meer. Wat is er nu eigenlijk waar!

Ik houd de vijf hardloperswijsheden van de Volkskrant tegen het licht en voeg belangrijke nuances toe:

Goed blijven drinken: als je dorst hebt ben je te laat: niet waar

De natuur heeft ons al sinds mensenheugenis uitgerust met het "dorst” mechanisme: je doet allerlei dingen zoals jagen op beren, lemen hutten bouwen. Zodra je dorst krijgt drink je wat water uit het beekje. Het is erg lastig en onhandig om het water al te drinken voordat je dorst krijgt, want hoe kan je weten of je genoeg, te weinig, of teveel drinkt?

Aan de andere kant is het wellicht geen goed idee om drinken uit te stellen: misschien is in een wedstrijd je oordeelsvermogen verminderd en kan je daardoor niet zo goed voelen of je echt dorst hebt. Misschien is de volgende drankpost te ver weg. Drink daarom op tijd, ook een goed advies. Maar drink niet stelselmatig grote hoeveelheden in koud weer zonder dat je dorst hebt: het is gevaarlijk om te veel te drinken! Oordeel: onwaar, zoals het artikel ook zegt

Schoenen voorkomen blessures: de halve waarheid

Als ik naar de winkel ga kies ik mijn favoriete merk, Asics Cumulus nr xx. Als ze lekker aanvoelen en goed lopen koop ik ze. Ik doe weleens een andere schoen aan maar die zit vaak net niet goed. Ik weet dat het risico op diverse pijntjes groter is op een ander merk dan ik gewend ben. Bijvoorbeeld, als de zool te flexibel is, dan weet ik dat mij grote teen te ver buigt en dat ik daar last van ga krijgen. Dus ja: de juiste schoenen voorkomen blessures.

Aan de andere kant zijn schoenen geen tovermateriaal. Als je als beginner met slappe voeten en weinig spierspanning op de loopband gaat staan, dan zakt alles door en ziet de verkoper een kans om je te adviseren. Met een beetje mazzel krijg je een schoen die geen blessures uitlokt, maar er zijn ook lopers die een knieblessure krijgen na een onnodige antipronatieschoen.

Bottom line qua schoenen: train op een neutrale schoen je voeten, train je beenspieren. Als je daarna sterk bent kan je een schoen kiezen die lekker zit. Als je later blessures krijgt kan afhankelijk van de blessure een slimme keuze maken.

Op blote voeten rennen: ja mits

Dit is een goed idee mits je het beperkt doet en het rustig opbouwt. Op deze manier worden je voeten versterkt (zie ook hierboven) en ben je beter bestand tegen overbelasting. Bouw het vooral rustig op omdat blootsvoets of minimalistisch lopen andere plekken belast (achillespees, voorvoet) dan tijdens lopen op "gewone” hardloopschoenen. Aan de andere kant is het nergens voor nodig om grote afstanden op blote voeten te rennen. De zogenaamde natuurvolkeren doen dit ondanks de verhalen ook niet. De Tarahumara indianen lopen gewoon op (minimalistische) schoenen.

Redenen voor schoenen: je wilt niet dat je voeten beschadigen door scherpe voorwerpen of te harde ondergrond (natuurvolkeren lopen, als ze al op blote voeten lopen, over zachte paden).

Je moet rekken voor en na het lopen: vind jouw details

Hier is al zoveel over geschreven. "Volgens onderzoek voorkomt rekken geen blessures”. Goed… laat ik iets belangrijks over onderzoek zeggen: onderzoek probeert vaak grote trends te vinden, probeert algemeen geldende stellingen zoals "rekken is goed” te onderbouwen. MAAR: juist in het detail zit de waarheid.

Vind jouw details. Mijn details zijn als volgt. Soms krijg ik last van mijn knieën, bijvoorbeeld als ik te hard fiets en tegelijk ook snelheidstrainingen loop. Ik weet dat rekken quadriceps mij snel van die kniepijn afhelpt. Detail. Soms voelen mijn kuiten strak. Ik weet dat rustig rekken ("op lengte zetten”) zowel goed is om de spanning eraf te halen als ook diagnostisch is: het rekken van spieren geeft informatie over de toestand van pijnlijke plekken zodat je weet of je wel of niet hard kan trainen. Geen enkel onderzoek kan mij deze kennis leveren.

Hardlopers zijn doodlopers: niet waar

Ik begin met de eindconclusie in het Volkskrantartikel "loop met mate”. Nu zou je denken: okee voorzichtig, niet te ver…. Maar wat blijkt? In de volgende zin staat dat de grens ligt op 100 minuten per dag ligt! … Dit wordt niet gehaald dames en heren! In de praktijk de belasting van het hart dus geen grens. Wel zijn grenzen: tijd die mensen kunnen vrijmaken om te hardlopen, blessuregevoeligheid, vermoeidheid. Niemand hoeft zich dus zorgen te maken over het hart (met als uitzondering: hartziekten, aangeboren hartafwijkingen. Oppassen als je in een dergelijke risicogroep zit).

Maar… maar… wat dan als je heel erg veel sport, bijvoorbeeld 2x per dag traint? Wat dan? Weet dan dat je wellicht in een gezonde onverwoestbare subgroep zit. Je sport veel omdat je je goed voelt bij dat vele sporten, omdat je hartslag en stress laag blijft. (bron)